تعریف جدید از تبلیغات دینی اسلامی
الموضوعات :
1 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران
الکلمات المفتاحية: تبلیغات دینی, تبلیغات اسلامی, تبلیغ و قرآن, تبلیغ و احادیث, تبلیغ و سیره,
ملخص المقالة :
تبلیغات اسلامی: بهره‌گیری کم و بیش عمدی، نظام‌مند و طراحی شده از نمادها به تأسی از رفتارهای منبع ارتباطی که توسط فنون ارتباطی مناسب با هدف ایجاد، تحکیم و تغییر عقاید، ارزش‌ها و در نهایت رفتار دینی افراد انجام می‌شود. به تأسی از رفتارهای منبع ارتباطی مهم‌ترین رکن و تفاوت تبلیغات اسلامی با دیگر تبلیغات در همسویی و یکسانی عمل مبلغ با محتوای تبلیغ شده است. به عبارت دیگر شاید در تبلیغات‌های دیگر (تجاری و سیاسی) مبلغین با محتوای تبلیغات ارتباطی نداشته باشند و هیچ خللی نیز در تبلیغات آنها ایجاد ننماید اما در تبلیغات اسلامی مخاطبان با توجه به اعمال و رفتار مبلغین در صدد درونی‌سازی پیام‌های تبلیغی بر‌می‌آیند. این مقوله در ادبیات ارتباطی تحت عنوان اعتبار آورده می‌شود. استفاده از فنون ارتباطی به‌جای تلقین و تکنیک‌های روانی؛ وجه ممیز دیگر تبلیغات اسلامی است. علت استفاده از فنون ارتباطی، حوزه و گستره وسیع‌تر آن به نسبت فنون تبلیغات است. در خیلی از مواقع مبلغ اسلامی نیاز به تبلیغ ندارد بلکه با اطلاع‌رسانی و آموزش نیز می‌تواند دانش، عقیده و رفتار دینی مورد نظر را در مخاطبان خود ایجاد نماید و هیچ نیازی به تلقین پیام‌های دینی خود نیز ندارد. مضاف بر این‌که آیات و احادیث نیز تلقین را توصیه نمی‌کنند.
