پیامدهای شفافیت رسانه‌ای در ایران
الموضوعات :
عباس زمانی
1
,
فائزه تقی پور
2
,
رضا اسماعیلی
3
1 - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت رسانه ای، باشگاه پژوهشگران و نخبگان، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2 - عضو هیئت علمی و دانشیار گروه علوم ارتباطات، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
3 - عضو هیئت علمی و استادیار گروه علوم ارتباطات، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: پیامدها, شفافیت اطلاعات, شفافیت رسانه‌ای, رسانه, شفافیت,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف "شناسایی پیامدهای شفافیت رسانه‌ای در ایران" انجام شد. بدین منظور تعداد 48 نفر از مدیران، متخصصان و اساتید ارتباطات، رسانه، جامعه شناسی و حقوق با استفاده از نمونه گیری هدفمند نظری انتخاب شده و با روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته بود و جمع آوری یافته ها تا اشباع نظری اطلاعات ادامه یافت. یافته ها شامل 19 مقوله: "ارتقای فرهنگ مطالبه‌گری و پاسخگویی"، "ارتقای سرمایه اجتماعی حاکمیت"، "افزایش قانون مداری فردی و جمعی"، "ارتقای شاخص‌های توسعه فرهنگی"، "ارتقای شاخص های توسعه اجتماعی"، "ایجاد رونق اقتصادی پایدار"، "تحقق محیط زیست پایدار"، "تحقق جامعه پایدار"، "پیشگیری و مقابله فساد و جرم"، "شکل‌گیری و توسعه جامعه مدنی"، "افزایش کارآمدی حاکمیت"، "سیاستگذاری و وضع قوانین کارآمد"، "زمینه سازی تحقق حکمرانی خوب"، "شفافیت عمومی و حذف رانت اطلاعاتی"، "زمینه سازی تحقق دولت هوشمند"و... بود. یافته ها نشان داد که شفافیت رسانه‌ای باعث می‌شود هم مردم، هم مسؤولان و هم حاکمیت نسبت به نقش ها، وظایف و عملکرد خود آگاهی، مسؤولیت‌پذیری و پاسخگویی کامل داشته و با حذف دست های پشت پرده قدرت که همواره منافع ملی را به صورت آشکارا و پنهان در انحصار خود قرار داده اند، شرایطی فراهم شود که همه افراد جامعه از حقوق برابری در ایفای مسؤولیت‌ها و بهره‌گیری از فرصت های اجتماعی بهره مند شده و در نهایت شاخص‌های توسعه پایدار در جامعه ارتقا یافته و در سایه بهره‌مندی از حکمرانی خوب ادامه حیات دهند.
اکبری، بهنام. (1395). "آیین دادرسی کیفری"، تهران: مجد.
ایمان، محمدتقی. (1388). "مبانی پارادایمی روش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم انسانی"، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
آذرنوش، آذرتاش. (1386). "فرهنگ معاصر عربی- فارسی"، تهران: نشر نی.
بابازاده مقدم، حامد. (1392). "بررسی حق دسترسی به اطلاعات در ایران با تأکید بر مصوبات شورای اروپا"، نشریه علوم خبری، شماره 8، اسفند 1392، صص. 119-160.
بهرامزاده، حسینعلی. (1382). "توسعه پایدار"، ماهنامه تدبیر. شماره 134. تیرماه 1382، صص. 42-35.
بیابانی، غلامحسین؛ عصار، محمدتقی. و مظفری، افسانه. (1395). "شفافیت رسانه‌ای در مقابله با فساد و جرم سازمان یافته"، فصلنامه رسانه، سال 27، شماره 4، پیاپی 105، زمستان 1395، صص. 83-65.
بیابانی، غلامحسین. و ذوقی، بهنام. (1397). "رسانه‌ها ابزاری برای ترویج شفافیت و مقابله با فساد سیاسی و مالی"، فصلنامه رسانه، دوره 29، شماره 3 ، شماره پیاپی 112، پاییز 1397، صص. 85-104.
پناهی، بلال. (1399). "ارزیابی نقش شفافیت سازمانی بر تعارضات سازمانی با میانجیگری ارتباطات سازمانی اثربخش (مورد مطالعه: سازمان آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی)"، فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی، سال هفتم، شماره 4 (پیاپی 28). پاییز 1398، صص. ۲۵-۳۸.
جلالی، رستم. (1391). "نمونه‌گیری در پژوهش‌های کیفی، تحقیقات کیفی در علوم سلامت"، سال 1، شماره 4، زمستان 1391، صص. 321-310.
حبیب‌نژاد، سیداحمد. و عامری، زهرا. (1395). "شاخص‌های شفافیت در حکومت اسلامی (با تأکید بر حکومت علوی)"، حقوق اسلامی، سال 13، شماره 49، تابستان 1395، صص. 157-129.
حیدری، سیدمحمد. (1423ق). "معجم الفعال المتداوله"، ج 1. قم: المرکز العالمی للدراسات الإسلامیۀ.
دهقانی سلطانی، مهدی؛ شیری، اردشیر؛ نثاری، طاهره. و رئوفی، مصطفی. (1397). "نقش رسانه‌های اجتماعی، شفافیت و مسئولیت اجتماعی در ارتقای عملکرد تجاری شرکت‌های خدمات مسافرتی و گردشگری"، مطالعات مدیریت گردشگری، پاییز 1397 - شماره 43، صص. 141-169.
دیندار فرکوش، فیروز؛ احمدزاده کرمانی، روح‌اله. و الوندی، هومن. (1391). "شفافیت اطلاعاتی، کار ویژه اصلی رسانه‌های جمعی در برابر افکار عمومی (با تأکید بر هدفمندی یارانه‌ها)"، فصلنامه مطالعات رسانه‌ای، دوره ۷، شماره ۲ (پیاپی ۱۷)، صص. ۷۳-۸۶.
سورین، ورنر. و تانکارد، جیمز. (1384). "نظریه‌های ارتباطات"، ترجمه علیرضا دهقان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
صادقی، سعید. (1397). "شفافیت، نظارت و کارآمدی"، مطالعات راهبردی، زمستان 1397 - شماره 82، صص 7-34.
عباس‌زاده، محمد. (1391). "تاملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی"، فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، سال 23، شماره 1، شماره پیاپی(45)، صص. 19-34.
علوی، سیدمصطفی. (1390). "تأثیر سطوح شفافیت اطلاعات بر میزان پاسخگویی مدیریت"، حسابدار رسمی، شماره 14، تابستان 1390، صص. 77-79.
عمید، حسن. (1383). "فرهنگ فارسی عمید"، تهران: انتشارات امیرکبیر.
قیومی، احمدبن محمد. (1418 ق). "المصباح المنیر"؛ ج 1. لبنان: المکتبۀ العصریه.
کریمیان، محمدوزین؛ کلاهی، بهاره. و صفری، سعید. (1394). "شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر شفافیت نظام اداری ایران (ناظر بر بند 18 سیاست‌های کلی نظام اداری)"، چشم‌انداز مدیریت دولتی، سال 6، شماره 23، پاییز 1394، صص. 83-105.
مالکی، جلیل. و واعظی، زهرا. (1391). "آزادی مطبوعات در منظر حق دسترسی آزاد به مطبوعات"، فصنامه رسانه، سال 23، شماره 4 (پیاپی 89). زمستان 1391، صص. 5-24.
محسنی، وجیهه؛ د‌هاشمی، سیدمحمد؛ جاوید، محمدجواد. و عباسی، بیژن. (1398). "تحلیل حقوقی نسبت سنجی حق دسترسی عموم به اطلاعات با تحقق حقوق شهروندی با تأکید بر نظام حقوقی ایران"، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، شماره 62، بهار 1398، صص 321-354.
مقتدر، سیدحسین. و حلاج، گلنار. (1396). "افشاسازی اطلاعات در دولت الکترونیک و تأثیر آن در کاهش فساد مالی"، مطالعات مدیریت و کارآفرینی، دوره سوم، شماره 1، زمستان 1396، صص. 96-108.
معتمدنژاد ، کاظم. و معتمدنژاد، رویا. (1386). "حقوق ارتباطات"، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه، جلد اول.
معین، محمد. (1386). "فرهنگ فارسی معین"، تهران: انتشارات سرایش.
مک کوایل، دنیس. (1382). "درآمدی بر نظریه ارتباط جمعی"، ترجمه پرویز اجلالی، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.
مهرداد، هرمز. (1380). "مقدمه‌ای بر نظریات و مفاهیم ارتباط جمعی"، تهران: انتشارات فاران.
مهدی‌زاده، سیدمحمد. (1392). "نظریه‌های رسانه: اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی"، تهران: نشر همشهری، چاپ سوم.
میانداری، کمال؛ دیهیم‌پور، مهدی؛ رضا جاری، حسن؛ جعفری، عابدی. (1396). "بررسی نقش شفافیت سازمانی در توسعه سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: شهرداری‌های غرب مازندران)"، مدیریت سرمایه اجتماعی. دوره 4، شماره 2، تابستان 1396، صص. 283-307.
ویندال، سون؛ بنو سیگنایزر. و جین اولسون. (1387). "کاربرد نظریه‌های ارتباطات"، ترجمه علیرضا دهقان چاپ دوم، تهران: جامعه شناسان.
نرگسیان، عباس؛ جمالی، قاسمعلی؛ هراتی، مسعود. و آذری، حسین. (1397). "بررسی ارتباط فساد و اعتماد در رابطه بین شفافیت و رضایت شهروندان"، فصلنامه مدیریت دولتی، دوره 10، شماره 2، تابستان 1397، صص. 289-310.
نرگسیان، عباس. و جمالی، قاسمعلی. (1398). "وضعیت شفافیت در سازمان‌های حاکمیتی ایران"، فصلنامه دولت پژوهی، شماره 18، تابستان 1398، صص. 209-244.
Albu, O.B. & Flyverbom, M. (2016). “Organizational Transparency”, Business & Society, 000765031665985. doi:10.1177/0007650316659851.
Blackwell, D., Leaman, C., Tramposch, R., Osborne, C. & Liss, M. (2017). “Extraversion, neuroticism, attachment style and fear of missing out as predictors of social media use and addiction”, Personality and Individual Differences, 116, PP. 69-72.
Christopher, H. & Transparency, D. (2006). “The Key to Better Governance oxford: oxford universi Press.
Brandes, L. & Darai, D. (2017). “The value and motivating mechanism of transparency in organizations”, European Economic Review, 98, PP. 189-198.
Da Cruz, N.F., Tavares, A.F., Marques, R. C., Jorge, S. & de Sousa, L. (2015). “Measuring Local Government Transparency”, Public Management Review, 18(6), PP. 866–893. doi:10.1080/14719037.2015.1051572.
DiStaso, M.W. & Bortree, D.S. (2012). “Multi-method analysis of transparency in social media practices: Survey, interviews and content analysis”, Public Relations Review, 38(3), PP. 511-514. doi: 10.1016/j.pubrev.2012.01.003.
Dubois, Judith. (2002). “Media Coverage of Organized Crime: Impact on Public Opinion? Mark Levin, Georgy Satarov”, Corruption and institutions in Russia (2000) European Journal of Political Economy. Vol. 16.
Fairbanks, J., Plowman, K.D. & Rawlins, B.L. (2007). “Transparency in government communication”, Journal of Public Affairs, 7(1), PP. 23-37. doi:10.1002/pa.245.
Glaser, B. (1998). “Doing grounded theory: Issues and discussions”, Sociology Press. Mill Valley, CA.
Glaser, B. (2005). “The grounded theory perspective III: Theoretical coding”, Sociology Press. Mill Valley, CA.
Jha, C.K. (2020). “Information Control, Transparency, and Social Media: Implications for Corruption”, In Political Scandal, Corruption, and Legitimacy in the Age of Social Media, IGI Global. DOI: 10. 4018/978-1-5225-2019-1.ch003, Available at SSRN: https://ssrn.com/ abstract = 2953348.
Hollyer, J.R., Rosendorff, B.P. & Vreeland, J.R. (2018). “Transparency, Protest and Democratic Stability”, British Journal of Political Science, PP. 1-27. doi: 10.1017/s0007123417000308.
Klyueva, A. & Tsetsura, K. (2010). “Media Non-transparency Research: The Case of Romania”, Public Relations Journal. Vol. 4, No. 4, Fall 2010 ISSN 1942-4604.
Kolstad, Ivar. & Wiig. (2009). Arne, Is Transparency the Key to Reducing Corruption in Resource-Rich Countries?”, World Development. Vol. 37, No. 3.
Kral, P. & Cuskelly, G. (2017). “A model of transparency: determinants and implications of transparency for national sport organizations”, European Sport Management Quarterly, 18(2), PP. 237-262.
Lindsay, B.R. (2011). “Social Media and Disasters: Current Uses, Future Options, and Policy Consideration”, Congressional Research Services Report, 21, 7-5700.
Meijer, A., Hart, P. & Worthy, B. (2015). “Assessing Government Transparency: An Interpretive Framework”, Administration & Society, 50(4), PP. 501-526.
Onwuegbuzie. A.J. & Collins KMT, A. (2007). “Ttypology of Mixed Methods Sampling Designs in Social Science Research”, Qualitative Report 2007; 12(2), PP. 281-316.
Roelofs, P. (2019). “Transparency and mistrust: Who or what should be made transparent?”, Governance. doi: 10.1111/gove.12402.
Royo Montanes, S., Yetano, A. & García-Lacalle, J. (2020). “Financial Transparency in the Web 2.0 Era. An Analysis of the use of Websites and Social Media by Spanish Municipalities”, Revista de Contabilidad, 23(2), PP. 263-276. doi:10.6018/ rcsar. 371951.
Transparency International. (2019). “Corruption Perceptions Index”, Accessible: www. Transparency. Org.
Truglia, R.P. (2019). “The Effects of Income Transparency on Well-Being: Evidence from a Natural Experiment”, NATIONAL BUREAU OF ECONOMIC RESEARCH. Issued in February 2019, https://www. nber. org/ papers/w25622
Tsetsura, K. & Aziz, K. (2018). “Toward professional standards for media transparency in the United States: Comparison of perceptions of non-transparency in national vs. Regional media”, Public Relations Review, 44(1), PP. 180-190.
Villeneuve, J.P. (2014). “Transparency of Transparency: The pro-active disclosure of the rules governing Access to Information as a gauge of organisational cultural transformation. The case of the Swiss transparency regime”, Government Information Quarterly, 31(4), 556-562.
Wang, D.H.M., Chen, P.H., Yu, T.H.K. & Hsiao, C.Y. (2015). “The effects of corporate social responsibility on brand equity and firm performance”, Journal of Business Research, 68(11), PP. 2232-2236.
_||_اکبری، بهنام. (1395). "آیین دادرسی کیفری"، تهران: مجد.
ایمان، محمدتقی. (1388). "مبانی پارادایمی روش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم انسانی"، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
آذرنوش، آذرتاش. (1386). "فرهنگ معاصر عربی- فارسی"، تهران: نشر نی.
بابازاده مقدم، حامد. (1392). "بررسی حق دسترسی به اطلاعات در ایران با تأکید بر مصوبات شورای اروپا"، نشریه علوم خبری، شماره 8، اسفند 1392، صص. 119-160.
بهرامزاده، حسینعلی. (1382). "توسعه پایدار"، ماهنامه تدبیر. شماره 134. تیرماه 1382، صص. 42-35.
بیابانی، غلامحسین؛ عصار، محمدتقی. و مظفری، افسانه. (1395). "شفافیت رسانه‌ای در مقابله با فساد و جرم سازمان یافته"، فصلنامه رسانه، سال 27، شماره 4، پیاپی 105، زمستان 1395، صص. 83-65.
بیابانی، غلامحسین. و ذوقی، بهنام. (1397). "رسانه‌ها ابزاری برای ترویج شفافیت و مقابله با فساد سیاسی و مالی"، فصلنامه رسانه، دوره 29، شماره 3 ، شماره پیاپی 112، پاییز 1397، صص. 85-104.
پناهی، بلال. (1399). "ارزیابی نقش شفافیت سازمانی بر تعارضات سازمانی با میانجیگری ارتباطات سازمانی اثربخش (مورد مطالعه: سازمان آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی)"، فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی، سال هفتم، شماره 4 (پیاپی 28). پاییز 1398، صص. ۲۵-۳۸.
جلالی، رستم. (1391). "نمونه‌گیری در پژوهش‌های کیفی، تحقیقات کیفی در علوم سلامت"، سال 1، شماره 4، زمستان 1391، صص. 321-310.
حبیب‌نژاد، سیداحمد. و عامری، زهرا. (1395). "شاخص‌های شفافیت در حکومت اسلامی (با تأکید بر حکومت علوی)"، حقوق اسلامی، سال 13، شماره 49، تابستان 1395، صص. 157-129.
حیدری، سیدمحمد. (1423ق). "معجم الفعال المتداوله"، ج 1. قم: المرکز العالمی للدراسات الإسلامیۀ.
دهقانی سلطانی، مهدی؛ شیری، اردشیر؛ نثاری، طاهره. و رئوفی، مصطفی. (1397). "نقش رسانه‌های اجتماعی، شفافیت و مسئولیت اجتماعی در ارتقای عملکرد تجاری شرکت‌های خدمات مسافرتی و گردشگری"، مطالعات مدیریت گردشگری، پاییز 1397 - شماره 43، صص. 141-169.
دیندار فرکوش، فیروز؛ احمدزاده کرمانی، روح‌اله. و الوندی، هومن. (1391). "شفافیت اطلاعاتی، کار ویژه اصلی رسانه‌های جمعی در برابر افکار عمومی (با تأکید بر هدفمندی یارانه‌ها)"، فصلنامه مطالعات رسانه‌ای، دوره ۷، شماره ۲ (پیاپی ۱۷)، صص. ۷۳-۸۶.
سورین، ورنر. و تانکارد، جیمز. (1384). "نظریه‌های ارتباطات"، ترجمه علیرضا دهقان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
صادقی، سعید. (1397). "شفافیت، نظارت و کارآمدی"، مطالعات راهبردی، زمستان 1397 - شماره 82، صص 7-34.
عباس‌زاده، محمد. (1391). "تاملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی"، فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، سال 23، شماره 1، شماره پیاپی(45)، صص. 19-34.
علوی، سیدمصطفی. (1390). "تأثیر سطوح شفافیت اطلاعات بر میزان پاسخگویی مدیریت"، حسابدار رسمی، شماره 14، تابستان 1390، صص. 77-79.
عمید، حسن. (1383). "فرهنگ فارسی عمید"، تهران: انتشارات امیرکبیر.
قیومی، احمدبن محمد. (1418 ق). "المصباح المنیر"؛ ج 1. لبنان: المکتبۀ العصریه.
کریمیان، محمدوزین؛ کلاهی، بهاره. و صفری، سعید. (1394). "شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر شفافیت نظام اداری ایران (ناظر بر بند 18 سیاست‌های کلی نظام اداری)"، چشم‌انداز مدیریت دولتی، سال 6، شماره 23، پاییز 1394، صص. 83-105.
مالکی، جلیل. و واعظی، زهرا. (1391). "آزادی مطبوعات در منظر حق دسترسی آزاد به مطبوعات"، فصنامه رسانه، سال 23، شماره 4 (پیاپی 89). زمستان 1391، صص. 5-24.
محسنی، وجیهه؛ د‌هاشمی، سیدمحمد؛ جاوید، محمدجواد. و عباسی، بیژن. (1398). "تحلیل حقوقی نسبت سنجی حق دسترسی عموم به اطلاعات با تحقق حقوق شهروندی با تأکید بر نظام حقوقی ایران"، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، شماره 62، بهار 1398، صص 321-354.
مقتدر، سیدحسین. و حلاج، گلنار. (1396). "افشاسازی اطلاعات در دولت الکترونیک و تأثیر آن در کاهش فساد مالی"، مطالعات مدیریت و کارآفرینی، دوره سوم، شماره 1، زمستان 1396، صص. 96-108.
معتمدنژاد ، کاظم. و معتمدنژاد، رویا. (1386). "حقوق ارتباطات"، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه، جلد اول.
معین، محمد. (1386). "فرهنگ فارسی معین"، تهران: انتشارات سرایش.
مک کوایل، دنیس. (1382). "درآمدی بر نظریه ارتباط جمعی"، ترجمه پرویز اجلالی، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.
مهرداد، هرمز. (1380). "مقدمه‌ای بر نظریات و مفاهیم ارتباط جمعی"، تهران: انتشارات فاران.
مهدی‌زاده، سیدمحمد. (1392). "نظریه‌های رسانه: اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی"، تهران: نشر همشهری، چاپ سوم.
میانداری، کمال؛ دیهیم‌پور، مهدی؛ رضا جاری، حسن؛ جعفری، عابدی. (1396). "بررسی نقش شفافیت سازمانی در توسعه سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: شهرداری‌های غرب مازندران)"، مدیریت سرمایه اجتماعی. دوره 4، شماره 2، تابستان 1396، صص. 283-307.
ویندال، سون؛ بنو سیگنایزر. و جین اولسون. (1387). "کاربرد نظریه‌های ارتباطات"، ترجمه علیرضا دهقان چاپ دوم، تهران: جامعه شناسان.
نرگسیان، عباس؛ جمالی، قاسمعلی؛ هراتی، مسعود. و آذری، حسین. (1397). "بررسی ارتباط فساد و اعتماد در رابطه بین شفافیت و رضایت شهروندان"، فصلنامه مدیریت دولتی، دوره 10، شماره 2، تابستان 1397، صص. 289-310.
نرگسیان، عباس. و جمالی، قاسمعلی. (1398). "وضعیت شفافیت در سازمان‌های حاکمیتی ایران"، فصلنامه دولت پژوهی، شماره 18، تابستان 1398، صص. 209-244.
Albu, O.B. & Flyverbom, M. (2016). “Organizational Transparency”, Business & Society, 000765031665985. doi:10.1177/0007650316659851.
Blackwell, D., Leaman, C., Tramposch, R., Osborne, C. & Liss, M. (2017). “Extraversion, neuroticism, attachment style and fear of missing out as predictors of social media use and addiction”, Personality and Individual Differences, 116, PP. 69-72.
Christopher, H. & Transparency, D. (2006). “The Key to Better Governance oxford: oxford universi Press.
Brandes, L. & Darai, D. (2017). “The value and motivating mechanism of transparency in organizations”, European Economic Review, 98, PP. 189-198.
Da Cruz, N.F., Tavares, A.F., Marques, R. C., Jorge, S. & de Sousa, L. (2015). “Measuring Local Government Transparency”, Public Management Review, 18(6), PP. 866–893. doi:10.1080/14719037.2015.1051572.
DiStaso, M.W. & Bortree, D.S. (2012). “Multi-method analysis of transparency in social media practices: Survey, interviews and content analysis”, Public Relations Review, 38(3), PP. 511-514. doi: 10.1016/j.pubrev.2012.01.003.
Dubois, Judith. (2002). “Media Coverage of Organized Crime: Impact on Public Opinion? Mark Levin, Georgy Satarov”, Corruption and institutions in Russia (2000) European Journal of Political Economy. Vol. 16.
Fairbanks, J., Plowman, K.D. & Rawlins, B.L. (2007). “Transparency in government communication”, Journal of Public Affairs, 7(1), PP. 23-37. doi:10.1002/pa.245.
Glaser, B. (1998). “Doing grounded theory: Issues and discussions”, Sociology Press. Mill Valley, CA.
Glaser, B. (2005). “The grounded theory perspective III: Theoretical coding”, Sociology Press. Mill Valley, CA.
Jha, C.K. (2020). “Information Control, Transparency, and Social Media: Implications for Corruption”, In Political Scandal, Corruption, and Legitimacy in the Age of Social Media, IGI Global. DOI: 10. 4018/978-1-5225-2019-1.ch003, Available at SSRN: https://ssrn.com/ abstract = 2953348.
Hollyer, J.R., Rosendorff, B.P. & Vreeland, J.R. (2018). “Transparency, Protest and Democratic Stability”, British Journal of Political Science, PP. 1-27. doi: 10.1017/s0007123417000308.
Klyueva, A. & Tsetsura, K. (2010). “Media Non-transparency Research: The Case of Romania”, Public Relations Journal. Vol. 4, No. 4, Fall 2010 ISSN 1942-4604.
Kolstad, Ivar. & Wiig. (2009). Arne, Is Transparency the Key to Reducing Corruption in Resource-Rich Countries?”, World Development. Vol. 37, No. 3.
Kral, P. & Cuskelly, G. (2017). “A model of transparency: determinants and implications of transparency for national sport organizations”, European Sport Management Quarterly, 18(2), PP. 237-262.
Lindsay, B.R. (2011). “Social Media and Disasters: Current Uses, Future Options, and Policy Consideration”, Congressional Research Services Report, 21, 7-5700.
Meijer, A., Hart, P. & Worthy, B. (2015). “Assessing Government Transparency: An Interpretive Framework”, Administration & Society, 50(4), PP. 501-526.
Onwuegbuzie. A.J. & Collins KMT, A. (2007). “Ttypology of Mixed Methods Sampling Designs in Social Science Research”, Qualitative Report 2007; 12(2), PP. 281-316.
Roelofs, P. (2019). “Transparency and mistrust: Who or what should be made transparent?”, Governance. doi: 10.1111/gove.12402.
Royo Montanes, S., Yetano, A. & García-Lacalle, J. (2020). “Financial Transparency in the Web 2.0 Era. An Analysis of the use of Websites and Social Media by Spanish Municipalities”, Revista de Contabilidad, 23(2), PP. 263-276. doi:10.6018/ rcsar. 371951.
Transparency International. (2019). “Corruption Perceptions Index”, Accessible: www. Transparency. Org.
Truglia, R.P. (2019). “The Effects of Income Transparency on Well-Being: Evidence from a Natural Experiment”, NATIONAL BUREAU OF ECONOMIC RESEARCH. Issued in February 2019, https://www. nber. org/ papers/w25622
Tsetsura, K. & Aziz, K. (2018). “Toward professional standards for media transparency in the United States: Comparison of perceptions of non-transparency in national vs. Regional media”, Public Relations Review, 44(1), PP. 180-190.
Villeneuve, J.P. (2014). “Transparency of Transparency: The pro-active disclosure of the rules governing Access to Information as a gauge of organisational cultural transformation. The case of the Swiss transparency regime”, Government Information Quarterly, 31(4), 556-562.
Wang, D.H.M., Chen, P.H., Yu, T.H.K. & Hsiao, C.Y. (2015). “The effects of corporate social responsibility on brand equity and firm performance”, Journal of Business Research, 68(11), PP. 2232-2236.
