ارتباط خودسازگاری و دلبستگی برند با نقش تعدیل‌کنندگی نیاز به منحصربه‌فردبودن بر وفاداری به برند (موردمطالعه: مشتریان گوشی‌های تلفن همراه در اصفهان)
الموضوعات :
علیرضا نعلچی کاشی
1
,
الناز پرویزی نیا
2
1 - استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده علوم انسانی، موسسه علوم‌و‌فناوری سپاهان، اصفهان، ایران
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده علوم انسانی، موسسه علوم و فناوری سپاهان، اصفهان،ایران
الکلمات المفتاحية: خودسازگاری, دلبستگی برند, نیاز به منحصربه‌فرد بودن, وفاداری به برند, تجربه برند,
ملخص المقالة :
هدف از این پژوهش بررسی ارتباط خودسازگاری(واقعی، ایده‌آل و اجتماعی) و دلبستگی برند با نقش تعدیل‌کنندگی نیاز به منحصربه‌فرد بودن روی وفاداری به برند است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش علی از شاخه پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل مشتریان تلفن همراه در شهر اصفهان بود که از برندهای سامسونگ، شیائومی و اپل استفاده کرده‌اند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران برای جامعه نامحدود 384 نفر تعیین شد و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید گردید. به‌منظور آزمون فرضیه‌ها از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار SmartPLS نسخه 3 استفاده شد. نتایج داده‌ها نشان‌داد که خودسازگاری واقعی و ایده‌آل با دلبستگی برند رابطه معنادار ندارد. خودسازگاری اجتماعی با دلبستگی برند رابطه معنادار دارد. تجربه برند رابطه بین خودسازگاری(واقعی، ایده‌آل و اجتماعی) و دلبستگی برند را میانجی‌گری می‌کند. تجربه برند با دلبستگی برند رابطه معنادار دارد. دلبستگی برند بر وفاداری به برند(نگرشی و رفتاری) اثرگذار است. نیاز به منحصربه‌فرد بودن رابطه بین خودسازگاری(واقعی، ایده‌آل و اجتماعی) و دلبستگی برند را تعدیل نمی‌کند.
