تبیین تاثیر گردشگری بر وضعیت توسعه اقتصادی اجتماعی منطقه سمیرم با محوریت برنامه ششم توسعه
الموضوعات :رحیم کریمی 1 , نبی الله ایدر 2 , محمدعلی چیت ساز 3
1 - دانشجو دکتری، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
2 - استادیار، گروه جامعه شناسی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
3 - دانشیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
الکلمات المفتاحية: گردشگری, اقتصادی, اجتماعی, برنامه ششم توسعه,
ملخص المقالة :
امروزه صنعت گردشگری در دنیا، یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورهاست و به عنوان گسترده‌ترین صنعت خدماتی جهان حایز جایگاه ویژه‌ای است. حضور بازدیدکنندگان در هر کشوری بر الگوی زندگی افراد بومی تأثیر می‌گذارد. بازدید کنندگان نیز تحت تأثیر فرهنگ کشور میزبان و ارزش‌های موجود در آن قرار می‌گیرند. این صنعت می‌تواند موجب تغییرات اقتصادی و اجتماعی شود؛ در سایه گفتگو و ایجاد رابطه متقابل بین مردمان دو ناحیه، پیام صلح بدهد و از آن جا که این صنعت به ارائه خدمت متکی است می‌تواند موجب افزایش اشتغال و درآمد شود. در این پژوهش سعی شده است به تبیین جامعه شناختی تاثیر گردشگری بر وضعیت توسعه اقتصادی اجتماعی منطقه سمیرم با محوریت برنامه ششم توسعه پرداخته شود. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران و کارشناسان حوزه گردشگری منطقه سمیرم می باشد که از 139 نفر از خبرگان برای تکمیل پرسشنامه استفاده می شود. نتایج این تحقیق نشان‌دهنده این است که گردشگری بر بر وضعیت توسعه اقتصادی اجتماعی منطقه سمیرم با محوریت برنامه ششم توسعه تاثیر معنادار و مثبت دارد.
1) ابراهیمی کوهبنه، محمد صادق، یعقوبی، محمد. (1399). تحلیل آثار اقتصادی– اجتماعی گردشگری بر توسعه مناطق روستایی دهستان طرقبه. برنامه ریزی و توسعه گردشگری، 9(34)، 199-215.
2) آزادخانی، پاکزاد، حسین زاده، جعفر، سلیمی باوند پور، آذین. (1397). بررسی اثرات اجتماعی- فرهنگی توسعة گردشگری شهری ایلام. جغرافیای اجتماعی شهری، 5(1)، 1-15.
3) بهرامی، رحمت. (1395). تحلیلی بر نقش گردشگری و اثرات آن بر توسعه سکونتگاه‌های روستایی (مطالعه موردی: شهرستان مریوان). مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی، 11(34)، 101-113.
4) توکلی بیدگلی، مجتبی (1395)؛ ارزیابی پیامدهای گسترش گردشگری خانههای دوم در قمصر، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، کاشان: دانشگاه کاشان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی.
5) خواجه نبی، فهیمه، زند مقدم، محمد رضا، کرکه آبادی، زینب. (1399). تحلیل ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، محیطی و نهادی در رشد و توسعه گردشگری شهری، مطالعه موردی: شهر گلوگاه. فصلنامه علمی ـ پژوهشی پژوهش های بوم شناسی شهری، 11(21)، 13-28.
6) رضوانی، محمدرضا. (1396). توسعه گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار، ، انتشارات دانشگاه تهران، 27.
7) صابری، امیر، توکلی نیا، جمیله، رضویان، محمدتقی، قادری، اسماعیل. (1397). بررسی تأثیر گردشگری بر توسعه اقتصادی و اجتماعی شهر کاشان. برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 10(36)، 1-34.
8) طولابی نژاد مهرشاد، منظم اسماعیل‌پور علی، رحمانی ثنا، صادقی خدیجه. اثرات گردشگری بر ارتقای سطح رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی شهرستان چابهار. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. ۱۴۰۱; ۲۲ (۶۵) :۳۰۱-۲۸۳
9) قلی‌پور سلیمانی، علی، گلی، آرمین. (1397). بررسی اثرات ادراک شده گردشگران از ابعاد محیطی بر کیفیت زندگی ساکنین. فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، 1397(ویژه نامه)، 263-276.
10) مرادی، محمود. (1394). آشنایی با صنعت گردشگری، ناشر سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی. تهران.
11) نرگسی، شهین، بابکی، روح اله، عفتی، مهناز. (1397). بررسی رابطه بین گردشگری، رشد اقتصادی و توسعه مالی در ایران (1395-1368). اقتصاد مالی، 12(44)، 41-68.
12) الهی‌منش، محمدحسن، حسینی نژاد ماه خاتونی، سیدباقر، یاسمی، محسن. (1397). نقش اقتصادی گردشگری در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر بندرعباس). علوم اجتماعی، 12(42)، 47-68.
13) Balsalobre-Lorente، D.، Driha، O. M.، Shahbaz، M.، & Sinha، A. (2020). The effects of tourism and globalization over environmental degradation in developed countries. Environmental Science and Pollution Research، 27(7)، 7130-7144.
14) Comerio، N.، & Strozzi، F. (2019). Tourism and its economic impact: A literature review using bibliometric tools. Tourism economics، 25(1)، 109-131.
15) Dritsakis، N.(2020) Tourism as a long-run economic growth factor: An empirical investigation for Greece using causality analysis ، Tourism Economics، (3)10، p.305–316.
16) Fan، D. X. Liu، A. Qiu، R. T. (2019)، Revisiting the relationship between host attitudes and tourism development: A utility maximization approach، Tourism Economics، No. 25(2): 1-43.
17) Hyun Jeong Kim، Ming-Hsiang Chen، SooCheong Shawn Jang(2018) Tourism expansion and economic development: The case of Taiwan ،Tourism Management، No.27، p.925–933.
18) Juan Luis Eugenio-Martín، Noelia Martín Morales and Riccardo Scarpa (2020) Tourism and Economic Growth in Latin American Countries: A Panel Data Approach ، Natural Resources.
19) Lee and Chine. (2018) .Tourism development in economic growth، evidence from Taiwan. ournal of policy Modeling، 25، 477-503.
20) Lee، T. H. Jan، F. H. (2019)، Can community based tourism contribute to sustainable development? Evidence from residents’ perceptions of the sustainability، Tourism Management Journal، No. 70: 368-380.
21) Mayer، M.، & Vogt، L. (2016). Economic effects of tourism and its influencing factors. Zeitschrift für Tourismuswissenschaft، 8(2)، 169-198.
22) Mbaiwa، J. E.، & Stronza، A. L. (2010). The effects of tourism development on rural livelihoods in the Okavango Delta، Botswana. Journal of sustainable tourism، 18(5)، 635-656.
23) Rhodri، Thomas & Huw، Thomas. (2019). Micro Politics and Micro firms، Journal of Small Business and Enterprise Development، 13(1)، 100- 106.
