شناسایی عوامل زمینه¬ای موثر بر مدیریت فرهنگ محور محیط زیست از طریق رسانه

الموضوعات :

رضا خلیلی ¹ , فایزه تقی پور ² , زهرا جعفری ³

1 - گروه مدیریت رسانه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلا‌می، اصفهان، ایران.
2 - گروه علوم ارتباطات، دانشکدۀ علوم انسانی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلا‌می، اصفهان، ایران
3 - دانشگاه صنعتی اصفهان

تاريخ الإرسال : 18 الخميس , ذو الحجة, 1444 تاريخ التأكيد : 09 الخميس , جمادى الأولى, 1445 تاريخ الإصدار : 08 الخميس , جمادى الثانية, 1445

الکلمات المفتاحية: مدیریت, عوامل زمینه‌ای, فرهنگ, محیط‌زیست, منابع طبیعی, رسانه.,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر به شناسایی عوامل زمینه‌ای موثر بر مدیریت فرهنگ محور محیط‌زیست از طریق رسانه می‌پردازد. بدین منظور در پارادایم تفسیری مبتنی بر روش‌شناسی کیفی، با استفاده ازروش تحلیل محتوای کیفی پژوهش انجام شد. نمونه آماری به صورت هدفمند وابسته به معیار، انتخاب و شامل 31 مصاحبه‌ی عمیق و نیمه‌ساختاریافته با صاحب‌نظران رسانه و محیط‌زیست، فرهنگ و رسانه، کارشناسان سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان بود. معیار انتخاب این افراد تجربه، تخصص وسابقه کار در این حوزه بوده است. برای ارزیابی اعتبار، مصاحبه‌شوندگان تفسیر مصاحبه‌ها را تأیید کردند و در پایان خلاصه‌ای از الگوی ‏صورت‌‎بندی‌شده به ‏چند نفر از متخصصان، ارائه و ‏نظرهای آن‌ها برای اصلاح ‏و ‏تعدیل جمع‌آوری شد. پس از پیاده‌سازی مصاحبه‌ها، مقوله اصلی پژوهش «رسانه و ارتقاء فرهنگ محیط‌زیست و منابع طبیعی» نام گرفت. شرایط زمینه‌ای در ارتقاء فرهنگ حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی شامل برخورد غیر علمی مدیران با رسانه؛ فراگیر نبودن امکانات رسانه‌ها؛ عدم اعتقاد به رسانه‌ای نمودن فعالیت‌ها؛ رعایت جوانب امنیتی؛ موازی بودن فعالیت‌های محیط‌زیست و منابع طبیعی؛ کمبود رسانه‌های محیط‌زیستی و نقش ضعیف سازمان‌های مردم نهاد بود؛ همچنین در شرایط اقتصادی و مدیریتی عوامل کمبود اعتبارات و نبود نظام ارتباطی رسانه و محیط‌زیست بود که از مراحل کدگذاری به‌دست آمد.

المصادر:

Adhami, A., & Akbarzadeh, A. (2011). Investigating the Cultural Factors Affecting the Preservation of the Environment in Tehran (Case Study of Areas 5 and 18 of Tehran). Sociological Studies of Youth. 1(1): 37-62. [In Persian]
Billington, R. (2013). Society and Culture. Translated by Fariba Arab Daftari, Tehran: Qatre Publishing Company. [In Persian]
Charmaz, K. (2014). Constructing Grounded Theory. Sage.
Danaeifar, H., Elwani, M., & Azar, A. (2018). Quantitative Research Methodology in Management: A Comprehensive Approach, Tehran: Ishraghi Publications, Safar. [In Persian]
Daulatabadi, H. (2008). Environmental Culture, Tehran: Contemporary Culture Publications. [In Persian].
Ekhtyari, N., Eydi, H., & Shabanimoghadam, K. (2018). Determining the Model of Effective Factors on the Development of Environment Culture in Sport. Applied Research of Sport Management. 7(2): 57-67. [In Persian]
Hemmati, Z., Shobeiri, S. (2015). Environmental Culture and the Factors Affecting it (Case Study: the Citizens of Shiraz City). Journal of Iranian Cultural Research. 8(4): 197-215. Https://Doi.Org/10.7508/Ijcr.2015.32.008 [In Persian]
Lopez, B. E., Magliocca, N. R., & Crooks, A. T. (2019). Challenges and Opportunities of Social Media Data for Socio-Environmental Systems Research. Land, 8(7), 107.
Mojaver Sheikhan, M., Babran, S., & Kia, A. (2020). The Role of National Media in the Development of Intercultural Communication. Interdisciplinary Studies in Media and Culture. 10(1): 273-292. Https://Doi.Org/10.30465/Ismc.2020.5598 [In Persian]
Oakley, P. (1991). The Concept of Participation in Development. Landscape and Urban Planning, 20(1-3), 115-122.
Olsson, P., Folke, C., & Berkes, F. (2004). Adaptive Comanagement for Building Resilience in Social–Ecological Systems. Environmental Management, 34, 75-90.
Padash, D., Padash, A., Naderian, M., & Sultan Hosseini, M. (2011). Investigating the Environmental Effects of Sports Venues on the Urban Environment. Environment and Development Journal. 3: 31-36. [In Persian]
Pourqasem, F., Ali Beigi, A., & Papzen, A. (2021). Challenges of Promoting Rural Women's Environmental Literacy: A Case Study of Kermanshah Province, Environment and Interdisciplinary Development, 6(73): 35-48. [In Persian]
Qaemi Menesh, F. (2018). Environmental Graphics as a Media to Preserve the Environment, International Conference on Recent Developments in Information Science, Engineering and Technology. [In Persian]
Sadeghi, H., Fathi, M. (2009). Culture, Sustainable Development and Environment, Cultural Engineering, 3(29 and 30): 9-20. [In Persian].
Schumacher, I. (2015). The Endogenous Formation of an Environmental Culture. European Economic Review, 76, 200-221.
Shahnooshi, M., & Abdullahi, A.S. (2016). An Analysis of the Environmental Culture of the People of Isfahan and Some Factors Affecting It. Journal of Humanities, 2: 15-34. [In Persian]
Simionescu, M., Horvathova, Z., Kovshun, N., & Kushnir, N. (2020). Social Media, Sustainability, and Environmental Protection in Sustainable Education. In E3s Web of Conferences, 208, 09002. Edp Sciences.
Sohrabi, R., & Tadayoun, P. (2017). The Recognition of Influencing Factors on Motivation Promoting in Environmental Information Disclosure. Environmental Education and Sustainable Development, 5(3), 9-21. [In Persian]
Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research. Grounded Theory Procedures and Techniques. Newbury Park, Ca: Sage.
Tavakolnia, M., & Akbarian, M. (2014). Globalization, Opportunity or Threat for the Environment, Article 5, 2(5), 97-120. [In Persian]
Toffler, A. (2013). The Third Wave, Translated by Shahindokh Khwarazmi. Tehran: Farhang Publications. [In Persian]
Tomeh, J. (2016). Cultural and Environmental Development. Translated by Mahmoud Sharapour, Tehran: Ghazal (Open). [In Persian]