نقش قوانین حقوقی بر جذب توريسم باتاکید برگردشگري پایدار (مورد مطالعه :شهردزفول استان خوزستان)
الموضوعات :
1 - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
الکلمات المفتاحية: قوانین, حقوقی, توسعه, پایدار, گردشگری, دزفول,
ملخص المقالة :
قوانین حقوقی یکی از مهم‌ترین و در واقع نخستین عامل مؤثر بر توسعه گردشگری در مناطق توریستی است که خود از اجزای مختلفی تشکیل شده است. موقعیت خاص استراتژیک یک منطقه یکی از زیرمعیارهای مهم قوانین حقوقی در مناطق توریستی است.هدف کلی این پژوهش نقش قوانین حقوقی بر جذب توريسم باتاکید برگردشگري پایدار درشهر دزفول می باشد. تحقیق حاضر، از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیق همبستگی است.جامعه آماری مربوط به این پژوهش شامل کلیه شهروندان دارای سن بالاتر از 18 سال شهر دزفول در سال 1402 می¬باشد که تعداد شهروندان طبق آخرین سرشماری نفوس مسکن جمعیت شهر دزفول654351نفر می باشند.نمونه¬گيري به روش تصادفي و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد تعداد 381 نفر جهت نمونه آماری محاسبه شدند. نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد که از آنجا که سطح معنی¬داری آزمون مربوطه برابر 0.000 می¬باشد، می¬قوانین چنین ادعا نمود که آزمون فوق با خطای 0.05 یا سطح اطمینان 0.95 معنی¬دار می¬باشد. ضریب تشخیص R2 نسبت تغییرات توضیح داده شده توسط متغیر قوانین حقوقی به تغییرات کل، 0.395 می¬باشد. می¬قوانین بیان نمود که حدود 39.5 درصد تغییرات متغیر وابسته گردشگری پایدار در شهر دزفول، توسط تغییرات در متغیر مستقل قوانین حقوقی تبیین می¬گردد. نتایج نشان داد که بحث جذب توریسم در میزان اثربخشی مولفه قوانین حقوقی بر ابعاد مختلف گردشگری پایدار شامل بعد فرهنگی، بعد اقتصادی، بعد اجتماعی و بعد زیست محیطی در شهر دزفول به عنوان یک عامل تاکیدی موثر و سازنده می باشد که به طور کلی نشان داد که که این فرضیه که نقش قوانین حقوقی بر جذب توريسم باتاکید برگردشگري پایدار در شهردزفول تاثیر معنی¬داری دارد، مورد تایید و مثبت می باشد.
1) تیموری، راضیه، کرمی، فریبا، تیموری، زینب و صفدری، امین، (1393). عوامل مؤثر بر گردشگری مکان‌های تاریخی شهری(مطالعۀ موردی: بازار تاریخی کلانشهر تبریز). نشریه گردشگری شهری، 1(1): 63-78.
2) رضوانی، علی اصغر(1392). جغرافیا و صنعت توریسم، انتشارات دانشگاه پیام نور.
3) زرآبادی، سعیده، سادات، زهرا و بهار، عبدالله(1392). ارزیابی عوامل موثر در توسعه صنعت گردشگری منطقه آزاد چابهار با بهره گیری از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP). نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران،6، 37-48.
4) عابدی سماکوش، محبوبه، فرزان، فرزام. دوستی، مرتضی و هنرور، افشار(1397). شناسایی عوامل جذب کننده و بازدارنده در توسعه گردشگری ساحلی(مطاللعه موردی: گردشگران ورزشی فعال سفر کننده به مناطق ساحلی دریای خزر). فصل‌نامه آموزش علوم دریایی، 5(2): 96-108.
5) نعمت گرگانی، خاطره، صائب، کیوان، وارجمندی، رضا(1390). تدوین استراتژی مدیریت اکوتوریسم در منطقه‌ی گردشگری رامسر به روش AHP. همایش گردشگری و توسعه پایدار.
6) وارثی، حمیدرضا، صفرآبادی، اعظم و زنگی‌آبادی، علی(1393). نقش عوامل اجتماعی گردشگری در توسعه ی گردشگری شهری(مورد مطالعه: شهر اصفهان). نشریه مطالعات جامعه شناختی شهری.4(12)، 101-128.
7) هزارجریبی، جعفر ونجفی، ملک محمد(1391). بررسي جامعه شناختي عوامل موثر بر توسعه گردشگري در ايران (با رويكرد جذب گردشگران خارجي)، مجله جغرافيا و برنامه ريزي محيطي، 23(3)،133-146.
8) مروت، حبیب.، سالم، علی¬اصغر و خادم نعمت اللهی، محبوبه(1397). شناسایی عوامل موثر بر تقاضای گردشگری خارجی. فصل‌نامه پژوهشنامه اقتصادی، 18(69): 275-306.
9) Alvarez-Sousa., A.(2018). The Problems of Tourist Sustainability in Cultural Cities: Socio-Political Perceptions and Interests Management, Sustainabilit, 10(2), 503.
10) Anderson,E., Bakir, A.,& Wickens, E.(2015). Rural Tourism Development in Connemara, Ireland. Tourism Planning & Development, 12:73-86.
11) -Bookman, M., & Bookman, K.(2007). Medical Tourism in Developing Countries. Palgrave Macmillan.
12) New York, U.S.A Buckley, R. (2004). Ecotourism series. No2. Environmental Impacts of Ecotourism. London: Wiley Publication.
13) Nemat Gorgani, Kh., Saeb, K., & Arjamandi, Reza. (2010). Elaboration of ecotourism management strategy in Ramsar tourism area by AHP method. Tourism and sustainable development conference. (IN PERSIAN).
14) Connell, J.(2006). Medical tourism: Sea, sun, sand and surgery. Tourism Management, 27(6), 1093-1100.
15) -De Cantis, S., Parroco, A., Ferrante, M., & Vaccina, F.(2015). Unobserved tourism. Annals of Tourism Research 50, 1–18.
16) -Dominguez, T., Fraiz, J., & Alen, A.(2013). Economic profitability of accessible tourism for the tourism sector in Spain. Tourism Economics, 19 (6), 1385–1399.
17) Kumar, V.(2018). emerging trends in sociology of tourism, Sociology International Journal, 2(3), pp. 225-237.
18) Likorish, L., & Jenkins, C.(2017). An introduction to tourism. Butterworth-Heinemann.
19) Parroco, A. M., Vaccina, F., De Cantis, S., & Ferrante, M. (2012). Multi-destination trips and tourism statistics: em1pirical Evidences in Sicily. Economics: The Open-Access, Open-Assessment E-Journal, 6, 2012–2044.
20) Volo, S., & Giambalvo, O.(2008). Tourism statistics: Methodological imperatives and difficulties: the case of residential tourism in island communities. Current Issues in Tourism, 11(4), 369–380.
21) Wilkinson, P.(2019). Caribbean cruise tourism: delusion? illusion? Tourism Geographies, 1, 261–82.
22) Williams, A., & Shaw, G.(2015). Tourism, Geography of International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, 2nd edition.
23) Zhuang, X., Yao, Y., & Li, L.(2019). Sociocultural Impacts of Tourism on Residents of World Cultural Heritage Sites in China, Sustainability, 11(3), 840.
