شناسایی پیشران‌ها و بازدارنده‌های یادگیری سیار

الموضوعات :

کلثوم نامی ¹

1 - استادیار گروه علوم تربیتی،واحد بندرعباس، دانشگاه ازاد اسلامی، بندر عباس، ايران.

تاريخ الإرسال : 23 الخميس , رجب, 1446 تاريخ التأكيد : 12 الأحد , ذو الحجة, 1446 تاريخ الإصدار : 26 الخميس , ربيع الأول, 1447

الکلمات المفتاحية: پیشران¬ها, بازدارنده¬ها, یادگیری سیار, دانشجویان تحصیلات تکمیلی.,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران‌ها و بازدارنده‌های یادگیری سیار انجام شده است. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس به تعداد ۲۳۰۰ نفر بود که از میان آن‌ها، با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعداد ۳۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای محقق‌ساخته شامل ۳۶ سؤال بود که دو مؤلفه اصلی پیشران‌ها و بازدارنده‌های یادگیری سیار را در بر می‌گرفت. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار LISREL 8.5 استفاده شد. روایی ابزار از طریق روایی محتوایی و روایی سازه مورد بررسی قرار گرفت به‌طوری‌که بار عاملی تمام گویه‌ها بالاتر از 0.40 گزارش شد که بیانگر روایی مناسب سازه پرسش‌نامه است. هم‌چنین پایایی پرسش‌نامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد که نتایج آن نشان‌دهنده پایایی مطلوب ابزار بود. یافته‌ها نشان دادند که پیشران‌های یادگیری سیار شامل بعد یادگیرنده (0.91)، بعد اجتماعی (0.92)، بعد تعاملی (0.91) و قابلیت استفاده از ابزار (0.88) هستند. هم‌چنین بازدارنده‌های یادگیری سیار شامل بعد انسانی (0.70)، بعد پداگوژیکی (0.85)، بعد رهبری و مدیریت (0.94)، بعد فن‌آوری(0.94)، بعد اقتصادی (0.89) و بعد نگرش (0.84) بودند. نتایج حاصل از تحلیل شاخص‌های برازش مدل ساختاری نیز نشان داد که مدل ارائه‌شده از برازش مناسبی برخوردار است و شاخص‌های نیکویی برازش، اعتبار ساختاری پیشران‌ها و بازدارنده‌های شناسایی‌شده را تأیید می‌کنند.