شناسایی گونه‌های بومیTrichoderma با فراوانی بالا در ناحیه فرا ریشه درختان پسته

الموضوعات :

محمد مرادی قهدریجانی ¹ , فاطمه حسن زاده داورانی ²

1 - Pistachio Research Center
2 - گروه گیاهپزشکی،واحد رفسنجان،دانشگاه آزاد اسلامی،رفسنجان،ایران

تاريخ الإرسال : 13 الجمعة , ربيع الأول, 1447 تاريخ التأكيد : 25 الأربعاء , ربيع الأول, 1447 تاريخ الإصدار : 29 الأحد , ربيع الأول, 1447

الکلمات المفتاحية: آزمون آنتاگونیستی, تنوع زیستی, ریزوسفر, , سازگار, غربال گری,

ملخص المقالة :

قارچ‌هایTrichoderma  از جمله میکروارگانیسم‌های فعال در ناحیه فراریشه گیاهان محسوب می‌شوند که نقش مهمی در کنترل زیستی عوامل بیماری‌زای گیاهی دارند. در این پژوهش، به‌منظور جداسازی، خالص‌سازی و شناسایی گونه‌های بومی Trichoderma، نمونه‌برداری از خاک و ناحیه فراریشه ۵۰ باغ پسته در مناطق مختلف انجام شد. جداسازی اولیه با استفاده از محیط‌های کشت انتخابی ELAD و SPDA و روش سری‌های رقت صورت گرفت؛ سپس خالص‌سازی و کشت تک‌اسپور روی محیط‌های PDA و WA انجام شد. شناسایی مورفولوژیکی جدایه‌ها بر اساس ویژگی‌های اندام‌های تولید مثل رویشی، شامل شکل و رشد پرگنه، رنگدانه، اسپورزایی، ساختار کنیدیوفور، فیالید، کنیدیوم و کلامیدوسپور، همچنین دما و سرعت رشد در محیط‌های مختلف، با استفاده از کلیدهای معتبر صورت گرفت. نتایج نشان داد که گونه Trichoderma harzianum  بیشترین فراوانی را دارد که احتمالاً بیانگر سازگاری بالای آن با شرایط اکولوژیکی و بیولوژیکی خاک‌های پسته است. گونه‌های T. virens، T. brevicompactum و T. longibrachiatum  نیز با فراوانی کمتر شناسایی شدند. مقایسه نمونه‌های خاک، فراریشه و چاله کود نشان داد که فراوانی جدایه‌های Trichoderma  در ناحیه فراریشه به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از سایر بخش‌هاست. غربال‌گری جدایه‌های بومی در آزمون‌های ضدقارچی بر اساس ویژگی‌های آنتاگونیستی انجام شد و جدایه‌های مؤثرتر با قابلیت بالای کنترل زیستی برای تولید فرآورده‌های بیولوژیکی علیه عوامل بیماری‌زای گیاهی پسته انتخاب گردیدند.

المصادر:

1- Askew, D.J. and Laing, M.D. 1993. An adapted selective medium for the quantitative isolation of Trichoderma species. Plant Pathology, 42(5): 686–690.
2- Chaverri, P., Vargas, C., Soto, J.G. and Drechsler-Santos, E.R. 2015. Systematics of the Trichoderma harzianum species complex. Mycologia, 107(3): 558–577.
3- Davet, P. 1979. Techniques for the isolation of soil fungi. INRA Publications.
4- Harman, G.E., Howell, C.R., Viterbo, A., Chet, I. and Lorito, M. 2021. Trichoderma in agriculture: from lab to field. Frontiers in Plant Science, 12: 718605.
5- Howell, C.R. 2003. Mechanisms employed by Trichoderma species in the biological control of plant diseases. Phytopathology, 93(1): 34–39.
6- Jaklitsch, W.M. 2009. European species of Hypocrea Part I: Trichoderma section Longibrachiatum. Studies in Mycology, 63: 1–91.
7- Jamali, S., Zafari, D. and Moradi, M. 2016. Inhibition of Trichoderma species on Phytophthora drechsleri. Journal of Nuts, 7(2): 123–130. (In Persian)
8- Mehrabi-Koushki, M. 2008. Survey of Trichoderma diversity in pistachio rhizosphere. M.Sc. thesis, University of Tehran, Tehran, Iran. (In Persian)
9- Meincke, R., Schneider, T., Schmidt, S., Zafari, D. and Schulz, B. 2010. Diversity of Trichoderma species in soils of Germany. Applied Soil Ecology, 45(2): 284–290.
10- Mukherjee, P.K., Hormazdi, V., Chakraborty, N. and Ghosh, A. 2023. Trichoderma as a model fungus for biocontrol and plant growth promotion. Microbiological Research, 266: 127234.
11- Rodríguez-Martínez, E., González, J., Pérez, M. and Torres, L. 2025. Trichoderma species from semiarid regions and their antagonism. Journal of Fungi, 11(3): 174.
12- Samolski, I., Rincon, A.M., Villalba, M.T. and Casas, J. 2009. Biocontrol mechanisms of Trichoderma spp. Journal of Plant Pathology, 91(2): 385–392.
13- Samuels, G.J., Drechsler-Santos, E.R. and Bricker, M. 2002. Trichoderma systematics: the state of the art. Mycological Research, 106(7): 757–791.
14- Siddiquee, S. 2017. Practical handbook of the biology and molecular diversity of Trichoderma species. Springer, Singapore: pp. 1–320.
15- Vinale, F., Lombardi, N., Marra, R. and Lorito, M. 2024. Recent advances in Trichoderma-based biostimulants. Journal of Applied Microbiology, 136(1): 45–59.
16- Vinale, F., Sirigu, S., Sivasithamparam, K., Lorito, M. and Marra, R. 2008. Trichoderma–plant–pathogen interactions. Soil Biology & Biochemistry, 40(1): 1–10.
17- Zafari, D., Jamali, S. and Moradi, M. 2003. Identification of Trichoderma species in Iranian pistachio orchards. Iranian Journal of Plant Pathology, 39(2): 45–52. (In Persian)