بررسی میزان پاسخگوئی فرهنگی مدیران مدارس ابتدایی منطقه چاروسا شهرستان کهگیلویه.
الموضوعات :
بهروز جلیلی فر
1
,
زینب پیروی نژاد
2
1 - دانش آموخته کارشناس ارشد علوم تربیتی واحد برازجان، موسسه آموزش عالی رهجویان دانش، برازجان، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: مدیریت آموزشی, پاسخگویی فرهنگی, تنوع فرهنگی,
ملخص المقالة :
زمینه: پاسخگویی فرهنگی یکی از وظایف مهم مدیران مدارس است که می‌تواند باعث انسجام در بین ارکان مدرسه شود. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پاسخگوئی فرهنگی مدیران مدارس ابتدایی منطقه چاروسا است. روش: این مطالعه، از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوهٔ گردآوری داده‌ها، کمی از نوع توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهٔ مدیران و معاونین مدارس ابتدایی منطقه چاروسا برابر با 75 نفر (72 مرد و 3 زن) بودند. نمونه آماری به دلیل محدود بودن جامعه آماری، به روش تمام شماری انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی ابزار با استفاده از روایی صوری و سازه (بارهای عاملی) و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بررسی و تأیید شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد در پاسخگویی فرهنگی ضرایب T در بعد مشارکت دانش آموزان- والدین t= 63/5) (، بعد مدرسه فرهنگی فراگیر t= 5/50) (، بعد معلمان پاسخگوی فرهنگی (t= 5/61)، بعد تفکر انتقادی بر رفتارهای رهبری t= 5/71) (در حد مطلوب قرار داشتند. بر اساس آزمون T با دو نمونهٔ مستقل، پاسخگوئی فرهنگی مدیران بر اساس جنسیت، در شاخص‌های تفکر انتقادی بر رفتارهای رهبری (83/31F=)، گسترش شرایط معلمان پاسخگوی فرهنگی (74/28F=)، مشارکت دانش آموزان- والدین، (44/10F=)، معنادار بود و در شاخص محیط مدرسه فرهنگی فراگیر، تفاوت معنادار مشاهده نشد (P < 0/05).
منابع فارسی بازگلی، حمید رضا؛ صفری، محمود و ایمانی، محمد نقی. (1400). شناسایی و رتبه بندی عوامل اثرگذار و اثرپذیر بر توسعه سرمایه فرهنگی در نظام آموزش و پرورش. مدیریت فرهنگی، 15(51)، 1-19.
پورموسوی، سیداحمد؛ نوه ابراهیم؛ عبدالرحیم؛ عباسیان، حسین؛ عبدالهی، بیژن. (1399). ارائهی مدل مناسب مدیریت چند فرهنگی در مدارس ابتدایی ایران، علوم تربیتی، 27 (1)، 1-14.
راهدار، زهره؛ تاجیک اسماعیلی، سمیه و صنیعی، ماندانا. (1402). رسانه و توسعه فرهنگی مورد مطالعه: نقش رادیو در توسعه فرهنگی شهروندان تهرانی از دیدگاه آنان. مطالعات جامعه شناسی، 16(59)، 195-215.
غیاثوند، احمد. (1397). تحلیل پیشرفته مدل‌یابی معادلات ساختاری با کاربرد Smart PLS، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی کاظمی، اکبر؛ کیهان، جواد؛ سامری، مریم. (1400). روابط مهارتهای مدیریتی، نگرش شغلی، دانش و اطلاعات بنیادی با عملکرد مدیران مدارس بر مبنای پاسخگویی به نیازهای محیطی، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 12 (6)، 35-49.
کشته‌گر، ناهید؛ افضلی، میثم و دست‌آموز، محمد رضا. (1401). عوامل موثر بر موفقیت در اجرای آموزش فراگیر (مرور سیستماتیک). راهبردهای نو در روانشناسی و علوم تربیتی، 13(5)، 58-78.
مرادنژادی، همایون و نوریان، سرور. (1401). واکاوی تأثیر فرهنگ پاسخگویی کارکنان هلال احمر بر اعتماد مردم مناطق روستایی زلزله زده شهرستان ثلاث باباجانی. مطالعات راهبردی ارتباطات، 2(3)، 83-96.
منصورنژاد، زهرا؛ ملک پور، مختار و قمرانی، امیر. (1399). اثربخشی آموزش حمایت خودمختاری والدینی بر رفتار برونی شده دانش آموزان. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، 18 (3)، 288-275.
مهاجران، بهناز؛ فرخی، مهدی؛ قلعهای، علیرضا. (1395). پاسخگویی در سازمانها، پژوهشهای مدیریت و حسابداری، 33، 62-52. نواسری، بدرالدین؛ حیدری، مجید؛ البوناصر، عباس. (1398). بررسی علل و عوامل عدم پاسخگوئی مدیران مدارس به بخشنامهها (مطالعۀ مورد مدیران مدارس شهرستان کارون)، رویکردهای پژوهشی در علوم اجتماعی، 20 ، 28-21.
یوسفی، علی؛ معینیکیا، مهدی؛ زاهدبابلان، عادل. (1400). رابطهی بین رهبری آموزشی مدیران و اثربخشی مدرسه با نقش میانجی فرهنگ مدرسه در مدارس دورۀ اول متوسطۀ استان اردبیل، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 12 (2)، 76-92. منابع انگلیسی Banks, H. (2024). K-12 Teachers' Perceptions of Culturally Relevant Pedagogy in Ontario, Canada (Doctoral dissertation, Walden University).
Barnard, M. (2024). Making Space for Cultural Equality in Educational Leadership: School Ethos and Postcolonial Pedagogy.
Taylor & Francis. Blitz, L. V., Yull, D., & Clauhs, M. (2016). Bringing sanctuary to school: Assessing school climate as a foundation for culturally responsive trauma-informed approaches for urban schools. Urban Education, 55(1), 95–124.
Carter, V.C. (2021). Culturally Responsive School Leadership: A Review of the Reserch. Comprehensive Center Network, 10, pp. 1-4, In: https://files.eric.ed.gov.
Duez-Curry, M. (2017). Culturally responsive classroom management in an urban after-school program (Doctoral dissertation, Concordia University (Oregon).
Ellison, J. (2018). Cultural Responsiveness Starts in the Principal’s Office. CompetencyWorks Blog, In: https://aurora-institute.org.
Glass, T., Mason, E., Eaton, Wi., Parker, J., & Carver, F. (2019). History of educational management from the perspective of textbooks. Naser shirbegi. 1, Tehran, Moaser.
Goode, J. A. (2024). Culturally Responsive Pedagogical Knowledge: An Integrative Teacher Knowledge Base for Diversified STEM Classrooms. Education Sciences, 14(2), 124.3
Gordon, S. P., & Ronder, E. A. (2016). Perceptions of culturally responsive leadership inside and outside of a principal preparation program. International Journal of Educational Reform, 25(2).
Johnson, A. (2022). Culturally Responsive Leadership: A Framework for School and School System Leaders. pp. 1-85,https://www.leadershipacademy.org.
Khalifa, M., Gooden, M.A., & James, E. D. (2022). Culturally Responsive School Leadership Framework. University of Minnesota,https://www.cehd.umn.edu.
Lenard, P. T., Straehleb, C., & Ypi, L. (2011). Global Solidarity: Contemporary Relation Theory. Human Relations Management Theory, 9, pp. 99-130.
Line, M. (2022). Use Culturally Responsive Pedagogy. https://www.stlhe.ca
