شناسایی و تبیین ابعاد و علل بی‌حسی سازمانی: رویکرد تماتیک و مدل‌سازی معادلات ساختاری
الموضوعات : human resource managementامید میرویسی 1 , سید محمد موسوی جد 2 , اسماعیل قادری 3 , کیومرث احمدی 4
1 - گروه مدیریت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه کردستان
3 - استادیار، گروه مدیریت، واحد سقز، دانشگاه آزاد اسلامی، سقز، ایران
4 - دانشیار، گروه مدیریت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
الکلمات المفتاحية: بی‌حسی سازمانی, رویکرد تماتیک, مد¬لسازی معادلات ساختاری,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: بی‌حسی سازمانی به‌عنوان یکی از چالش‌های اساسی در سازمان‌های دولتی، زمینه ایجاد رکود عملکرد فردی و سازمانی را فراهم می‌آورد. هدف این پژوهش، طراحی و تبیین مدل بی‌حسی سازمانی در سازمان‌های دولتی استان کردستان می باشد.
روش تحقیق: رویکرد پژوهش حاضر ترکیبی اکتشافی کیفی/کمی بود که در بخش کیفی از روش پدیدارشناسی و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. روش گردآوری داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق‌ساخته بود. جهت تحلیل داده‌های بخش کیفی از روش تحلیل تماتیک براساس رویکرد براون و کلارک (2006) و در بخش کمی از تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار PLS استفاده گردید.
یافته ها: مدل پیشنهادی به صورت یکپارچه سه سطح اصلی را شامل می‌شود: سطح فردی، سطح مدیریتی و سطح سازمانی که هر سطح شامل چند مولفه بود. نتایج بخش کمی نشان داد که مدل بی حسی سازمانی دارای اعتبار و برازش مناسب است.
نتیجه گیری: باتوجه به یافته‌ها، ارائه مدل مفهومی علل و ابعاد بی‌حسی سازمانی می‌تواند راهگشای تدوین سیاست‌ها و استراتژی‌های بهبود محیط کار در سازمان‌های دولتی باشد.
Adkins, B. (2015). Deleuze and Guattari's A thousand plateaus: A critical introduction and guide. Edinburgh University Press. DOI: 10.3366/edinburgh/9780748686259.001.0001
Berthod, O., & Müller-Seitz, G. (2018). Making sense in pitch darkness: An exploration of the sociomateriality of sensemaking in crises. Journal of Management Inquiry, 27(1), 52-68. https://doi.org/10.1177/1056492616686425
Cristofaro, M. (2022). Organizational sensemaking: A systematic review and a co-evolutionary model. European Management Journal, 40(3), 393-405. https://doi.org/10.1016/j.emj.2021.07.003
Ebrahimi, N., & Shamsi, M. (2018). Identifying the effective factors on employees' invisibility at Payame Noor University of Khuzestan province. Scientific Journal of Social Psychology, 5(46), 47-59 [in Persian]. https://journals.iau.ir/article_540445.html
Faiz, D., Sharafi, V., & Shool, H. (2016). The relationship between job prestige and cyberloafing: Investigating the role of organizational indifference. Journal of Research in Organizational Resources Management, 6(3), 107-128 [in Persian]. DOI: 10.22054/ror.2016.7118
Graaff, M. C., Giebels, E., Meijer, D. J. W., & Verweij, D. E. M. (2016). Sensemaking in Military Critical Incidents: The Impact of Moral Intensity. Business & Society, 58(4), 749-778. https://doi.org/10.1177/0007650316680996
Guo, L., Decoster, S., Babalola, M. T., De Schutter, L., Garba, O. A., & Riisla, K. (2018). Authoritarian leadership and employee creativity: The moderating role of psychological capital and the mediating role of fear and defensive silence. Journal of Business Research, 92, 219-230. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2018.07.034
Helmling, S. (2008). Critique, sense perception and numbness, Adorno, Hegel and the unhappy consciousness (S. Vagfipour, Trans.). Ziba Shenakht (Aesthetics), 19, 179-185 [in Persian].
Khamash Aya, A. (2018). Understanding the process of organizational depersonalization, a model arising from grounded theory (Case study: Governmental organizations of Bushehr province) [Master's thesis, University of Ilam] [in Persian].
Khamash Aya, A., Rezaei, S., & Mokhtarifar, M. (2020, May). Analysis of organizational numbness strategies: An analysis of previous findings. Proceedings of the First National Conference on Improvement and Reconstruction of Organizations and Businesses, 1134-1141 [in Persian]. DOI :10.48308/jpap.2019.96517
Khamash Aya, A., Shiri, A., & Yasini, A. (2019a). Understanding the phenomenon of organizational numbness and identifying its shaping factors by a mixed method. Public Administration Perspective, 11(2) [in Persian]. 10.22059/jipa.2019.269790.2418
Khamash Aya, A., Shiri, A., & Yasini, A. (2019b). A metaphorical reading of the phenomenon of organizational numbness: Developing and validating a conceptual model. Public Administration Perspective, 10(38), 187-215. [in Persian] DOI: 10.48308/jpap.2019.96517
Maitlis S., & Christianson, M. (2014). Sensemaking in organizations: taking stock and moving forward. The Academy of Management Annals, 8(1), 57–125. DOI:10.1080/19416520.2014.873177
Sandberg, J., & Tsoukas, H. (2020). Sensemaking reconsidered: towards a broader understanding through phenomenology. Organization Theory, 1(1), 1–34. https://doi.org/10.1177/2631787719879937
Schildt, H., Mantere, S., & Cornelissen, J. (2020). Power in sensemaking processes. Organization Studies, 41(4), 557-578. DOI:10.1177/0170840619847718
Sepahvand, R., Arefnezhad, M., Fathi Chegeni, F., & Sepahvand, M. (2020). The relationship between organizational bullying and organizational silence with the mediating role of psychological contract breach. Knowledge & Research in Applied Psychology, 21(2), 84-92 [in Persian]. DOI: 10.30486/jsrp.2019.666526
Shahrouei, N. (2019). Investigating the causes and factors of organizational alexithymia and strategies to deal with it (Case study: Education of Khuzestan province) [Master's thesis, Payame Noor University of Isfahan, Natanz Center] [in Persian].
Shoairi, M. R. (2005). Investigating the fundamental role of sensory perception in the production of meaning. Humanities Research Journal, 45-46, 131-146 [in Persian].
Taylor, J. R., & Van Every, E. J. (2010). The situated organization: Case studies in the pragmatics of communication research. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203848074
Weick, K. E. (2010). Reflections on enacted sensemaking in the Bhopal disaster. Journal of Management Studies, 47(3), 537-550. DOI:10.1111/j.1467-6486.2010.00900.x
Weick, K. E. (2012). Organized sensemaking a commentary on processes of interpretive work. Human Relations, 65(1), 141-153. https://doi.org/10.1177/0018726711424235
