بررسی مقایسه ای شیوع آلودگی تک یاخته ای آنتاموبا هیستولیتیکا در سگ های خانگی
الموضوعات :بهنام پدرام 1 , رضا نقی ها نجف آبادی 2 , محمد محبی 3 , زهرا صادقیان 4 , فاطمه همایون 5
1 - گروه دامپزشکی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر ایران
2 - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
3 - دانش آموخته عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران
4 - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران
5 - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران
الکلمات المفتاحية: آنتاموبا هیستولیتیکا, سگ خانگی, انگل, آلودگی تک‌یاخته‌ای, PCR,
ملخص المقالة :
با افزایش تعامل انسان و حیوانات خانگی، به‌ویژه سگ‌ها، بررسی بیماری‌های مشترک بین آن‌ها اهمیت روزافزونی یافته است. از جمله این بیماری‌ها، آلودگی به Entamoeba histolytica به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت‌های تک‌یاخته‌ای، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی و مقایسه میزان شیوع این آلودگی در سگ‌های خانگی، با بهره‌گیری از دو روش گسترش مستقیم و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) انجام شد. در این تحقیق، ۲۵ نمونه مدفوع از سگ‌های خانگی با سنین و جنسیت متفاوت جمع‌آوری و از نظر حضور انگل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی نشان داد که ۷ نمونه مشکوک به آلودگی بودند، اما آزمون PCR اختلاف معناداری میان نمونه‌های مشکوک و سایر نمونه‌ها گزارش نکرد. یافته‌ها حاکی از آن است که شیوع آلودگی به E.histolytica در جمعیت مورد مطالعه قابل توجه نبوده و روش PCR، به‌عنوان روشی دقیق‌تر و اختصاصی‌تر، می‌تواند در تشخیص مطمئن‌تر این انگل مؤثر واقع شود. نتایج این پژوهش می‌تواند در بهبود راهکارهای پیشگیری، تشخیص و کنترل بیماری‌های زئونوز مفید باشد.
1. اصفهانی عا, قربانی غ, آثاری ش. میزان شیوع انگلهای روده‌ای در پرسنل نیروی دریایی سپاه پاسداران در سال 1385. طب نظامی. 2022;8(3):197-203.
2. MaPCRins CF, Soares JP, CoPCRinhas A, Silva L, Cardoso L, Pires MA, et al. Pet's influence on humans' daily physical activity and mental health: a meta-analysis. Front Public Health. 2023;11:1196199.
3. Obradović N, Lagueux É, Latulippe K, Provencher V. Understanding the Benefits, Challenges, and the Role of Pet Ownership in the Daily Lives of Community-Dwelling Older Adults: A Case Study. Animals (Basel). 2021;11(9).
4. Gee NR, Rodriguez KE, Fine AH, Trammell JP. Dogs SuppoPCRing Human Health and Well-Being: A Biopsychosocial Approach. Front Vet Sci. 2021;8:630465.
5. Sharma M. Dogs, Breeding, Nutrition, Diagnosis, and Health Management: CBS Publishers & Distributors; 1996.
6. Dohoo IR, McDonell WN, Rhodes C, Elazhary YL. Veterinary research and human health. The Canadian Veterinary Journal. 1998;39(9):548.
7. RobePCRson I, Irwin P, Lymbery A, Thompson R. The role of companion animals in the emergence of parasitic zoonoses. International journal for parasitology. 2000;30(12-13):1369-77.
8. Duranton C, Rödel HG, Bedossa T, Belkhir S. Inverse sex effects on performance of domestic dogs (Canis familiaris) in a repeated problem-solving task. Journal of Comparative Psychology. 2015;129(1):84.
9. Islam O, Khatun S, Azad S, Famous M, Uddin M. Prevalence of different diseases of dogs recorded at central veterinary hospital, dhaka, bangladesh. Res J Vet Pract. 2019;7(9):53-7.
10. McDowall S, Hazel SJ, Cobb M, Hamilton-Bruce A. Understanding the Role of Therapy Dogs in Human Health Promotion. Int J Environ Res Public Health. 2023;20(10).
11. Uddin MM, Talukder H, Islam O, Asaduzzaman M, Das M, Ahsan MI, et al. Magnitudes of diseases in dogs vary among different levels of age, gender, breed, and season: A hospital-based, retrospective cross-sectional study. Heliyon. 2021;7(11):e08287.
12. Hashemzadeh Farhang H. Evaluation of the prevalence of intestinal protozoa in dogs of Tabriz city. Veterinary Clinical Pathology 2018;12(46):105-11.
13. MacGregor P, Nene V, Nisbet RER. Tackling protozoan parasites of cattle in sub-Saharan Africa. PLoS Pathogens. 2021;17(10):e1009955.
14. Lorenzini G, Tasca T, De Carli GA. Prevalence of intestinal parasites in dogs and cats under veterinary care in PoPCRo Alegre, Rio Grande do Sul, Brazil. Brazilian Journal of Veterinary Research and Animal Science. 2007;44(2):137-45.
15. Clark CG. Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene meeting at Manson House, London, 19 February 1998. Amoebic disease. Entamoeba dispar, an organism reborn. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene. 1998;92(4):361-4.
16. Russul bassim mohammed NIJ. Microscopic and Molecular Detection of Entamoeba species in Domastic dogs in Al-Diwaniyah Province. Journal of Survey in Fisheries Sciences. 2023;10(3):4415-24.
17. Kareem Kadhim D, Abdulsalam Hraija B, Aqeele G. Molecular-Genotyping Detection of Entamoeba histolytica in Diarrheic Patients. Arch Razi Inst. 2023;78(1):337-43.
18. Abbas I, Baghdadi HB, Rizk MA. Gastrointestinal Parasites of Dogs in Egypt: An Update on the Prevalence in Dakahlia Governorate and a Meta-Analysis for the Published Data from the Country. 2023;13(3).
19. Lin F-H, Chen B-C, Chou Y-C, Chien W-C, Chung C-H, Hsieh C-J, et al. The Epidemiology of Entamoeba histolytica Infection and Its Associated Risk Factors among Domestic and ImpoPCRed Patients in Taiwan during the 2011–2020 Period. Medicina. 2022;58(6):820.
20. Dos Santos Zanetti A, Malheiros AF. Diversity, geographical distribution, and prevalence of Entamoeba spp. in Brazil: a systematic review and meta-analysis. 2021;28:17.
21. Ai S, Zhang Z, Wang X, Zhang Q, Yin W, Duan Z. The first survey and molecular identification of Entamoeba spp. in farm animals on Qinghai-Tibetan Plateau of China. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases. 2021;75:101607.
22. Ngui R, Hassan N-A, Nordin NMS, Mohd-Shaharuddin N, Chang LY, Teh CSJ, et al. Copro-molecular study of Entamoeba infection among the indigenous community in Malaysia: A first repoPCR on the species-specific prevalence of Entamoeba in dogs. Acta Tropica. 2020;204:105334.
23. Cui Z, Li J, Chen Y, Zhang L. Molecular epidemiology, evolution, and phylogeny of Entamoeba spp. Infection, Genetics and Evolution. 2019;75:104018.
24. Hashemzade Farhang h. Evaluation of the prevalence of intestinal protozoa in dogs of Tabriz city. Veterinary Clinical Pathology The QuaPCRerly Scientific Journal. 2018;12(2 (46) Summer):105-11.
25. Ngui R, Hassan N-A, Nordin NMS, Mohd-Shaharuddin N, Chang LY, Teh CSJ, et al. Copro-molecular study of Entamoeba infection among the indigenous community in Malaysia: A first repoPCR on the species-specific prevalence of Entamoeba in dogs. Acta Tropica. 2020;204:105334.
26. Delialioglu N, Aslan G, Sozen M, Babur C, Kanik A, Emekdas G. Detection of Entamoeba histolytica/Entamoeba dispar in stool specimens by using enzyme-linked immunosorbent assay. Memorias do Instituto Oswaldo Cruz. 2004;99(7):769-72.
27. Clark CG. Methods for the investigation of diversity in Entamoeba histolytica. Archives of medical research. 2006;37(2):258-62.
28. Huggett J, Dheda K, Bustin S, Zumla A. PCR-PCR normalisation; strategies and considerations. Genes and immunity. 2005;6(4):279-84.
29. Bustin SA. Absolute quantification of mRNA using real-time reverse transcription polymerase chain reaction assays. Journal of molecular endocrinology. 2000;25(2):169-93.
30. Mackay IM, Arden KE, Nitsche A. PCR in virology. Nucleic acids research. 2002;30(6):1292-305.
31. Khodadadi A, Hamidi Nia MHN, Ghaforian M, Mohammadi Asl J. Evaluation of PCR Efficiency by the Use of Two Strategies: Standard Curve and Linear Regression. Jundishapur Scientific Medical Journal. 2012;11(1):85-95.
32. Lin FH, Chen BC, Chou YC, Chien WC, Chung CH, Hsieh CJ, et al. The Epidemiology of Entamoeba histolytica Infection and Its Associated Risk Factors among Domestic and ImpoPCRed Patients in Taiwan during the 2011-2020 Period. Medicina (Kaunas). 2022;58(6).
33. Petri WA, Singh U. Diagnosis and management of amebiasis. Clinical infectious diseases. 1999;29(5):1117-25.
34. Kow-Tong C, Chien-Jen C, Chiu J-P. A school waterborne outbreak involving both Shigella sonnei and Entamoeba histolytica. Journal of environmental health. 2001;64(4):9.
35. Haque R, Huston CD, Hughes M, Houpt E, Petri Jr WA. Amebiasis. New England journal of medicine. 2003;348(16):1565-73.
36. Petri WA, Singh U. Diagnosis and management of amebiasis. Clinical infectious diseases. 1999;29(5):1117-25.
37. Nagata N, Shimbo T, Akiyama J, Nakashima R, Nishimura S, Yada T, et al. Risk factors for intestinal invasive amebiasis in Japan, 2003–2009. Emerging infectious diseases. 2012;18(5):717.
38. Morf L, Singh U. Entamoeba histolytica: a snapshot of current research and methods for genetic analysis. Curr Opin Microbiol. 2012;15(4):469-75.
39. Schuster FL, Visvesvara GS. Amebae and ciliated protozoa as causal agents of waterborne zoonotic disease. Veterinary parasitology. 2004;126(1-2):91-120.
40. Gillespie S, Bradbury RS. A Survey of Intestinal Parasites of Domestic Dogs in Central Queensland. Trop Med Infect Dis. 2017;2(4).
41. Trissl D. Immunology of Entamoeba histolytica in human and animal hosts. Rev Infect Dis. 1982;4(6):1154-84.
42. Roy S, Kabir M, Mondal D, Ali IK, Petri WA, Jr., Haque R. PCRassay for diagnosis of Entamoeba histolytica infection. J Clin Microbiol. 2005;43(5):2168-72.
43. Haque R, Ali I, Akther S, Petri Jr WA. Comparison of PCR, isoenzyme analysis, and antigen detection for diagnosis of Entamoeba histolytica infection. Journal of clinical microbiology. 1998;36(2):449-52.
44. Haque R, Kress K, Wood S, Jackson TF, Lyerly D, Wilkins T, et al. Diagnosis of pathogenic Entamoeba histolytica infection using a stool ELISA based on monoclonal antibodies to the galactose-specific adhesin. Journal of Infectious Diseases. 1993;167(1):247-9.
