شناسایی و اعتبارسنجی راهبردهای مؤثر بر خط مشی‌گذاری زیست محیطی مبتنی بر فرهنگ سبز و پیامدهای آن در سازمان جهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد
الموضوعات :
شمس الدین رحیمی زاده
1
,
حسن سلطانی
2
,
حمید محمودیان عطاآبادی
3
,
سعید رازقی
4
,
سید امیر شمس نیا
5
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - دانشیار، گروه معارف اسلامی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
4 - استادیار، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
5 - دانشیار، گروه مهندسی آب، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: فرهنگ سبز, جهاد کشاورزی, خط‌مشی‌گذاری زیست محیطی,
ملخص المقالة :
هدف از این پژوهش، شناسایی و اعتبار سنجی راهبردهای مؤثر بر خط‌مشی‌گذاری زیست محیطی مبتنی بر فرهنگ سبز و پیامدهای آن در سازمان جهاد کشاورزی می‌باشد. رویکرد تحقیق ترکیبی (کمّی و کیفی) بوده و از روش آمیخته اکتشافی بهره گرفته است. جامعه آماری در بخش کیفی، کلیه خبرگان اجرائی و دانشگاهی چه در سطح کیفی و چه در سطح کمّی (260 نفر) بودند. در بخش کیفی، از نمونه گیری قضاوتی و گلوله برفی استفاده شد که با مصاحبه با 19 نفر از نمونه‌های مد نظر اشباع نظری به دست آمد. روش نمونه‌گیری در بخش کمّی به صورت طبقه‌ای و در دسترس بود. ابزار گردآوری داده‌ها در مرحلة اول مصاحبه و بعد از کدگذاری و شناسایی مضمون‌ها و شاخص‌ها، پرسشنامه تدوین و برای اعتبار بخشی مدل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در قسمت کیفی با استفاده از تحلیل مضمون صورت گرفت و در قسمت کمّی به کمک نرم‌افزار لیزرل انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل مضمون نشان داد که مهم‌ترین راهبردها دارای 3 مفهوم و 15 کد شامل سیاست‌های مالی، آموزش، ترویج و فرهنگ‌سازی، توسعه نوآوری سبز و مهم‌ترین پیامدها دارای 4 مفهوم و 22 کد شامل پیامدهای اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و سازمانی مبتنی بر فرهنگ سبز است. نتایج تحلیل عاملی نشان داد راهبردها و پیامدهای خط‌مشی‌گذاری زیست محیطی مبتنی بر فرهنگ سبز در سازمان جهاد کشاورزی اثر بخش است.
Appiah, M. K., Sam, A., Osei-Agyemang, V., & Nsowah, A. (2023). Green culture, environmental innovativeness, green intellectual capital and circular economy implementation behaviour: A sequential mediation model. Cogent Engineering, 10(1). https://doi.org/10.1080/23311916.2023.2220496
Bondari, A., Bagheri, A., & Sookhtanlo, M. (2020). Investigating the Environmental Behavior of Farmers on the Use of Agricultural Pesticides in Moghan Plain. Human & Environment, 2(18), 67-84. http://sanad.iau.ir/fa/Article/847736
Chan, A. T. L., Ngai, E. W. T., & Moon, K. K. L. (2017). The effects of strategic and manufacturing flexibilities and supply chain agility on firm performance in the fashion industry. European Journal of Operational Research, 259(2), 486-499. https://doi.org/https://doi.org/10.1016/j.ejor.2016.11.006
Chan, Y. T. (2020). Are macroeconomic policies better in curbing air pollution than environmental policies? A DSGE approach with carbon-dependent fiscal and monetary policies. Energy Policy, 141. https://doi.org/10.1016/j.enpol.2020.111454
Cohen, S. (2006). Understanding Environmental Policy.Columbia University Press.
Gupta, S., Dangayach, G. S., Singh, A. K., Meena, M. L., & Rao, P. N. (2018). Implementation of sustainable manufacturing practices in Indian manufacturing companies. Benchmarking: An International Journal, 25(7), 2441-2459. https://doi.org/10.1108/bij-12-2016-0186
Hou, S., Xu, J., & Yao, L. (2021). Integrated environmental policy instruments driven river water pollution management decision system. Socio-Economic Planning Sciences, 75. https://doi.org/10.1016/j.seps.2020.100977
Kraft, M. E. (2017). Environmental Policy and Politics. https://doi.org/10.4324/9781315437057
Li, C., Liu, J., & Wang, L. (2024). Research on the influence mechanism of public green behavior guiding policy effect: from the perspective of policy synergy system. Environment, Development and Sustainability. https://doi.org/10.1007/s10668-023-04397-1
Liu, Y., Li, Y., Wang, H., & Liu, J. (2024). How does green culture impact corporate environmental responsibility? A dual perspective from ability-motivation-opportunity and organizational learning theory. Environment, Development and Sustainability. https://doi.org/10.1007/s10668-024-04627-0
Mohammadi, H. M. (2017). Basics and principles of public policy making.SAMT.
Moini, H., J. Sorensen, O., & Szuchy-Kristiansen, E. (2014). Adoption of green strategy by Danish firms. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 5(2), 197-223. https://doi.org/10.1108/sampj-01-2013-0003
Sadegh Salehi, S. F., Yaser Gholipour. (2023). Analyzing Factors Influencing Image and Environmentally-Friendly tourists Behavior in Nature-Based Destinations (Case Study: Masal City). Tourism & Management Studies. https://doi.org/10.22054/tms.2020.48882.2245
Som, S., Burman, R. R., Sharma, J. P., Padaria, R., Paul, S., & Singh, A. K. (2018). Attracting and Retaining Youth in Agriculture: Challenges and Prospects. Journal of Community Mobilization and Sustainable Development, 13, 385-395.
Song, W., Wang, G. Z., & Ma, X. (2019). Environmental innovation practices and green product innovation performance: A perspective from organizational climate. Sustainable Development, 28(1), 224-234. https://doi.org/10.1002/sd.1990
Tehrani, M., Bahmanpour, H., Zaeimdar, M., & Taghavi, L. (2014). Identifying and Prioritizing Green Management Indicators in the Fields of Energy and Waste ( A Case study: Erfan Hospital of Tehran, Iran ). Current World Environment, 9(3), 797-803. https://doi.org/10.12944/cwe.9.3.29
Tuokuu, F. X. D., Idemudia, U., Gruber, J. S., & Kayira, J. (2019). Linking stakeholder perspectives for environmental policy development and implementation in Ghana’s gold mining sector: Insights from a Q-methodology study. Environmental Science & Policy, 97, 106-115. https://doi.org/10.1016/j.envsci.2019.03.015
Vijay Kulkarni, T. V. R. (2006). Environmental Management.The Energy and Resources Institute (TERI).
