تدوین مدل خودشکوفایی بر اساس ذهنآگاهی و احساس انسجام روانی با نقش میانجی تحمل پریشانی دانشجویان
الموضوعات :لیلا سادات متقی 1 , آرمین محمودی 2 , سید فیض الله افرازی زاده 3
1 - دانشجوی دکترا
2 - روه روانشناسی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج ، ایران
3 - گروه روانشناسی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج ، ایران.
الکلمات المفتاحية: خودشکوفایی, ذهنآگاهی, احساس انسجام روانی, تحمل پریشانی.,
ملخص المقالة :
هدف از انجام پژوهش حاضر تدوین مدل خودشکوفایی بر اساس ذهنآگاهی و احساس انسجام روانی با نقش میانجی تحمل پریشانی دانشجویان شهر شیراز بود. این پژوهش به شیوه توصیفی از نوع همبستگی و با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاههای شیراز در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند و حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، برابر با ۶۰۰ نفر تعیین و به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شد. جهت گردآوری دادهها در این پژوهش از پرسشنامه های خودشکوفایی سلیمانی و همکاران (1394)، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵)، ذهنآگاهی بائر و همکاران (2006) و احساس انسجام روانی آنتونووسکی (1993) استفاده گردید. دادهها با نرمافزارهای SPSS نسخه ۲۱ و SmartPLS نسخه ۳ تحلیل شدند. نتایج برآورد مدل نشان داد که مقدار ضریب تعیین برای خودشکوفایی 0.49، و شاخص برازش کلی مدل (GoF) برابر با 0.205 بهدست آمد که بیانگر برازش متوسط و قابل قبول مدل پیشنهادی است. همچنین نتایج مدلسازی نشان داد ذهنآگاهی و احساس انسجام روانی بهطور مستقیم و غیرمستقیم (با نقش میانجی تحمل پریشانی) اثر مثبت و معناداری بر خودشکوفایی دارند (0.01>p). مسیرهای مستقیم بین ذهنآگاهی و تحمل پریشانی (β=0.42)، و بین تحمل پریشانی و خودشکوفایی (β=0.32) نیز معنادار بودند. این یافتهها نقش کلیدی ذهنآگاهی و انسجام روانی در تبیین سازوکار روانشناختی خودشکوفایی را تأیید میکنند.
واژگان کلیدی: خودشکوفایی، ذهنآگاهی، احساس انسجام روانی، تحمل پریشانی.
Keywords: Self-Actualization, Mindfulness, Sense of Coherence, Distress Tolerance.