شناخت الگوی هوشمندسازی حمل و نقل عمومی از دیدگاه مدیران شهری (مطالعه موردی مناطق 15 گانه شهر اصفهان)
الموضوعات :مجتبی صنعتگر 1 , مهدی مومنی 2 , احمد خادم الحسینی 3
1 - گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2 - گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
3 - گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
الکلمات المفتاحية: حمل و نقل عمومی هوشمند, شهر هوشمند, مدیران شهری, مدل ارسته, شهر اصفهان.,
ملخص المقالة :
سیستم‌های حمل و نقل هوشمند می‌توانند نقش بسیار مؤثری در دستیابی به توسعه پایدار کلانشهرها بویژه در ایران داشته باشند. قطب اصلی در برنامه‌ریزی حمل و نقل عمومی مدیران شهری و مسئولان هستند، بنابراین شناخت دیدگاه آن‌ها در توسعه حمل و نقل عمومی هوشمند بسیار موثر است. کلانشهر اصفهان از دیدگاه توسعه زیرساخت‌های فنی و مدیریت شهری در هوشمندسازی یکی از پیشگامان شهر هوشمند در ایران است و از این جهت در این پژوهش به مطالعه دیدگاه مدیران و مسئولان شهر اصفهان در زمینه هوشمندسازی حمل و نقل عمومی در مناطق 15 گانه شهر اصفهان پرداخته شده است. جامعه آماري پژوهش حاضر از متخصصين و خبرگاني كه در زمينه توسعه برنامه‌ریزی شهری، حمل و نقل شهری از دانش كافي برخوردارند، تشكيل شده است. به اين ترتيب شاخص‌هاي مربوط به خبرگان عبارت است از: داراي تجربه و سابقه در مراکز علمی و پژوهشی و سازمان‌هاي خصوصي و دولتي فعال در حوزه هوشمندسازی و حمل و نقل شهری و دارای سابقه پژوهشی در حوزه شهر هوشمند باشند. ابتدا با مطالعه مطالعات جهانی و با تکیه بر مبانی نظری و مصاحبه نیمه ساختاریافته شاخص‌ها شناسایی و در نهایت با روش دلفی دو مرحله‌ایی در پنج گروه سازمانی_ فرادست، شرایط موجود، کالبدی، ساختاری، موقعیت و شرایط اجتماعی_ فرهنگی تجمیع شده است، نتایج نشان می‌دهد که از دیدگاه مدیران شاخص‌های شرایط موجود با وزن (134/0) مهمترین شاخص در هوشمندسازی حمل و نقل عمومی است و پس از آن شاخص شرایط اجتماعی _ فرهنگی با وزن (131/0) قرار دارد. در نهایت با استفاده از نظرات مدیران و متخصصان شهری و مدل رتبه‌بندی ارسته مناطق 15گانه شهر اصفهان از دیدگاه مدیران بر اساس ابعاد شناخته شده برای هوشمندسازی حمل و نقل عمومی رتبه‌بندی شده است. نتایج نشان می‌دهد منطقه یک شهر اصفهان از دیدگاه مدیران و متخصصان شهری بیشترین آمادگی را برای هوشمندسازی حمل و نقل عمومی دارد و پس از آن مناطق هشت و سیزده است. در واقع این نتایج نشان می‌دهد که برای اجرای طرح‌های هوشمندسازی در حمل و نقل عمومی این مناطق را می‌توان به عنوان پایلوت انتخاب نمود و آمادگی بهتری نسبت به سایر مناطق از نظر ابعاد مدیریتی (شرایط موجود، شرایط اجتماعی _ فرهنگی، شرایط کالبدی_ ساختاری، سازمانی_ فرادست و موقعیت منطقه) دارا هستند.
امانپور،سعید، ، داری¬پور، نادیا.(1396). برنامه‌ریزی حمل و نقل پایدار شهری (با تاکید بر عملکرد ناوگان اتوبوسران)،انتشارات نگارستان اندیشه، تهران،200ص
بخشی سنجدری، رضا و دریاباری، سید جمال الدین.(1399). بررسی هوشمندسازی سیستم های حمل و نقل شهری در راستای توسعه پایدار شهرها (موردمطالعه: کلانشهر تهران)، فصلنامه علمی اقتصاد و مدیریت شهری،(32)8 ، 45-31
تیموری، بشری، و رضایی، فیروزه. (1395). الگوی شهرسازی با رویکرد مناسب سازی معابر عمومی و سیستم حمل ونقل عمومی در تردد معلولان و جانبازان با رویکرد امکان سنجی و آینده پژوهی. همایش ملی مناسب سازی اماکن و معابر جهت تسهیل در تردد و دسترسی آسان.
رمضان زاده، سعید، شکیبایی فر، داود(1401)، تأثیر حمل و نقل هوشمند بر توسعه پایدار شهری، فصلنامه علمی راهور، (43)11، 114-83
عباس زادگان، مصطفی، رضازاده، راضیه و محمدی، مریم. (1390). بررسی مفهوم توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی و جایگاه مترو شهری تهران در آن، باغ نظر، (17)8، 58-43
Altazin, E., Dauzère-Pérès, S., Ramond, F., & Tréfond, S. (2020). A multi-objective optimization-simulation approach for real time rescheduling in dense railway systems. European Journal of Operational Research, 286(2), 662-672.
Anthopoulos, L. G., & Anthopoulos, L. G. (2017). The rise of the smart city. Understanding smart cities: A tool for smart government or an industrial trick?, 5-45.
Appio, F. P., Lima, M., & Paroutis, S. (2019). Understanding Smart Cities: Innovation ecosystems, technological advancements, and societal challenges. Technological Forecasting and Social Change, 142, 1-14.
Binder, S., Maknoon, Y., & Bierlaire, M. (2017). Exogenous priority rules for the capacitated passenger assignment problem. Transportation Research Part B: Methodological, 105, 19-42.
Binder, S., Maknoon, Y., & Bierlaire, M. (2017). The multi-objective railway timetable rescheduling problem. Transportation Research Part C: Emerging Technologies, 78, 78-94.
Boisjoly, G., & Yengoh, G. T. (2017). Opening the door to social equity: local and participatory approaches to transportation planning in Montreal. European transport research review, 9(3), 1-21.
Bussieck, M. R., Lindner, T., & Lübbecke, M. E. (2004). A fast algorithm for near cost optimal line plans. Mathematical Methods of Operations Research, 59, 205-220.
Chen, Q., Wang, W., Wu, F., De, S., Wang, R., Zhang, B., & Huang, X. (2019). A survey on an emerging area: Deep learning for smart city data. IEEE Transactions on Emerging Topics in Computational Intelligence, 3(5), 392-410.
Chong, M., Habib, A., Evangelopoulos, N., & Park, H. W. (2018). Dynamic capabilities of a smart city: An innovative approach to discovering urban problems and solutions. Government Information Quarterly, 35(4), 682-692.
Docherty, I., Marsden, G., & Anable, J. (2018). The governance of smart mobility. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 115, 114-125.
Gironés, E. S., & Vrščaj, D. (2018). Who Benefits from Smart Mobility Policies? The Social Construction of Winners and Losers in the Connected Bikes Projects in the Netherlands. In Governance of the Smart Mobility Transition (pp. 85-101). Emerald Publishing Limited.
Hill, R., & Kim, J. W. (2000). Global cities and developmental states: New York, Tokyo and Seoul. Urban studies, 37(12), 2167-2195.
Ismagilova, E., Hughes, L., Dwivedi, Y. K., & Raman, K. R. (2019). Smart cities: Advances in research—An information systems perspective. International journal of information management, 47, 88-100.
Jaramillo-Sangurima, W. E., Trokhimtchouk, T., & Quezada-Sarmiento, P. A. (2018, June). Systems of support for the planning, programming, operation and administration of the smart urban public transport service: Case study city of loja. In 2018 13th Iberian Conference on Information Systems and Technologies (CISTI) (pp. 1-7). IEEE.
Jessop, B., & Sum, N. L. (2000). An entrepreneurial city in action: Hong Kong's emerging strategies in and for (inter) urban competition. Urban studies, 37(12), 2287-2313.
Jianwei, H. E., Zhenxiang, Z., & Zhiheng, L. I. (2010). Benefit evaluation framework of intelligent transportation systems. Journal of Transportation Systems Engineering and Information Technology, 10(1), 81-87.
Kim, H. M., & Han, S. S. (2014). Inward foreign direct investment in Korea: location patterns and local impacts. Habitat International, 44, 146-157.
León-Coca, J. M., Reina, D. G., Toral, S. L., Barrero, F., & Bessis, N. (2014). Intelligent transportation systems and wireless access in vehicular environment technology for developing smart cities. Big Data and Internet of Things: A Roadmap for Smart Environments, 285-313.
Merlin, R. T., & Ravi, R. (2024). Empowering smart city IoT network intrusion detection with advanced ensemble learning-based feature selection. International Journal of Electrical and Electronics Research, 12(2), 367-374.
Moral-Muñoz, J. A., Cobo, M. J., Chiclana, F., Collop, A., & Herrera-Viedma, E. (2015). Analyzing highly cited papers in intelligent transportation systems. IEEE transactions on intelligent transportation systems, 17(4), 993-1001.
Neirotti, P., De Marco, A., Cagliano, A. C., Mangano, G., & Scorrano, F. (2014). Current trends in Smart City initiatives: Some stylised facts. Cities, 38, 25-36.
Perboli, G., Fedorov, S., & Rosano, M. (2020, July). The European concept of smart city: A taxonomic analysis. In 2020 IEEE 44th Annual Computers, Software, and Applications Conference (COMPSAC) (pp. 1725-1730). IEEE.
Sochor, J., Arby, H., Karlsson, I. M., & Sarasini, S. (2018). A topological approach to Mobility as a Service: A proposed tool for understanding requirements and effects, and for aiding the integration of societal goals. Research in Transportation Business & Management, 27, 3-14.
Song, Y., Lee, K., Anderson, W. P., & Lakshmanan, T. R. (2012). Industrial agglomeration and transport accessibility in metropolitan Seoul. Journal of geographical systems, 14, 299-318.
Stępniak, C., Jelonek, D., Wyrwicka, M., & Chomiak-Orsa, I. (2021). Integration of the infrastructure of systems used in smart cities for the planning of transport and communication systems in cities. Energies, 14(11), 3069.
Turetken, O., Grefen, P., Gilsing, R., & Adali, O. E. (2019). Service-dominant business model design for digital innovation in smart mobility. Business & Information Systems Engineering, 61, 9-29.
Zawieska, J., & Pieriegud, J. (2018). Smart city as a tool for sustainable mobility and transport decarbonisation. Transport policy, 63, 39-50.
Zolfaghari, S., Azizi, N., & Jaber, M. Y. (2004). A model for holding strategy in public transit systems with real-time information. International Journal of Transport Management, 2(2), 99-110.
