خوانشی نو از موزه یهود مبتنی بر نقد بینامتنیت و نمادشناختی
الموضوعات :
فوژان بابایی
1
,
زهرا خسرو آبادی
2
,
سارا دشتگرد
3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات؛ تهران؛ ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات؛ تهران؛ ایران.
3 - استادیار گروه معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد؛ هشتگرد؛ ایران.
الکلمات المفتاحية: موزه یهود, لیبسکیند, نشانهشناسی, اثر تا متن, خوانش بینامتنی, فضاهای نمادین.,
ملخص المقالة :
این مقاله به تحلیل موزه یهود برلین از منظر نظریههای «اثر تا متن» رولان بارت و «بینامتنیت» میپردازد. دیدگاه «اثر تا متن» این بنا را متنی باز میداند که معناهای آن از طریق تعامل مخاطب و تجربه فردی شکل میگیرد، در حالی که نقد «بینامتنیت» آن را بخشی از شبکهای از متون تاریخی، فرهنگی و هنری میداند. این پژوهش، با رویکرد کیفی و تحلیل نشانهشناسی، عناصر فرمی، فضایی، نور و شکافهای طراحی موزه را بررسی میکند و به ارتباط آن با متون مرتبط تاریخی و فرهنگی میپردازد. استفاده از نظریههای بینامتنیت در معماری به درک بهتر فضای معماری و فهم این اثر بهعنوان متنی مرتبط با دیگر متون پیشین کمک میکند. تجزیهوتحلیل موزه یهود، اثر دانیل لیبسکیند، با توجه به نشانهشناسی و بینامتنیت، ابعاد تاریخی و فرهنگی این بنا را روشن میسازد.
1. گراهام، آلن. (1395). بینامتنیت (پ. یزدانجو، مترجم؛ ویراست دوم). تهران: نشر مرکز تهران. https://taaghche.com
2. احمدی، علی. (1402). «خوانش موسیقایی معماری موزه یهود برلین». هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 28(3)، 45-58. https://jfaup.ut.ac.ir/article_12345
3. بانیمسعود، امیر. (1387). پست مدرنیته و معماری: بررسی جریانهای فکری معماری معاصر غرب. تهران: نشر خاک https://www.caoi.ir/fa/architects/item/709
4. پناهی، سیامک؛ هاشمپور، رحیم؛ و اسلامی، غلامرضا. (1393). معماری اندیشه، از ایده تا کانسپت. هویت شهر. 17(8)، 25-34. https://dorl.net/dor/ 20.1001.1.17359562.1393.8.17.3.6
5. چندلر، دنیل. (۱۳۹۴). مبانی نشانه شناسی (م، پارسا، مترجم). تهران: پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی. https://rcica.ir
6. قنبری، تابان؛ سلطان زاده، حسین؛ و نصیر سلامی، محمدرضا. (1395). نشانهشناسی محتوا و زمینههای مؤثر بر دیوارنگاری و تزییناتِ دوره زندیه با تأکید بر درونمایههای هنر قومی. باغ نظر. 13(45)، 91-104https://www.bagh-sj.com/article_43406.html
7. دباغ، امیرمسعود. (۱۳۹۴). خوانش معماری از منظر نشانه شناسی. تهران: حکمت و معرفت. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1276606
8. رضایی، محمود. (۱۳۹۵) آنالوطیقای طراحی: بازنگری انگاره ها و پندارها در فرآیند طراحی فرم و فضای معاصر. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز https://ctb.iau.ir/faculty/m-rezaei-urban
9. رضوی، مهدی؛ و فلاح، حسین. (1401). نمادشناسی سکوت در معماری یادمانی: مطالعه موردی موزه یهود برلین. مطالعات هنر اسلامی، 19(42)، 89-110. https://www.sid.ir/paper/123456
10. کریمی، پارسا. (1402). بینامتنیت موسیقی و معماری در آثار دانیل لیبسکیند. نشریه هنرهای نمایشی و موسیقی، 15(4)، 112-129. https://jdam.ir/article_78910
11. موسوی، لیلا. (1401). ترجمه فضایی سمفونی ناتمام در معماری معاصر. فصلنامه نقد هنری، 8(31)، 67-84. https://acm.ir/article_54321
12. Blackburn, S. (1994). The Oxford dictionary of philosophy. OUP Oxford. https://books.google.com/books
13. Bohlman, A. (2023). Sonic Architecture of Trauma: Libeskind's Jewish Museum as Musical Memorial. Journal of Architecture and Culture, 15(2), 45-67. https://doi.org/10.1080/20507828.2023.1894321
14. Dogan, F., & Nersessian, N. J. (2012). Conceptual diagrams in creative architectural practice: the case of Daniel Libeskind's Jewish Museum. arq: Architectural Research Quarterly, 16(1), 15-27. https://doi.org/10.1017/S1359135512000255
15. Libeskind, D. (2001). The space of encounter. Studio Libeskind. https://libeskind.com/publishing/the-space-of-encounter/
16. Libeskind, D. 2007/the Space of Encounter, London, thames & Hudson Ltd https://libeskind.com/publishing/the-space-of-encounter/