تحلیل تطبیقی نگرۀ تاریخمندی پوشش شرعی زنان مسلمان در نگاه اندیشمندان معاصر ایران با تأکید بر آیۀ 59 سورۀ احزاب
الموضوعات : -
فرشته کوئینی
1
,
علی شریفی
2
,
حمیدرضا بصیری
3
1 - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
2 - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: پوشش شرعی, تاریخمندی, عُرفینگری, عدالت مساواتی, عقلانیت معاصر.,
ملخص المقالة :
از قرن نوزدهم میلادی تاریخینگری بهعنوان رویکردی علمی به حوزۀ دینپژوهی راهیافت. این رویکرد توسط اندیشمندان معاصر ایرانی با اهداف و مبانی گوناگون در مطالعات اسلامی به کار میرود. پوشش شرعی زنان مسلمان یکی از موضوعاتی است که به سبب پیوند با زندگی فردی و اجتماعی، مورد توجه محققان قرار گرفته است. کاربست روش تاریخینگری در کنار دیگر روشهای خوانش متن در خصوص این موضوع، شکلگیری نتایج گوناگونی از جمله نگرۀ تاریخمندی پوشش زنان را در پی داشته است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانهای به بررسی نگرۀ تاریخمندی پوشش شرعی زنان در آثار تعدادی از اندیشمندان معاصر ایرانی میپردازد. نتایج حاصل از این تحقیق نمایانگر تفاوت مفهوم تاریخمندی پوشش به دلیل مبانی و رویکردهای علمی متفاوت اندیشمندان است. در یک نگاه، تاریخمندی پوشش به معنای اصالت و ثبات این حکم در گذر زمان است و در طرف مقابل، برخی از اندیشمندان احکام مربوط به پوشش را وابسته به بستر تاریخی صدر اسلام تلقی کرده و بر عدم کارایی آن در شرایط کنونی یا لزوم بازنگری مداوم منطبق بر عُرف جامعه تأکید دارند. بررسی آیۀ 59 سورۀ احزاب، نمایانگر ثبات اصل حکم پوشش شرعی زنان و عدم تعلق آن به بستر تاریخی عصر نزول وحی است.
