مدل سازمان‌های یادگیرنده در سازمان‌های دولتی با تأکید بر رویکرد قابلیت اطمینان بالا

الموضوعات : Government

محمد مهدی بهبودی مقدم ¹ , جواد محرابی ² , نسرین جزنی ³

1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
2 - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران (عهده‌دار مکاتبات)
3 - دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

تاريخ الإرسال : 23 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1446 تاريخ التأكيد : 08 الأحد , شوال, 1446 تاريخ الإصدار : 24 الخميس , ذو القعدة, 1446

الکلمات المفتاحية: سازمان‌های یادگیرنده, قابلیت اطمینان بالا, سازمان‌های دولتی,

ملخص المقالة :

امروزه سازمان‌های یادگیرنده به‌عنوان یک رویکرد مؤثر برای حل مشکلات و بهبود عملکرد در سازمان‌های سنتی شناخته می‌شوند. این موضوع به‌ویژه در سازمان‌های دولتی که اغلب دارای ساختارهای بروکراتیک هستند و همواره در تلاش برای ارائه خدمات بهتر به شهروندان می‌باشند، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای سازمان‌های یادگیرنده در بخش دولتی، با تأکید بر رویکرد قابلیت اطمینان بالا، انجام شده است. این تحقیق در دسته مطالعات کاربردی و از نوع آمیخته (ترکیب تحلیل کیفی و کمی) محسوب می شود. در بخش کیفی، داده‌ها با استفاده از روش فراترکیب و بر اساس چارچوب هفت‌مرحله‌ای سندلوسکی و بارسو (2007) گردآوری شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA24 و تحلیل محتوا بر روی آنها، کدگذاری شدند. در بخش کمی نیز برای اطمینان از اعتبار و بومی‌سازی مدل پیشنهادی، از تکنیک دلفی فازی استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق شامل 16 نفر از مدیران ارشد سازمان‌های دولتی و اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها بود که به‌عنوان خبرگان در پژوهش همکاری نمودند. نتایج نشان می‌دهد که مدل نهایی از پنج بعد اصلی تشکیل شده است: ساختار و حاکمیت سازمانی، یادگیری و توسعه مهارت، عوامل انسانی و رفتار سازمانی، رهبری و هدایت، و عوامل شغلی، ارتباطی و فرهنگی سازمانی. این ابعاد دربرگیرنده 18 مؤلفه و 136 شاخص هستند که به‌طور منسجم و هدفمند در مدل پیشنهادی دسته‌بندی شده‌اند. این مدل می‌تواند به سازمان‌های دولتی کمک نماید تا مسیر یادگیری و تقویت قابلیت اطمینان را با رویکردی ساختارمند دنبال کنند.