مطالعه نقش میزان دین‌داری ایرانیان در نشاط اجتماعی: فراتحلیل پژوهش‌ها

الموضوعات :

طاها عشایری ¹ , سیف اله مدبر چهار برج ² , طاهره جهان پرور ³ , زهرا حسن زاده ⁴ , سمیرا باقری ⁵

1 - استادیار جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی
2 - استادیار حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی
3 - دانشجوی دکترای جامعه شناسی فرهنگی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی، دانشگاه کاشان
5 - دانشجوی کارشناسی جامعه‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

تاريخ الإرسال : 14 الثلاثاء , محرم, 1445 تاريخ التأكيد : 18 الأحد , جمادى الثانية, 1445 تاريخ الإصدار : 18 الخميس , جمادى الثانية, 1446

الکلمات المفتاحية: دین‌داری, اجتماع مؤمنانه, نشاط اجتماعی, رفتارهای پرخطر, فراتحلیل,

ملخص المقالة :

نشاط به معنای شادی، خوشی، شادکامی و زندگی مسرورانه است. دین اسلام تأکید زیادی بر شاد بودن، بهزیستی و دوری از غم، نگرانی، افکار پوچ گرایانه داشته است. هدف اصلی پژوهش؛ مطالعه نقش میزان دین‌داری ایرانیان در نشاط اجتماعی است. روش پژوهش فعلی از نوع فراتحلیل کمی؛ به روش نمونه‌گیری تعمدی-غیراحتمالی دربازه زمانی 1391-400 با استفاده از نرم‌افزار CMA 2 است. جامعه آماری پژوهش با جستجو در پایگاه‌های علمی (نورمگز، مگ ایران، ایران داک) برابر با 38 مورد گردآوری و بعد از غربالگری از طریق ملاک ورود و خروج (دارا بودن شرایط لازم برای تحلیل)؛ 24 سند علمی گزینش شدند. از آزمون های d کوهن و f فیشر برای برآورد اندازه اثر و جهت مطالعه متغیرهای میانجی اثرگذار بر ناهمگنی و پراکنش (واریانس) از آزمونQ بهره گرفته‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که دین‌داری در تمامی مطالعات (24 سند علمی)؛ اثری معنی‌دار و مستقیم بر نشاط اجتماعی داشته و مقدار تأثیر آن برابر با 0/45 است. بر این اساس با افزایش میزان دین‌داری، سیاست‌گذاری فرهنگی در خلق سرمایه‌های مذهبی، اجتماع مذهبی، ترویج سبک زندگی دین محور می‌توان نشاط اجتماعی را ارتقا داده و از طریق پیوند مؤلفه‌های دینی با سبک زندگی روزمره؛ رفتارهای پرخطر اجتماعی را کاست و کیفت زندگی را بهبود داد.