بررسی تأثیر وزن پیاز و منابع تأمین نیتروژن بر خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)
الموضوعات : پژوهش های به زراعیمحسن یوسفی 1 , امیرحسین شیرانی راد 2
1 - دانش¬آموخته دکتری، گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
2 - استاد موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
الکلمات المفتاحية: زعفران, کود دامی, عملکرد کلاله, وزن پیاز, وزن خشک گل ,
ملخص المقالة :
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر وزن پیاز و منابع آلی و شیمیایی تأمین نیتروژن و مقدار نیتروژن بر صفات مورفولوژیکی و عملکرد کلاله گیاه زعفران در سال 1398-99 در شهرستان قزوین به اجرا درآمد. آزمایش به¬صورت آزمایش کرت¬های خردشده در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي در 4 تكرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل: منابع تأمین نیتروژن در چهار سطح (N1: 100% کود اوره، N2: 67% کود اوره + 33% کود دامی، N3: 67% کود دامی + 33% کود دامی و N4: 100% کود دامی) و وزن پیاز در 3 سطح (W1: 10-6 گرم ، W2: 6-4 گرم ، W3 : 4-2 گرم) بودند. نتایج نشان داد که اثر منابع تأمین نیتروژن، وزن پیاز و اثر متقابل آنها بر تعداد بنه، تعداد گل و عملکرد کلاله (محصول نهایی) در سطح یک درصد معنی¬دار بودند. نتایج مقایسه میانگین¬های اثر متقابل منابع تأمین نیتروژن و وزن پیاز نشان داد که بیشترین عملکرد کلاله متعلق به پیازهای 10-6 گرمی در شرایط کودی 33 درصد کود اوره + 67 درصد کود دامی با میانگین 662/3 کیلوگرم در هکتار بود و کمترین مقدار مربوط به پیازهای 4-2 گرمی در شرایط استفاده 100 درصد از کود اوره با میانگین 877/1 کیلوگرم در هکتار بود. بهطورکلی یافته¬های تحقیق تایید نمود که افزایش استفاده از منابع آلی نیتروژن سبب بهبود عملکرد اقتصادی زعفران شد. طبق نتایج حاصل از تحقیق ترکیب تیماری 33 درصد کود اوره + 67 درصد کود دامی جهت دستیابی به بیشترین میزان عملکرد قابل توصیه است.