بازنمایی اضطراب شخصیت های مجموعه داستان عزاداران بیل بر اساس آرای کارن هورنای
الموضوعات : جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
1 - استادیار زبان و ادبيات فارسي، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: عزاداران بیل, غلامحسین ساعدی, کارن هورنای, اضطراب,
ملخص المقالة :
کارن هورنای از جمله روانکاوانی است که بیش از فروید بر تعاملهای اجتماعی به مثابه عواملی موثر بر شکل گیری شخصیت تاکید کرد. او توجه بسیار بر بسترهای اجتماعی که فرد در آن رشد میکند، دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی ریشة اضطراب در رفتار شخصیتهای اصلی مجموعه داستان «عزاداران بیل» غلامحسین ساعدی است که بر مبنای آرای کارن هورنای به روش توصیفی- تحلیلی مورد واکاوی قرار گرفتهاست. مجموعه داستان «عزاداران بیل» هشت داستان پیوسته دارد که شخصیتهای تمامی داستانها افرادی روان رنجورند، که ریشه عصبیت آنها تجربه نکردن امنیت دوران کودکی در بستر خانواده و جامعه ناب هنجار روستای بیل است. براساس نظریه هورنای احساس درماندگی کودکان به رفتار والدینشان بستگی دارد. حال آنکه شخصیتهای زیادی در بیل پدر و مادر ندارند و در جامعه سنتی روستا جرأت نافرمانی و مخالفت نداشته اند. کودک در چنین شرایطی ناچار به سرکوب خصومت خود شده که باعث اضطراب اساسی در او شده است. اکثر شخصیتهای داستانها روان رنجور و مضطرب هستند، چراکه برای هر موضوع و مسأله ای عزاداری میکنند. خرافات و جنون در ذهن شخصیتها رسوخ کرده و فقر و ترسهای بیرونی، آنها را آزار میدهد. توسل به مقدسات مذهبی و امامزاده ها راه حلی برای کم کردن اضطراب شخصیتها است. آنها افراد روان رنجوری هستند که به دنبال نیازهای دهگانه خود دست به رفتارهای غیرمتعارف و ناهماهنگ با محیط اجتماعی که در آن زندگی میکنند میزنند.
فهرست منابع
1. اپلی، ارنست. (1371). رویا و تعبیر رویا. مترجم دل آرا قهرمان. تهران: فردوس.
2. براهنی، رضا. (1368). قصه¬نویسی. چاپ چهارم. تهران: نشر البرز.
3. برونو، فرانک. (1370). فرهنگ توصیفی روان¬شناسی. ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی. تهران: نشر نو.
4. جاهودا، گوستاو. (1371). روانشناسی خرافات. ترجمه محمد تقی براهنی. تهران: البرز.
5. ساعدی، غلامحسین. (۱۳۸۶). عزاداران بیل. تهران: انتشارات نگاه.
6. شاملو، سعید. (1390). مکتب¬ها و نظریه¬های روان¬شناسی در شخصیت. چاپ دهم. تهران: رشد.
7. شولتز، دوان پی و شولتز ، الن سیدنی. (1393). نظریه¬های شخصیت (ویراست دهم). ترجمه یحیی سید محمدی. چاپ سوم. تهران: ویرایش.
8. عابدینی، حسن. (1369). صد سال داستان¬نویسی در ایران. دو جلدی. تهران: تندر.
9. فیست، گریگوری جی و آن رابرتس، تامی و فیست، جس. (1400). نظریه¬های شخصیت. ترجمه یحیی سیدمحمدی. چاپ بیست و دوم، تهران: روان.
10. قاسم¬زاده، محمد. (1383). داستان¬نویسان معاصر ایران (1370- 1300). چاپ اول. تهران: هیرمند.
11. گلدمن، لوسین و آدورنو، تیودور (1398). جامعه، فرهنگ، ادبیات. ترجمه محمد جعفر پوینده. چاپ سوم. تهران: چشمه.
12. لارنس، پرین و الیورپی، جان. (1381). روانشناسی شخصیت: نظریه و پژوهش، مترجم محمد جعفر جوادی و پروین کدیور. چاپ دوم. تهران: انتشارات آییژ.
13. مسجدی، حسین. (1389). «رئالیسم جادویی در آثار غلامحسین ساعدی». پژوهش¬های زبان و ادبیات فارسی (دانشگاه اصفهان). دوره¬ی جدید، شماره 4 (پیاپی8). صص 104- 93.
14. هورنای، کارن. (1398). شخصیت عصبی زمانه ما. ترجمه محمد جعفر مصفا. چاپ چهارم. تهران: بهجت.
15. ---------. (1365). عصبانیهای عصر ما. ترجمه ابراهیم خواجه¬نوری. چاپ دوم. تهران: نگاه.
16. یحیی¬آبادی، هوشنگ. (1381). درون من طلاست. اصفهان: جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان.