شناسایی و اولویت‌بندی عوامل ارتقای مشارکت فرهنگی سازمانهای مردم نهاد باتاکید برتولید محتوا در فضای مجازی
الموضوعات : مدیریت فرهنگیامیرحمزه بزرگی نیا 1 , محمد مهدی مظاهری 2 , ابراهیم حاجیانی 3 , سیدرضا صالحی امیری 4
1 - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
3 - دانشیار جامعه شناسی.مدیرگروه پژوهشهای فرهنگی اجتماعی پژوهشکده تحقیقات راهبردی
4 - استادیار دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
الکلمات المفتاحية: مشارکت فرهنگی, سازمان های مردم نهاد, محتوای فرهنگی, فضای مجازی.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل ارتقای مشارکت فرهنگی سازمانهای مردم نهاد با تاکید بر تولید محتوا در فضای مجازی و اولویت بندی آنها انجام شد.پژوهش ازنظر هدف،کاربردی و ازنظر داده ها،کیفی و مبتنی بر رویکرد داده بنیاد نظام مند بود.جامعه آماری کلیه خبرگان حوزه مشارکتهای فرهنگی،سازمانهای مردم نهاد و فضای مجازی بود.تعیین حجم نمونه به شیوه اشباع نظری و نمونه گیری به روش گلوله برفی صورت گرفت.ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته وشبه دلفی بود. اعتبارسنجی داده ها از روش کثرت گرایی استفاده شده. تجزیه و تحلیل داده ها با روش کدگذاری در قالب سه دسته کد باز، محوری و انتخابی انجام شد. نهایتاً عوامل ارتقای مشارکت فرهنگی سازمانهای مردم نهاد در توليد محتوا فرهنگي در فضاي مجازي با 78 کد باز و 37 کد محوری بدست آمدکه سطوح مشارکت، تکنیکهای مشارکت و انواع مشارکت(شرایط علی)، فرایند سازمانی، ارتباطات سازمانی، کیفیت محتوا و دانش سازمانی(شرایط زمینهای)، تهدیدات امنیتی، توسعه زیرساختهای فناورانه، انگیزه مالی، تنوع سلیقه و تخصیص بودجه دولتی( شرایط مداخله گر)، ارتقاء خود آگاهی فردی و اجتماعی، مشارکت آزادانه، تغییر نگرش مردم نسبت به دولت، تغییر نگرش اقتدارگرایانه دولت مردان و باور کردن مردم، اجتناب از تمرکزگرایی در سیاستگذاری فرهنگی، بسیج منابع و اثربخش کردن مشارکت (راهبردها) و قانونمند شدن فعالیتهای فرهنگی، بومی شدن در فعالیتها، تناسب فعالیتهای فرهنگی با نیازهای کنونی و بالفعل، مشارکت مردمی در تمام فرایند فعالیتهای فرهنگی و اجرا و ارزیابی و سنجش فعالیتها (پیامدها) مدل پارادایمی را ساختند. سنتی
منابع
ارجمندی، ا. (1380). سازمان¬های غیر دولتی. راهبرد مشارکت سازمان یافته. فصلنامه مدیریت و برنامه¬ریزی شهری، 2(5): 28.
امینی، د. (1393). تدوین قانون جامع حمایتی سازمان¬های مردم نهاد. مصاحبه با مشاور وزیر کشور و معاون امور سازمان¬های مردم نهاد کشور. برگرفته از سایت مهر نیوز.
آزادی نیسان، س. (1398). توانمند سازی و تقویت ظرفیت سازمان¬های مردم نهاد در پیشگیری از جرم. دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری. دانشکده پیشکیری از جرم و اصلاح و تربیت.
حاجیانی، ا. (1395). روش¬شناسی طراحی و تدوین الگوی مطلوب در پژوهش¬های راهبردی. قصلنامه راهبرد، 25 (78): 5-28.
حسینی، ف . (1384). بررسی عوامل اجتماعی موثر بر مشارکت جوانان در سازمان¬های غیر دولتی (NGO). دانشگاه الزهرا، پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی.
رزاقی، ن.، و لطفی خاچکی، ب. (1397). تحلیل جامعه¬شناختی چالش¬های بقا و پایداری سازمان¬های مردم نهاد فعال در حوزه آسیب¬های اجتماعی با تأکید بر رابطه آنها با دولت. مجله جامعه¬شناسی نهادهای اجتماعی، 5 (11): 93-122.
سعیدی، م. (1382). موانع رشد و گسترش سازمان¬های غیر دولتی در ایران. رساله دکتری، تهران، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
سعیدی، م. (1398). درآمدی بر مشارکت مردمی و سازمان های غیردولتی. تهران: سمت.
سلیانی، م.، و وثوقی، م. (1397). تحلیل ظرفیت سازمان¬های مردم نهاد در نظارت بر عملکرد دولت و ارائه استراتژی¬های بهبود. مجله توسعه محلی (روستایی- شهری)، 12(1): 21-39.
سیاح، م.، و شجاعتی، گ. (1396). ارائه مدلی کاربردی جهت ارزیابی فعالیت¬های فرهنگی سازمان¬های مردم نهاد. دومین کنفرانس ملی علوم انسانی اسلامی.
صالحی امیری، س. (1392). آسیب شناسی فرهنگی در ایران. تهران: ققنوس.
صبحی مقدم، م. (1393). سازمان¬هاي مردم نهاد محلي: شرايط، تعاملات و پیامدها (مطالعه موردی: روستای کیخا، شهرستان زابل)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.
صدر، ع. (1385). سازمان¬های مردم نهاد فعال در کشور. روزنامه اطلاعات. شماره 23653.
صمدی میارکلایی، ح.، و صمدی میارکلایی، ح. (1395). ارتقا سطح تعهد سازمانی در سازمان¬های مردم نهاد: تبیین نقش راهبردی رضایت شغلی از طریق مدل معادلات ساختاری. جامعه شناسی نهادهای اجتماعی، 3 (8): 133-157.
غفاری، غ.، و نیازی، م. (1385). جامعه شناسی مشارکت. تهران: نشر نزدیک.
قراخانی، ع. (1382). نقش سازمان¬های غیر دولتی "ان جی او" در تقویت مشارکت اجتماعی (مطالعه ان جی اوهای شهر تهران). دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی، پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی.
مقیمی، س. م. (1383). کارآفرینی در نهادهای جامعه مدنی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
Carson, E. D. (2002). Public expectations and nonprofit sector realities: A growing divide with disastrous consequences. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 31(3), 429-436.
Castells, M. (2011). A Network Theory of Power. Available at: http:// ascnetworksnetwork.org/wp-content/uploads/2010/02/IJoC-NetworkTheory-2011-Castells, (accessed on 2013, October 24).
Doylc, J. (2015). Public Participation in Government Decision-making. Published by the Victorian Auditor-General’s Office (VAGO).
Elgin, C., Goksel, T., Gurdal, M. Y., & Orman, C. (2013). Religion, income inequality, and the size of the government. Economic Modelling, 30, 225-234.
Fowler, A. (2004). PVO and NGO Futures: A Framework for Reflection and Dialogue. Washington DC: USAID.
Harangozó, G., & Zilahy, G. (2015). Cooperation between business and non-governmental organizations to promote sustainable development. Journal of Cleaner Production, 89, 18-31.
Karns, M. P. (2016). Nongovernmental organization. Retrieved from https://www.britannica.com/topic/non governemental-organization.
Karns, M. P. (2017). A pivotal moment in global governance? Looking back to look forward. Global Governance, 23(3), 329.
Kieu, T. K., & Singer, J. (2017). Involvement of NGOs in Training Teachers in Education for Sustainable Development in Vietnam: A Case Study. European Journal of Sustainable Development, 6(1), 153-166.
Lane, M. B., & Morrison, T. H. (2006). Public interest or private agenda? A meditation on the role of NGOs in environmental policy and management in Australia. Journal of rural studies, 22(2), 232-242.
Lekorwe, M., & Mpabanga, D. (2007). Managing non-governmental organizations in Botswana. The Public Sector Innovation Journal, 12(3), 1-18.
Rodriguez, A. (2008). Hobbled NGOs wary of Medvedev Watchdogs are civil lifeline in lawless Russia. Chicago tribune, 7, 2008-0507.
Singh, H. R., & Rahman, S. A. (2012). An approach for environmental education by non-governmental organizations (NGOs) in biodiversity conservation. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 42, 144-152.
U.S Department of state. (2013). Fact sheet: non-governmental organizations (NGOs) in the United States. Retrieved from: http://www.humanrights.gov/2012/01/12/fact-sheet-non-governmental -organizations-ngos-in-the-united-states/
Young, D. R. (2000). Alternative models of government-nonprofit sector relations: Theoretical and international perspectives. Nonprofit and voluntary sector quarterly, 29(1), 149-172.
