شناخت مولفه های مشارکت والدین در اجرای برنامه های درسی دوره ابتدایی
الموضوعات :قهرمان مددلو 1 , زهره سعادتمند 2 , محمدحسین یارمحمدیان 3
1 - گروه علوم تربیتی ،مرکز آموزش عالی شهید مطهری ، دانشگاه فرهنگیان ، استان آذربایجانغربی( خوی) ، ایران.
2 - دانشیار گروه علوم تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، اصفهان ، ایران.
3 - استاد،مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصادسلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،اصفهان ،ایران
الکلمات المفتاحية: مشارکت, والدین, برنامه درسی, دوره ابتدایی, روش,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله شناخت مولفه های مشارکت والدین در اجرای برنامه های درسی دوره ابتدایی از نظر خبرگان حوزه برنامه ریزی درسی سازمان تالیف کتب درسی آموزش وپرورش و استادان حوزه برنامه درسی است. برای اجرای این پژوهش با توجه به موضوع و ماهیت آن ازروش دلفی استفاده گردید. روش نمونه گیری در بخش کیفی از نوع گلوله برفی و حجم آن با توجه به قانون اشباع بوده، که در نفرچهاردهم به اشباع رسید . برای جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی از پرسشنامه بدون ساختار و در بخش کمی از پرسشنامه ساختارمند استفاده شد. برای تعیین اعتبار آن در بخش کیفی از توصیه ها و آموزش های لازم به اعضای گروه دلفی قبل از پاسخگویی استفاده شد و دربخش کمی از آلفای کرانباخ استفاده گردید. برای روایی پرسشنامه از استادان به عنوان داور جهت تعیین روایی‌‌سوالات استفاده گردیدکه بعداز تایید داوران در بین اعضای گروه توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی پرسشنامه از روش رتبه بندی و چارک سوم به عنوان ملاک توافق و در بخش کمی‌از ضریب هماهنگی کندال برای تعیین توافق بین نظرات خبرگان استفاده گردید با توجه به نتایج آماری یافته ها در رابطه با شیوه های مشارکت والدین در اجرای برنامه های درسی دوره ابتدایی عبارت است از: کمک به کاهش‌اضطراب و فشارهای روحی، مساعدت مالی برایاجرای برنامه ها، مشارکت ازطریق‌ایجاد فرصت ها ی یاددهی و یادگیری، مشارکت والدین به عنوان معلم و جانشین آن، مشارکت در اجرای روش های عملی، تسهیل فرایند یاددهی ویادگیری، حمایت عاطفی و اجتماعی در اجرای پروژه های درسی، مساعدت دراجرای روش های آموزش با توجه به شناخت امکانات محلی و طبیعی و تسهیل فرایند پروژه های درس پژوهی است ،با توجه به یافته ها می توان گفت صاحب نظران مولفه های مشارکت در اجرا، مساعدت مالی در اجرای برنامه ها و مشارکت در ایجاد فرصت های یاددهی و یادگیری با توافق بیشتر تایید و انتخاب کرده اند.
Holly Quran, translated by Moezzi, Surah Maedeh, Aya:2 .
Abedini ,A.S. (2005). Family and curriculum, Tehran, Parenting & Educational Association.
Azimi Hashemi, H. (2011), The survey of the Methods of People Participation in Education and its Solutions, Islamic Azad University, Khurasgan Branch, Isfahan.(in Persian).
Ahmadi, N. (2009). Introducing and Criticizing Delphi Method. Journal of Social Sciences, No.22, pp.100-103.
Alborzi, S. (2003). Novel Methods of the Parents-school Relationships. Tehran: Family Research Center Publication.(in Persian).
Alvani, M. (2015). General Management. Tehran: Nabi Publication Center. (in Persian).
Balaghat, R., Naghibzadeh, M., Gha’edi, Y., & Mahmoudniya, A. (2010). The Ssurvey of the Parents Participation in Schools as a Democracy Indicator in Education System. Quarterly Journal of Family, No.9, pp. 105-108. (in Persian).
Beagly, E. D. (1996). Parent Participation in Curriculum Decision Making: A Case Study. Australia: Latrobe University.
Behboodi, H. (2008). The Importance of the Parents’ Participation in School Activities. The Journal of Special Culturing and Upbringing, No. 87, pp. 68-69. (in Persian).
Bennet, B. (2015). Policies and Practices of Parental Involvement and Parent – Teacher Relations in Irlish Primary Education. Ireland University, (www. search. proquest. Com).
David L, Williams JR, Nancy FEYL Chavkin. 1989. Essential elements of Involvement programs. association for super visionand curriculum development. (www. ascd. Com).
Fasahat, Z. (2003). The Survey of the People’s Participation Method in Education System: Education Ministry Comprehensive Management Test Project. Isfahan: Education Ministry Division. (in Persian).
Fathi Vajargah, K. (2013). Principles of Curriculum Planning. Tehran: Iran Zamin. (in Persian).
Freer, C. M.( 2009). "Parental Influence on Curricular Decisions in Private Schools: Negotiating Parental Expectations. "Dissertation, Georgia State University.
Fitzgerald, D. (2004). Parent Partnership in the Early Years. London: Continuum The tower building 11 York.
Foy, N. (1997). Emprowing People at Work. Cambridge:Gower.52.
Fullan, M.( 1995). Curriculum chang in International Encyclopedia of Education
Gha’emi, A. (2011). Family and Children’s School-Related Affairs. Tehran: Parents and Teachers Association. (in Persian).
Ghasemi Pouya, E.(2006) Popular Participation in Education. Publications Institute of Education Ministry of Education. (in Persian).
Gohari, Z. (2014). Investigating Parents' Participation in Primary Schools in Semnan City and Providing Solutions for Parent's Innovative Participation, Master's Thesis,Semnan University, Faculty of Education and Psychology. (in Persian).
Hansen, M. K. (2004). Deliberative Democracy and Opinion Formation. Odense: University of Southem Denmark.
Hosseini niyaz, M. (2012). Factors Effective on Parents’ Active Participation in Tehran High Schools’ Students Educational Affairs from the Perspective of the Principals. M.A Thesis. Islamic Azad University, Markazi Branch. (in Persian).
Jahaniyan, J. (2013).Educational and Institutional Management. Karaj: Sarafraz. (in persian).
Lautenberg, F., & Allen, E. (2001). Curriculum Planning Analyzing and Improving Teaching. Isfahan: Isfahan University Jihad Publication. (in Persian).
Loeurt, T. (2016). Community Participation in Education: A Case Study in the Four Remote Primary Schools in Samlot District Battambang Province. PhD Thesis, Unpublished. Victoria University of Wellington.
Mardan Arbat, F. (2013). The Study of The Parents’ Experiences in Participation in Primary School Curriculum Planning Implementation in the Curriculum Year of 2012-13: A Phenomenological Study. M.A Thesis. Tabriz University. (in Persian).
Mehrmohammadi, M. (2014). Curriculum Planning: Perspectives, Approaches and Ideas. Tehran: Samt. (in Persian).
Musapur, Ne’ematullah and Saberi, Sayyed Hussein (2011). Evaluating the Executive Necessities and the Xpediencies of Islamic Republic of Iran’s National Curriculum Planning. Seasonal Journal of Iran’s Curriculum Planning Studies, Vol 5, No 18, (in Persian).
Ornesstein, A. Hunkins, FP. (2009). Curriculum Foundation Principles and Issves , Boston: Allyn and Bacon.
Patricia, Mc L. and Christo, N. (2013). Era of Participation. Tehran: Cultural Research Office. (in Persian).
Piri, M. (2011). School-Oriented Curriculum Planning: A Strategy for Decentralization in Curriculum Planning System. The Journal of Curriculum Planning, No 1, pp. 15-19. (in Persian).
Prier, J. & Gerard, M. R. (1990). Family Participation in Preschool Education. Tehran: Parents and Teachers Association. (in Persian).
Selsabiliy,N. (2007). The Transition of Iran's Curriculum for Decentralization in the Design and Development of a Curriculum, Emphasizing School-Based Curriculum, Journal of Curriculum Studies, Year 1, No. 4. (in Persian).
Swick,k. (1992) Teacher – parent partenships to Enhance school succees in Early childhood Education.Washington.D.C : national Education Association.
Smrekar, C. Cohen, L.( 2001). Reexamining Relation and a sence of place between schools and their constituents. Vol. 76. no. 2.
Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcout, Brace and World.
Taghi Poorzahir, A. (2011). An Introduction to Curriculum Planning and Educational Programming. Tehran: Agah. (in Persian).
Tanha’ee, A. (1998). Staff Participation’s Positive Effects. Journal of Management, No.33, pp. 25-27. (in Persian).
Taymuri, K. (2008). Factors Effective on Parents’ Participation in Schools’ Administration. M.A Thesis. Islamic Azad University, Khurasgan Branch. (in Persian).
Whitty, G., Power, S. & Halpin, D. (1998). Devolution and Choice in Education: The School, the State and the Market. Melborn: Acer Press.
Yarmohammadiyan, M. H. (2014). The Principles and the Basics of Curriculum Planning. Tehran: Yadvareh. (in Persian).
_||_