طراحی مدل مدیریت استعداد در ورزش دانش آموزی
الموضوعات :
حسین قادری
1
,
ولی نوذری
2
,
سید احسان امیرحسینی
3
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ورزشی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
2 - گروه مدیریت ورزشی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
3 - گروه مدیریت ورزش، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
الکلمات المفتاحية: آموزش و پرورش, مدل ساختاری تفسیری, استعداد ورزشی, ورزش دانش آموزی,
ملخص المقالة :
هدف این تحقیق، طراحی مدل مدیریت استعداد در ورزش دانش آموزی با رویکرد ساختاری تفسیری بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی بود که به صورت آمیخته کیفی و کمی انجام شد. نمونه‌گیری در بخش کیفی بر اساس پنل تخصصی و هدفمند و برابر با 19 نفر بود. جامعه آماری در بخش کمی، شامل مسئولین و کارشناسان کمیته استعدادیابی فدراسیون ورزش دانش آموزی و هیأت‌های تابعه در استان‌ها و مدیران مدیران تربیت بدنی آموزش و پرورش و مسئولان انجمن ورزشی آموزش و پرورش بود. ابتدا به صورت تصادفی طبقه‌ای و سپس با روش غیرتصادفی در دسترس، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته و فرم خودتعاملی ساختاری بود. روایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و پایایی آن، با آزمون آلفای کرونباخ، تأیید شد (93%α=). جهت مدل‌یابی از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که 48 شاخص در قالب 11 مؤلفه بر توسعه مدیریت استعداد ورزش دانش آموزی اثرگذار است. براساس یافته‌ها مؤلفه‌ها در هفت سطح قرار گرفتند که مؤلفه‌های منابع انسانی و برنامه‌ریزی مدیریت استعداد ورزشی در سطح زیربنایی (سطح هفتم) قرار گرفته‌اند. می‌توان گفت که چنانچه نسبت به توسعه منابع انسانی فنی و تخصصی ورزش دانش آموزی اقدام شود و انجام فعالیت‌های مدیریت استعداد در چارچوب برنامه استراتژیک و انجام دقیق برنامه آموزشی و تمرینی در راستای اهداف بلند مدت ورزش دانش آموزی انجام شود، مدیریت استعداد ورزش دانش آموزی توسعه خواهد یافت.
