ارزیابی عملکردی مشارکت زنان در فضاهای شهری با رویکرد برنامه-ریزی مشارکتی نمونه موردی منطقه 20 تهران
الموضوعات : فصلنامه زن و جامعه
1 - استادیار گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: زنان, تهران, تحلیل مسیر, مشارکت پذیری,
ملخص المقالة :
امروزه، به‌دلیل توجه ناکافی به نقش مشارکت شهروندان در فرایند برنامه‌ریزی، مدیریت و تصمیم‌سازی بسیاری از کلان‌شهر‌ها به شهروندان چنین تلقین شده است که در امر تأثیرگذاری بر جامعه و سرنوشت آینده شهر، به نوعی ناتوان هستند. از این رو نقش زنان در پیشبرد فعالیت های اجتماعی و اقتصادی بسیار حساس و حیاتی می باشد. استعداد و توانایی زنان در مشارکت های مدنی موجب پیشبرد و تعالی جامعه در عصر دانایی محور می گردد. کارآفرینی و مشارکت زنان از شاخص های مهم در توسعه یافتگی محسوب می شود. بررسی های اجتماعی و اقتصادی که در زمینه مشارکت زنان در امور جامعه انجام گرفته نیز حاکی از آن است که عوامل اجتماعی و فرهنگی و انتظارات متفاوت جامعه از زن و مرد، از جمله موانع مهم بر سر راه مشارکت زنان به حساب می آیند. بر این اساس، هدف پژوهش، بررسی مشارکت عملکردی زنان، در فضاهای شهری می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد. مؤلفه ها در 4 بخش اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در سنجش میزان تأثیرگذاری مشارکت زنان از آزمون پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بالاترین میزان مشارکت در منطقه 20 شهرداری تهران، مشارکت اجتماعی با 2.52 و کمترین آن مشارکت سیاسی با میانگین 1.65 می باشد. همچنین بین مؤلفه‌های اقتصادی و فرهنگی با نمره 0.688 بیشتری رابطه وجود دارد. همچنین میانگین مقدار بحرانی در مؤلفه اجتماعی 3.89، دارای بیشترین مقدار می باشد.
-Abasi, A., & Rezai roshan, H. (2017). An Investigation of Affecting Factors on Women’s Participation among Selected Countries in the Middle East. Quarterly Journal of Women and Society, 8(31), 73-92.
-Almahmood, M., Schulze, O., Carstensen, T. A., & Jørgensen, G. (2018). The Sidewalk as a Contested Space: Women’s Negotiation of Socio-Spatial Processes of Exclusion in Public Urban Space in Saudi Arabia; The Case of Al Tahlia Street. Planning Practice & Research, 33(2), 186-210.
-Askari, A. H., & Soltani, S. (2019). Determinants of a successful public open space: the case of Dataran Merdeka in the city centre of Kuala Lumpur, Malaysia. Landscape research, 44(2), 162-173.
-Bazzi, K., & Sarkolzaei, S. (2012). Evaluation of women’s rule in cities management on the basis of TO
-PSIS technique (Zabol case study). Spatial Planning, 2(1), 107-120. Retrieved from http://sppl.ui.ac.ir/article_15915_b3eb11f7260039719fccabd659f226a2. pdf.
-Bull, R., & Azennoud, M. (2016). Smart citizens for smart cities: Participating in the future. Proceedings of the Institution of Civil Engineers-Energy, 169(3), 93-101.
-Calvain, E. F. P. (2019) Advocating the Woman Affirmative Action and Women Empowerment in Rural Cross River State of Nigeria: The Role of the Civil Society and the Media. In Gender and Diversity: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 460-475): IGI Global.
-Cohen, M., & Wiek, A. (2017). Identifying misalignments between public participation process and context in urban development. Challenges in Sustainability, 5(2), 11-22.
-Colfer, C., McFarlane, R., Dudley, R., Arora-Jonssons, S., Basnett, B. S., & McDermott, C. (2019). Health, gender, equity, and justice: potential synergies among SDGs. Paper presented at the International Union of Forest Research Organisations World Congress: Interconnecting Forests, Science and People.
-Faysse, N., Sellika, I. E., Rinaudo, J.-D., & Errahj, M. (2018). Participatory scenario planning for sustainable irrigated agriculture when actors seldom communicate: an experiment in Morocco. International Journal of Water Resources Development, 34(6), 982-1000..
-Garcia-Ramon, M. D., Ortiz, A., & Prats, M. (2004). Urban planning, gender and the use of public space in a peripherial neighbourhood of Barcelona. Cities, 21(3), 215-223.
-Gholamhosseini, R., Pojani, D., Mateo Babiano, I., Johnson, L., & Minnery, J. (2019). The place of public space in the lives of Middle Eastern women migrants in Australia. Journal of Urban Design, 24(2), 269-289.
-Golabi, F., & Hajiloo, F. (2012). Sociological Review of Political Participation Rate of Women and some of Social Factors Affecting It (Case Study in Eastern Azerbaijan Province). Quarterly of Social Studies and Research in Iran, 1(1), 173-200. Retrieved from https: //jisr.ut.ac.ir/article_36552_ 012ac9b768f4bce2a29cdf09cfff4bcb. pdf. doi:10.22059/jisr.2012.36552
-Hague, C., Kirk, K., Higgins, M., Prior, A., Jenkins, P., Smith, H., . . . Grimes, W. (2003). Participatory planning for sustainable communities. London: Office of the Deputy Prime Minister.
-Harris, N. (2002). Collaborative planning. Planning futures: New directions for planning theory, 21-43.
-Hashemi, S. A. (2015). Social Factors Affecting Women's PoliticalParticipation (Case Study: Women from 18 to 39, in LamerdCity). Quarterly Journal of Women and Society,6(21),87102.Retrievedfromhttp://jzvj.miau.ac.ir/article790_756a5bc71dc7310c88785b9d362bd828.pdf.
-Innes, J. E., & Booher, D. E. (2000). Public participation in planning: new strategies for the 21st century.
-Ito, M., Okabe, D., & Anderson, K. (2017). Portable objects in three global cities: The personalization of urban places. In The reconstruction of space and time (pp. 67-87): Routledge.
-Krenichyn, K. (2004). Women and physical activity in an urban park: Enrichment and support through an ethic of care. Journal of environmental psychology, 24(1), 117-130.
-Lock, O., Bednarz, T., Leao, S. Z., & Pettit, C. (2019). A review and reframing of participatory urban dashboards. City, Culture and Society, 100294.
-Mabuza, M. P. (2020). The UN Millennium Development Goals (MDGs) and Sustainable Development Goals (SDGs). In Evaluating International Public Health Issues (pp. 77-103): Springer.
-McKenzie, K. (2008). Urbanization, social capital and mental health. Global Social Policy, 8(3), 359-377.
-McLaverty, P. (2017). Public participation and innovations in community governance: Routledge.
-Mozayani, A. H., Sahabi, B., & Mamaleki, M. (2019). Study of CyberSpace Development Impact on Women Participation in Iran’s Economy (A Case on Women’s employment and Fertility Rate). Quarterly Journal of Women and Society, 10(37), 301-330. Retrieved from http://jzvj.miau.ac.ir/article3405a36431a5de8d2ddec0d2660a8fa 17d77.pdf.
-Mutongu, Z. B. (2018). Women’s Participation in Community-Based Organizations’ Development as a Strategy for Poverty Reduction in Kenya. In.
-Popenoe, D. (2019). Women in the suburban environment: a US-Sweden comparison. In New space for women (pp. 165-174): Routledge.
-Rezazadeh, R., & Mohammadi, M. (2009). An investigation on the factors limiting women’s presence in urban space. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 1(38),105-114.Retrievedfrom https://jfaup.ut.ac.ir/article_22254_59e4230079f9e4170364fb404375cf9c.pdf.
-Rezvani, M., & zanjanizadeh, H. (2015). A Study on Factors Affecting Division of Labor in Family (Case Study of Married Female Working for Ministry of Education in Mashhad). Women's Studies Sociological and Psychological, 13(4), 29-60. Retrieved fromhttps://jwsps.alzahra.ac.ir/article_2240_c31592c39d6a6ed1d0638ab771789fbe.pdf. doi:10.22051/jwsps.2016.2240
-Shariati Mazinani, S., & Foroghzadeh, S. (2017). urban public spaces and women security: The case study of Mashhad. Strategic Rssearch on Social Problems in Iran University of Isfahan, 6(4), 71-90. Retrieved from http://ssoss.ui. ac.ir/article_ 22661_ ae7966956bce39b6665e28ea45ee0b12.pdf. doi:10.22108/ssoss.2018.100985.1007
-Sirel, A., & Sirel, O. Ü. 2018).Universal Design” Approach for the Participation of the Disabled in Urban Life. Journal of Civil Engineering and Architecture, 12, 11-21.
-Van Staden, F. (2020). Cities—Where People and Ecology Meet. In Urban Geography in South Africa (pp. 97-119): Springer.
-Yaghfoori, H., & Rafieyan, s. (2015). A Study of the Function of Urban Management Regarding the Participation of Citizens in Urban Affairs: The Case of Fasa. Journal of Urban - Regional Studies and Research, 7(27), 81-100.
_||_
