ارزیابی معیارهای پیاده پذیر در ساختار فضایی شهر با استفاده از تکنیک های نحو فضا و روش دلفی (مطالعه موردی شهر شیراز)
طاهره عدالت سروستانی
1
(
دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه ازاد خوراسگان اصفهان
)
محمد مسعود
2
(
استاد، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، اصفهان، ایران
)
گلرخ کوپایی
3
(
عضو هییت علمی دانشکده معماری شهرسازی دانشگاه اصفهان واحد خوراسگان
)
الکلمات المفتاحية: روش دلفی, شهر شیراز, ساختار فضایی شهر, نحو فضا, معیارهای پیاده پذیر,
ملخص المقالة :
امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت، شهرنشینی سریع و گسترش نابرابر درآمد، شهرهای جهان به دنبال سیاست‌های برنامه‌ریزی شهری مردم محور (حمل‌ونقل عمومی، دوچرخه و پیاده راه‌ها) هستند از سویی دیگر افزایش استفاده از وسایل نقلیه موتوری، باعث ازدحام و ترافیک می‌شود که به‌نوبه خود تأثیرات مخربی را بر سلامت و کیفیت زندگی مردم خصوصاً در مراکز شهرها به‌جای می‌گذارد. آلودگی‌های ایجادشده مانند مونوکسید کربن،اکسیدهای نیتروژن و نظیر این‌ها ازجمله عوامل اصلی بروز بیماری‌های متنوعی همچون بیماری‌های قلبی، عروقی، و حتی گاهی بیماری‌های بسیار خطرناک و مهلک هستند. ازاین‌رو توجه به عوامل افزایش پیاده مداری در شهر می‌توان به افزایش سلامت شهروندان و کاهش آلاینده‌ها در شهر بیانجامد. ازاین‌رو هدف این مقاله، مطالعه عوامل مختلف تأثیرگذار بر پیاده پذیر بودن شهر و عوامل معطوف به آن است. روش تحقیق در این پژوهش استفاده از روش دلفی و نحو فضا برای بررسی تأثیرگذاری عوامل مذکور بر ساختارهای شهری شهر شیراز و برعکس استفاده‌شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل متخصصین حوزه شهرسازی می باشد که تعداد 16 متخصص در شهر شیراز انتخاب شده و با آنها مصاحبه به عمل آمد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که عوامل مختلف اجتماعی و ساختارهای شهری شامل جمعیت شناختی اجتماعی، تنوع ترکیب کاربری ، ابعاد دسترسی، ابعاد مشارکت در پیاده‌روی ، ابعاد تسهیلات عابر پیاده، ابعاد راحتی و آسایش، ابعاد ایمنی، بعد زیبایی‌شناختی می‌تواند برافزایش میزان پیاده‌روی در فضای باز عمومی مؤثر باشد. از طرفی با استفاده از کنترل ساختارهای شهری و افزایش کیفیت مداری می‌توان میزان پیاده مداری در فضای شهری را افزایش داد. داده های تحقیق نشان دهنده تاثیرگذاری عوامل انتخاب پذیری، عمق، هم پیوندی و دسترسی بر پیاده مداری در فضاهای شهری می باشد. دو عامل هم پیوندی و عمق بیشترین تاثیر را بر پیاده مداری دارند.
_||_
