نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در ارتقای امنیت مالکیت سکونتگاههای غیر رسمی با رویکرد بازآفرینی شهری (مطالعه موردی محلات سه قلعه و محمدآباد شهر زابل)

راضیه اربابی ¹ ( دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد کرمان )
مهدیه حسینی نیا ² ( استادیار دانشگاه آزاد اسلامی . واحد زرند. کرمان. ایران )

تاريخ الإرسال : 15 السبت , رمضان, 1443 تاريخ التأكيد : 28 السبت , صفر, 1444

الکلمات المفتاحية: امنیت مالکیت, ویژگی های قومی و فرهنگی, محلات سه قلعه و محمدآباد, بازآفرینی شهر زابل,

ملخص المقالة :

در اغلب سکونتگاههای غیر رسمی جهان، ناامنی مالکیت زمین همچنان حاکم است و بر حقوق مالکان زمین یا استفاده کنندگان از زمین تأثیر می گذارد. شاخصهای مختلفی وجود دارد که امنیت مالکیت زمین را در این سکونتگاهها اندازه گیری می کند. بسیاری از این شاخصها درجه‌ای را اندازه‌گیری می‌کنند که مالکیت زمین تا چه اندازه امنیت مالکیت را ارتقا می‌دهد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد کاربردی با هدف شناخت و تحلیل ارتباط بین امنیت مالکیت و نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در سکونتگاههای غیر رسمی دو محله سه قلعه و محمدآباد شهر زابل با بهره گیری از رویکرد بازآفرینی شهری به منظور ارتقای امنیت سکونت در سطح این محلات نگاشته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنین محلات سه قلعه و محمدآباد و تلفیق جامعه ی خبرگان و مدیران اجرایی است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده 376 خانوار بدست آمد.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دسته شاخصهای اقتصادی، بیشترین تاثیر مربوط به گویه اعطای تسهیلات برای معامله زمین در بخش رسمی(963/0)، اجتماعی(توجه به آسیبهای اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین(955/0)، کالبدی(تعیین وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی واقع در محدوده شهر(967/0) و نیز بررسی زمینه های تضمین حقوق مالکیت(928/0) مهمترین گویه در شاخصهای مدیریتی بوده که تأثیر مستقیم و مثبت در اندازه گیری مدل این پژوهش دارند. لذا، پیوند میان امنیت مالکیت و ویژگی های قومی - فرهنگی به ساکنین احساس استقلال، هویت اجتماعی و کنترل می دهد و منجر به افزایش ثبات مسکونی، طول مدت اقامت، همبستگی اجتماعی می شود.