ساخت، اعتبارسنجی و هنجاریابی مقیاس ارزیابی پس از سکونت در مجتمع های مسکونی
هوتن ایروانی
1
(
استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
)
فرزانه حسینی
2
(
دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
)
محمد پروا
3
(
استادیار دانشکده هنر ومعماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
)
الکلمات المفتاحية: ارزیابی پس از سکونت, مجتمع مسکونی, اعتبارسنجی, هنجاریابی,
ملخص المقالة :
به دلیل افزایش تقاضای مسکن در ایران در طی دو دهه اخیر، تلاش های بسیاری به منظور تامین آن انجام پذیرفته است ولی آنچه عموما نادیده گرفته شده است سنجش و ارزیابی پس از سکونت در مجتمع های مسکونی می باشد. بنابراین باید به اعتباریابی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس ارزیابی پس از سکونت در ایران پرداخت تا با نتایج حاصل از آن کیفیت ساختمان های مسکونی بطور مستمر بهبود یابد. در این پژوهش، حجم نمونه مطالعاتی 353 نفر می باشد و جامعه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب گردید. روش های آماری به کار برده شده در پژوهش حاضر نیز شامل روایی محتوا و روایی سازه (تحلیل عاملی)، تحلیل گویه ها (ضریب تمیز و روش لوپ) و اعتباریابی (شامل محاسبه ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه) می باشد که پس از ارزیابی روایی و پایایی با حذف گویه های مشکل دار، 41 گویه در پرسشنامه نهایی باقی ماند. یافته های پژوهش حاکی از روایی و پایایی قابل قبول برای مقیاس ارزیابی پس از سکونت می باشد و پرسشنامه می تواند برای ارزیابی پس از سکونت در ایران مورد استفاده قرار بگیرد. در نتایج تحلیل عاملی، چهار عامل محیط داخلی، زیبایی، عملکردی و اجتماعی شناسایی شد.. پس از محاسبه آلفای کرونباخ، میزان اعتبار پرسشنامه نیز 0.933 به دست آمد. با در نظر گرفتن این یافته ها، می توان مطرح کرد که پرسشنامه طراحی شده از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار بوده و عوامل مستخرج از تحلیل عاملی می تواند به ارزیابی پس از سکونت در مجتمع های مسکونی در بستر ایران بپردازند.
