سنجش ابعاد و شاخص های زیست پذیری شهری (مورد مطالعه: شهر ساری)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

اسماعیل تقوی زیروانی ¹ , حسین نظم فر ² , حسین منصوریان ³

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل ایران
2 - استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری و روستایی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیای انسانی و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 19 السبت , رمضان, 1442 تاريخ التأكيد : 12 الإثنين , ربيع الأول, 1443 تاريخ الإصدار : 08 الأربعاء , جمادى الأولى, 1445

الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, اجتماعی, شهر زیست‌پذیر, وضعیت اقتصادی, زیست‌محیطی,

ملخص المقالة :

هدف از این پژوهش بررسی وضعیت زیست‌پذیری شهر ساری و محلات آن و نیز ارزیابی کلی شهر ازنظر زیست‌پذیری شهری (در چهار بعد زیست‌پذیری شهری یعنی اجتماعی، اقتصادی ، زیست‌پذیری و کالبدی) است. روش مورداستفاده در این تحقیق برای جمع آوری داده ها، دو روش اسنادی و میدانی می باشد. فرآیند جمع‌آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسشنامه ودر راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات برآمده از پرسش نامه از آزمون T تک نمونه ای بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در شاخص اجتماعی تنها گویه میزان رضایت از همسایگان با میانگین 37/3 و Sig = 0/000 بیشترین رضایت را در میان پاسخگویان داشته است و با قطعیت می‌توان گفت که در میان مؤلفه روابط با همسایگان، بیشترین رضایت در مورد رضایت از روابط همسایگی است. بررسی شاخص زیست محیطی و گویه‌های مربوط به تأسیسات و تجهیزات شهر ساری نشان می دهدکه از میان گویه‌های بررسی‌شده تنها رضایت از شبکه گاز در حد قابل قبولی است و شهروندان با میانگین 25/3 در سطح معناداری 035/0 Sig = رضایت متوسط خود را از سیستم گازرسانی شهری ابراز داشته‌اند. در بررسی مؤلفه کیفیت بصری نیز به همین صورت تمامی گویه‌ها نشان می‌دهند که شهروندان از طراحی و نقشه شهری، سرزندگی محلات و زیبایی بصری و ظاهری شهر و محله رضایت پایینی دارند به‌صورتی که میانگین همه آنها در حدود 5/2 گزارش‌شده که نشان از ضعف کلی در این مؤلفه است. بررسی گویه های مختلف مربوط به مؤلفه های شاخص اقتصادی نشان می دهد که در مورد مؤلفه معیشتی در تمامی گویه‌ها در میان پاسخگویان اتفاق‌نظر وجود دارد که از هیچ گویه‌ای رضایت متوسط ندارند و در تمامی ابعاد معیشتی با سطح پایین رضایت مواجهیم. روی هم رفته می توان نتیجه گرفت که در میان تمامی مؤلفه‌های اصلی سنجش زیست‌پذیری، در شاخص اجتماعی مؤلفه حس تعلق به شهر ساری در شاخص زیست‌محیطی زیست‌پذیری وضعیت فضای سبز و تأسیسات و تجهیزات شهری، در شاخص اقتصادی وضعیت مسکن از میان دیگر مؤلفه‌ها در سطح معناداری 99 درصد در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند.

المصادر:

References

 

 

1. Bandar Abad, A. (2010). Development of Principles of Spatial Development Pattern and Shape of Iranian Living City Case Study of Districts 1, 15 and 22 of Tehran", Supervisor Hamid Majedi, Consultant Professor Iraj Etesam, Tehran, Islamic Azad University, Research Sciences Branch. [In Persian]


2. Bandarabad, A., & Ahmadinezhad, F. (2014). Assessment of quality of life with emphasis on the principles of habitable cities in the region 22 of Tehran. , 5(16), 55-74. [In Persian]


3.  Clark, D.  (2009) Urban World, World City, translated by Mehdi Gharkhloo and Forough Khazaeinejad, Select Publishing, Tehran. [In Persian]


4. Affolderbach, J., & Schulz, C. (2017). Positioning Vancouver through urban sustainability strategies? The greenest city 2020 action plan. Journal of cleaner production, 164, 676-685.


5. Dajian, Z., & Rogers, P. P., (2010), World Expo and Urban Life Quality in Shanghai in Terms of Sustainable Development: Chinese Journal of Population Resources and Environment, 4, 15-22.


6. Antonescu, D. (2017). Liveable city from an economic perspective. Journal of Urban and Landscape Planning, (2), 49-62.


7. Frank, K., & Bank, C. P. (2011). The Wealth Report: A Global Perspective on Prime Property and Wealth. London: Think.


8. Greer, Akbar., Hopkinson, S., and Danaghy, P. (2005), livability Audit of mackay Whitsunday – Region. Technical Report. Mackay Whitsunday Regional Economic Development Corporation (REDC). Mackay


9. Habibi, D. (2013). Investigating the Factors Affecting the Decline of Vitality and Viability in Historical and Worn Textures: A Case Study: Shiraz Black Stone Neighborhood, Iranian Islamic City Studies Quarterly, No. 14, pp. 75-80. [In Persian]


10. Khorasani, M.A. (2011). Explaining the viability of suburban villages with the quality of life approach of a case study of Varamin city" Supervisor Mohammad Reza Rezvani, Consultant Professor Seyed Hassan Motiee Langroudi and Mojtaba Rafieian, Tehran, University of Tehran. [In Persian]


11. Khorasani, M.N. (2014). Living Habitat, Sustainable Habitat, The First Conference on Geographical Sciences of Iran, Tehran, Institute of Geography, May, 5-1. [In Persian]


12. Pacione, M. (2003). Urban environmental quality and human wellbeing—a social geographical perspective. Landscape and urban planning, 65(1-2), 19-30.


13. Pakzad, J. (2007). Theoretical Foundations and Urban Design Process, Shahidi Publications, Second Edition, Tehran. [In Persian]


14. Remy, J. (2015), L'espace, un objet central de la sociologie, Toulouse, Erès, coll. « érès poche -Sociétés urbaines et rurales », 2015, 183 p., préface de Maurice Blanc, ISBN: 978-2-7492-4899-8.


15. Shamsuddin, S., Hassan, N. R. A., & Bilyamin, S. F. I. (2012). Walkable environment in increasing the liveability of a city. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 50, 167-178.


16. Sasanpour, F., Tulayi, S., and Jafari Asadabadi, H. (2013). The viability of cities in the direction of sustainable urban development (Case study: Tehran metropolis), Geography (Scientific-Research Quarterly and International Quarterly of the Iranian Geographical Society) New Volume, Twelfth Volume, No. 42, 129-157. [In Persian]


17. Timmer, V., & Seymoar, N. K., (2005), Vancouver Working Group Discussion Pape, In the World Urban Forum 2006.


18. Van Kamp, P. (2003). the van kamp Acbievemery: urban Design and phowing.www.camsys.com/kb experts-livability. Htms