برنامه‌ریزی راهبردی توسعه صنعت گردشگری با رویکرد تحلیلی اثرات متقاطع و اهداف- بازیگران (پژوهش موردی: شهر یاسوج)

الموضوعات :

محمد مهدی حسن زاده ¹ , بیژن دادرس ² , اسماعیل علی اکبری ³ , محسن سقایی ⁴

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، تهران، ایران
4 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 05 الأحد , صفر, 1443 تاريخ التأكيد : 02 السبت , شعبان, 1443 تاريخ الإصدار : 24 الجمعة , رجب, 1446

الکلمات المفتاحية: گردشگری, برنامه‌ریزی راهبردی, شهر یاسوج, رویکرد تحلیلی اهداف بازیگران,

ملخص المقالة :

هدف اصلی از پژوهش حاضر، تدوین برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری پایدار با رویکرد آینده‌پژوهی در شهر یاسوج است. جامعه آماری پژوهش، کلیه مدیران، کارشناسان و افراد متخصص استان در زمینه گردشگری و آینده‌پژوهی؛ روش و طرح نمونه‌برداری، نمونه‌برداری هدفمند خواهد؛ و نمونه آماری پژوهش متشکل از 25 خبره و کارشناس در حوزه مرتبط با گردشگری و طبیعت‌گردی خواهد بود. گردآوری داده‌ها و اطلاعات موردنیاز در این پژوهش، ترکیبی از روش‌های مختلف ازجمله روش دلفی (پنل خبرگان) و طوفان فکری (انگیزش ذهنی ) و تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات موردنیاز بر اساس روش ساختاری و آینده‌پژوهی (شامل نرم‌افزار میک مک (MICMAC) و مکتور (MACTOR) می‌باشد.
نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که از 55 شاخص شناسایی‌شده جهت بررسی و نقش آن‌ها در توسعه صنعت گردشگری پایدار شهر یاسوج، 15 شاخص به‌عنوان شالوده و مبنای اصلی و کلیدی جهت توسعه پایدار گردشگری شهر یاسوج استخراج گردید. لذا این پیشران‌های پیوندی که نشان‌دهنده توان تأثیرگذاری آن‌ها بر کل سیستم است شامل توسعه طبیعت‌گردی با وزن عددی (84/8)، اعتبارات بخش گردشگری و میراث فرهنگی (91/9)، توسعه ثبات سیاسی و امنیتی کشو (66/5)، همسایگان جنوبی خلیج‌فارس (65/2)، شهرک سلامت (7/3)، برند سازی (72/6)، تجارب عاطفی گردشگران (شادی، عـشق و غـافلگیری) (01/3)، اکو موزه (54/6)، بخش خصوصی (90/4)، احداث بازارچه‌های محلی (90/6)، نماسازی و سیما سازی بدنه‌های شهری (20/9)، طراحی مسیرهای گردشگری (14/2)، توسعه زیرساخت‌ها و فناوری‌های اینترنت محور (54/6)، شبکه حمل‌ونقل منطقه‌ای (37/6) و طرح جامع گردشگری (14/8) است. همچنین جهت بررسی میزان تأثیرگذاری بازیگران و بررسی ارتباط همگرایی و واگرایی آن‌ها زمینه برای بهبود و توسعه صنعت گردشگری شهر یاسوج، 13 بازیگر در سطوح استانی و 4 بازیگر در سطوح کلان و 2 بازیگر در مقیاس بینابین شناسایی گردید که نتایج حاصل از همگرایی پیشران‌ها و بازیگران کلیدی مؤثر جهت توسعه و بهبود گردشگری پایدار شهر یاسوج بر اساس رویکرد مکتور بنا نشان می‌دهد که از بین 19 سازمان و نهاد مورد هدف و درگیر با سازوکار با گردشگری پایدار شهر یاسوج، 4 بخش استانداری، برنامه‌ریزی و بودجه، شهرداری، میراث فرهنگی، گردشگری - صنایع‌دستی و بخش خصوصی بیشترین تأثیر را جهت امور و پیشبرد

المصادر:

1. - Shams, Y; Hoseini, A; Khorshidian, R. (2016), Analysis and evaluation of the application of fuzzy hierarchical analysis method in prioritizing rural tourism development scenarios, Mazandaran Tourism Development Planning journal, 5(18): 158-178. https://tourismpd.journals.umz.ac.ir/article_1379.html [In Persian].
2. Anwar, S., Hamilton, J. (2005). Tourism into the Future -Towards 2020, and Beyond. Tourism Recreation Research, Vol. 45, Issue 3: 77-85. DOI: 10.1080/02508281.2005.11081489.
3. Anwar, S., Hamilton, J. (2020). Tourism into the Future -Towards 2020, and Beyond. Tourism Recreation Research, Vol. 45, Issue 3: 77-85. DOI: 10.1080/02508281.2005.11081489.
4. Carlsen, J. Getz, D., Ali-Knight, J. (2001). The Environmental Attitudes and Practices of Family Businesses in the Rural Tourism and Hospitality Sectors. Journal of Sustainable Tourism, Vol. 9, Issue 4.
5. Croes, R., Ridderstaat, J., Bąk, M., Zientara, P. (2020). Tourism specialization, economic growth, human development and transition economies: The case of Poland. Tourism Management, Vol. 82. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2020.104181.
6. Dehzad, P; Ahmadifard, N. (2019), Determining the key drivers of tourism development with a future research approach (Case study: Cities of Mazandaran province), Journal of Geography and Environmental Sustainability, 9(1).empirical study in Flanders, Belgium. Tourism Management, Vol. 272. [In Persian].
7. Ezati, H.R; Dabaghian, F. (2020), Development of sustainable nature tourism based on ecological landscape approach (case study: Noor Forest Park), the first international conference and the fifth conference on sustainable architecture and urban planning, Tarbiat Dabir Shahid Rajaei University, Tehran. [In Persian].
8. Font, X., English, R., Gkritzali, A., Tian, W. (2021). Value co-creation in sustainable tourism: A service-dominant logic approach. Tourism Management, Vol. 82.
9. Grilli, G., Tyllianakis, E. (2021). Prospective tourist preferences for sustainable tourism development in Small Island Developing States. Tourism Management, Vol. 82.
10. Hekmatnia, H; Moosavi, M.N; Razooi, M; Saeedpour, Sh. (2021), Identifying and Analyzing Key Factors Affecting Physical Development Policy in Urmia, Journal of Urban Research and Planning, 12(45). [In Persian].
11. Larousse Dictionary. (1991). Publisher: Pocket Books; Reprint Edition.
1. Longman. (2005). American Dictionary
12. Management, Victoria University of Wellington.
13. Manuel, R., Patricia, P., João, S. (2017), Residents’ attitudes and the adoption of pro-tourism behaviours: The case of developing island countries, Tourism Management, Volume 61: 523–537.
14. Moons, I., Pelsmacker, P., Barbarossa, C. (2021). Do personality- and self-congruity matter for the willingness to pay more for ecotourism? An empirical study in Flanders, Belgium. Tourism Management, Vol. 272. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2020.122866.
15. Moons, I., Pelsmacker, P., Barbarossa, C. (2021). Do personality- and self-congruity matter for the willingness to pay more for ecotourism? An
16. Oxford Dictionary. (1970). Volume XI (T-U). Publisher: Oxford University Pres.
17. Pazhoohan, M; Pourmoghadam, Z. (2018), Strategic planning of urban tourism with the approach of recreating the culture based on historical contexts (case study: the old context of Rasht), Journal of Urban Studies, 7(27).
18. Thomas, R., Pigozzi, B., Sambrook, R. (2005). Tourist Carrying Capacity Measures: Crowding Syndrome in the Caribean. The Professional Geographer, Vol.57, No.1:13-20.
19. Wallace, G. N., Pierce, S. M. (1996). An evaluation of ecotourism in Amazonas, Brazil. Journal article: Annals of Tourism Research, Vol.23 No.4: 843-873.
20. Webster Dictionary. (1991). Publishers: Later Printing Edition.
21. Wolf, N. (2013). A scenario analysis of the 2030 German spa tourist and tourism, Master of Tourism
22. Wolf, N. (2013). A scenario analysis of the 2030 German spa tourist and tourism, Master of Tourism Management, Victoria University of Wellington.
23. World Tourism Organization. (1998). Tourism 2020 vision. WTO Publications Unit. World Tourism Organization, Madrid, Spain.
24. WTO. (2010). http://www. world-tourism.org/facts/menus.html, 2010b.
25. WTO. (2021). http://www.world tourism.org/newsroom/Release/2005/July,20115b.
26. Yazdanshenas, Y; Rezaie, M.R; Esteghlal, A; Alimodaresi, H. (2021), Strategic Analysis of Yasuj River Valley Tourism Development, Quarterly Journal of Urban Research and Planning, Online Publication. [In Persian].
27.Yuan, J., Dai, L., Wang, Q. (2008). State-led ecotourism development and nature conservation (a case study of the Changbai Mountain Biosphere Reserve, China). Ecology and Society, 13(2).
http://dx.doi.org/10.5751/ES-02645-130255