سنجش و ارزیابی اثرات فضاهای سبزدر مجتمعهای مسکونی بر میزان پایداری سبک زندگی ساکنان (مورد: مناطق 1 و 6 شهر شیراز)
الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
امیررضا ارزاقی
1
(دانشجوی دکتری تخصصی، گروه معماری ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
احمد امین پور
2
(دانشیار مدعو گروه معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران و دانشیار، گروه معماری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران)
شیرین طغیانی
3
(استادیار، گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
شهاب کریمی نیا
4
(استادیار، گروه معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
الکلمات المفتاحية: مسکن, شیراز, پایداری, سبک زندگی, فضای سبز, معماری,
ملخص المقالة :
یکی از مسائلی که به صورت کتمانناپذیری هم بر نحوه معماری "مؤثر" و هم از آن "متأثر" است، سبک زندگی مخاطبان است. در این راستا توجه به فضای سبز مسکن، به عنوان متغیر مستقلی که سبک زندگی انسان را تغییر میدهد و به تبع آن سبک زندگی به عنوان عاملی که میزان و نحوه مصرف انرژی (توسعه پایدار) را تحت تأثیر قرار میدهد، ضروری مینماید. مطالعه حاضر، تأثیر فضای سبز مجتمعهای مسکونی پنجاه واحدی و بیشترِ مناطق یک و شش شیراز بر پایداری سبک زندگی ساکنان را مورد کنکاش قرار داده است. در این پژوهش توصیفی- پیمایشی، ابتدا از روش کتابخانهای، اطلاعات جمعآوری گردید، سپس معماری مجتمعهای مسکونی و میزان فضای سبز هر مجتمع به شکل خالص و سرانه مورد پژوهش محاسبه قرار گرفت. میزان مصرف انرژی به عنوان نماینده سبک زندگی پایدار معرفی گردید و قبوض برق (شاخص میزان مصرف) تمامی واحدهای مسکونی در دو ماه شهریور و دی 1396 بررسی شد. برای تبیین تأثیر فضای سبز بر مصرف انرژی و مرتبط دانستن آن به سبک زندگی، از پرسشنامه استفاده گردید. اطلاعات حاصل از پرسشنامه، بیانگر آن است که داشتن فضای سبز، استفاده از تلویزیون و اینترنت را محدود میکند و ساعات شروع و پایان خواب را بهبود و مصرف برق را کاهش میدهد. همچنین نتایج حاصل از برآورد مدل در نرم افزار ایویوز 7 نشان دهنده ضریب 05/0- برای فضای سبز است. بدین معنا که با افزایش 1 درصد فضای سبز مجتمعهای مسکونی، هزینه برق مصرفی 05/0 درصد کاهش مییابد و به سوی سبک زندگی پایدارتر حرکت میکند.
_||_