عملکرد سه رقم متحمل توتون هواخشک تحت تاثیر آلودگی به نماتد ریشه گرهی و عامل بیماری ساق سیاه در استان گلستان

الموضوعات : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

مرضیه شازده احمدی ¹ (مربی پژ‌وهش، مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش، بهشهر، مازندران، ایران)
سید افشین سجادی ² (مربی پژ‌وهش، مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش، بهشهر، مازندران، ایران)

تاريخ الإرسال : 02 الإثنين , جمادى الأولى, 1438 تاريخ التأكيد : 02 الإثنين , جمادى الأولى, 1438 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ذو الحجة, 1438

الکلمات المفتاحية: ارقام متحمل, توتون هواخشک, عوامل بیماری‌زای خاکزی, عملکرد‌,

ملخص المقالة :

مهمترین عوامل بیماری‌زای خاکزی توتون شامل قارچ‌های بیماری‌زای خاکزی و نماتدهای ریشه گرهی در تمام نقاط دنیا پراکنده بوده و موجب وارد آمدن خسارت اقتصادی فراوان به توتون می­گردند. موثرترین روش مدیریت این عوامل بیماری‌زا، استفاده از ارقام مقاوم می‌باشد. این تحقیق به منظور عملکرد کمی و کیفی ارقام متحمل توتون هواخشک به نماتد ریشه گرهی و عامل بیماری ساق سیاه توتون جهت معرفی رقم برتر در شرایط آلودگی طبیعی مزرعه در استان گلستان طی سال‌های 94-1393 با چهار تیمار و سه تکرار اجرا شد. سه رقم متحمل توتون هواخشک، شامل K17، Burley Geel 3 و BCE به همراه بارلی 21 (به عنوان شاهد حساس) در کرت‌هایی به ابعاد 8 × 5 متر مربع در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به صورت کرت­های جفت شده در مزرعه‌ای با شرایط آلودگی طبیعی در روستای والش­آباد گرگان کشت شد. ارزیابی بیماری کرت‌ها از نظر آلودگی به قارچ عامل ساق سیاه توتون بر اساس روش ون جارسولد و همکاران با استفاده از شاخص 1 تا 5، به صورت هفتگی انجام شد. در چین‌های مختلف و در انتهای دوره رشد، صفات مورفولوژیک مانند طول، عرض و تعداد برگ و ارتفاع بوته اندازه­گیری شد. ارزیابی مقاومت ارقام نسبت به نماتد ریشه‌گرهی بر اساس شاخص گال، تعداد توده تخم و متوسط تخم توده در انتهای فصل زراعی بر اساس نمره دهی 10- 0 انجام شد. صفات زراعی، عملکردی و کیفی مهم اندازه­گیری شدند. مقایسه میانگین صفات کیفی نشان داد که رقم BCE دارای بیشترین و رقم بارلی 21 دارای کمترین مقدار نیکوتین بود. رقم BCE دارای بیشترین و رقم K17 دارای کمترین میزان پتاسیم بود. از نظر مقدار ازت، رقم بارلی 21 دارای بیشترین و رقم Burley Geel3 دارای کمترین بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که واکنش ارقام به نماتد ریشه گرهی و عامل ساق سیاه توتون در سطح احتمال 1 یا 5 درصد به طور معنی دار متفاوت بود. از نظر همه صفات زراعی و عملکردی و شاخص‌های ارزیابی بیماری، رقم BCE به عنوان رقم برتر شناخته شده وکمترین میزان بیماری و درصد آلودگی را دارا بود، ولی رقم شاهد (Burley 21) پایین‌تر از سایر ارقام بوده و بیشترین درصد آلودگی را داشت.

المصادر:

References

1. 
   

   Ahmadi R, and Mortazavi Bac A. 2005. Reaction of some tomato cultivars to root – knot nematode (Meloidogyne javanica). Iranian Journal of Plant Pathology 41 (3): 403–414.

   
   


2. 
   

   Abdel-Momen SA and Starr JL. 1998. Meloidogyne javanica-Rhizoctonia Solani disease complex of peanut. Fundamental and Applied Nematology 21: 611–616.

   
   


3. 
   

   Back MA, Haydock PJ and Jenkinson P. 2002. Disease complexes involving plant parasitic nematodes and soil-borne pathogens. Plant Pathology 51: 683–697.

   
   


4. 
   

   Chaplin JF. 1966. Comparative performance of F1 Flue-cured tobacco hybrids and their parents and evaluation agronomic and quality characteristics. Tobacco science Journal 10: 126–130.

   
   


5. 
   

   Coolen WA. 1979. Methods for the extraction of Meloidogyne spp. and other nematodes from roots and soil. pp. 317–329, In F Lamberti and CE Taylor (eds). Root-Knot Nematodes (Meloidogyne species) Systematics, Biology and Control. New York: Academic Press.

   
   


6. 
   

   Colin K and Powell NT. 1971. The Rhizoctonia–Meloidogyne disease complex in flue-cured tobacco. Journal of Nematology 3: 110–117.

   
   


7. 
   

   De Beer MC and Terblanche J. 2011. Black shank resistance in air-cured tobacco South Africa. Paper presented at: CORESTA Agronomy / Phytopathology Joint Study Group Meeting; 6–10 November; Santiago, Chile.

   
   


8. 
   

   Ganaie MA and Khan TA. 2011. Studies on the interactive effect of Meloidogyne incognita and Fusarium Solani on Lycopersicon  esculentum, Mill. International Journal of Botany 7(2): 205–208.

   
   


9. 
   

   Hosseini A, Moarefzadeh N and Salavati MR. 2010. Evaluation of Burley tobacco varieties to root-knot nematode (Meloidogyne incognita). Annual Report of Tirtash Tobacco Research & Education Center.

   
   


10. 
    

    Honarnejad R. 2000. Investigation on genetics of resistance to root-knot nematode (Meloidogyne incognita) in tobacco (Nicotiana tabacum). Contributions to Tobacco Research 19(1): 17–23 (In Persian).

    
    


11. 
    

    Jenkins, WR. 1964. A rapid centrifugal-flotation technique for separating nematodes from soil. Plant Disease Reporter 48: 692.

    
    


12. 
    

    Johnson CS and Reed TD. 2010. Impact of resistance associated with php gene on management of tobacco black shank and tobacco cyst nematode in Virginia. Paper presented at: CORESTA Congress; 12 – 16 September; Edinbargh, Scotland, UK.

    
    


13. 
    

    Lannon KR, Lewis RS and Shew HD. 2012. Quantifying components of resistance to Phytophthora nicotianae in tobacco double haploid lines possessing a novel source of resistance. Crop Science 55: 210–218.

    
    


14. 
    

    Lucas G B. 1975. Disease of Tobacco, 3^rd ed. Releight: Biological Consulting Associates. 621 p.

    
    


15. 
    

    Mai WF and Abawi GS. 1987. Interactions among root-knot nematodes and Fusarium wilt fungi on host Plants. Phytopathology 72: 317–338.

    
    


16. 
    

    Porter DM and Powell NT. 1967. Influence of certain Meloidogyne species on Fusarium wilt development in flue-cured tobacco. Phytopathology 57: 282–285.

    
    


17. 
    

    Powell NT, Melendez PL and Batten CK. 1971. Disease complexes in tobacco involving Meloidogyne incognita and certain soil-borne fungi. Phytopathology 61(2): 1332–1337.

    
    


18. 
    

    Powell NT.1971. Interactions between Nematodes and fungi in disease complexes. Annual Review of Phytopathology 9(1): 253–274.

    
    


19. 
    

    Powell NT. 1963. The role of plant-parasitic nematodes in fungus diseases. Phytopathology 53(1): 28–35.

    
    


20. 
    

    Powell NT and Batten CK. 1967. The influence of Meloidogyne incognita on Rhizoctonia root rot in tobacco. Phytopathology 57: 826 (Abstract).

    
    


21. 
    

    Sajjadi A, Assemi H, Salavati MR and Alizadegan M. 2012. Evaluation of some of flue-cured tobacco varieties to soil-borne fungi and root-knot nematodes. Annual report of Tirtash tobacco research & education center.

    
    


22. 
    

    Sajjadi A, Afshariazad H, Assemi H and Najafi MR. 2011. Identification of soil pathogenic fungi of tobacco fields in Golestan province. Paper presented at: 20^th Iranian plant protection congress; 26–29 August; Shiraz, Iran.

    
    


23. 
    

    Sajjadi A, Hosseininejad A and Assemi H. 2014. Identification and Physiological races of root-knot nematode species (Meloidogyne spp.) in the tobacco fields in Golestan province of Iran. Applied Plant Protection 1: 233– 248 (In Persian).

    
    


24. 
    

    Sasser JN, Lucas GB and Powers HR. 1955. The relationship of root knot nematodes to black shank resistance in tobacco. Phytopatology 45: 459–461.

    
    


25. 
    

    Shepherd JA. 1999. Nematode pests of tobacco. pp: 216–227, In DL Davis and MT Nielsen (eds). Tobacco Production Chemistry and Technology. Oxford: Blackwell Science. 

    
    


26. 
    

    Shengfu Y, Shew HD and Barker KR. 1994. Interaction of Meloidogyne incognita, Phytophthora nicotianae var. nicotianae and Metalaxyl on resistant and susceptible tobacco. Journal of Nematology 26(4): 538–571.

    
    


27. 
    

    Tisdale WB. 1931. Development of strains of cigar wrapper tobacco resistant to black shank (phytophthora nicotianae Breda de Haan). Stations Bulletin 226: 1–45.

    
    


28. 
    

    Van Jaarsveld E, Wingfield MJ and Drenth A. 2003. A rapid seedling based screening technique to assay tobacco for resistance to Phytophthora nicotianae. Journal of Phytopathology 151: 394–398.

    
    


29. 
    

    Vovlas N, Mifsud D, Landa BB and Castillo P. 2005. Pathogenicity of the root-knot nematode Meloidogyne javanica on potato. Plant Pathology 54: 657–664.

    
    


30. 
    

    Vovlas N, Simoes NJO and Sasanellia N. 2004. Host-Parasite relationships in tobacco plants infected with a root-knot nematode (Meloidogyne incognita) population from the Azores. Phytoparasitica 32: 167–173.

    
    


31. 
    

    Zali A and Jafari Shabestari J. 1991. Introduction to Probability and Statistics. Tehran: Tehran University Publication. 474 p.

    
    


32. 
    

    Zeck WM. 1971. A rating scheme for field evaluation of root knot nematode infestations. Pflanzenschutz-Nachrichten Bayer 24: 141–144.