مفهوم خود از دیدگاه روانشناسی انسانگرا و عرفان اسلامی با تاکید بر روش تطبیقی
الموضوعات :بابک شمشیری 1 , زهرا فریدونی 2
1 - دانشیار دانشگاه شیراز.
2 - کارشناس ارشد دانشگاه شیراز.
الکلمات المفتاحية: عرفان اسلامی, مفهوم خود, خودشکوفایی, روانشناسی انسانگرا,
ملخص المقالة :
خودشناسی از جمله محوریترین ارکان تعلیم و تربیت بهشمار می‌رود. مفهوم"خود" بهعنوان یکی از مباحث انسانشناسی، مفهومی بنیادی در روانشناسی بهخصوص روانشناسی انسانگرا است. مکتب عرفان اسلامی نیز که ریشه در آموزه‌های اصیل اسلامی دارد، از جمله مکاتبی است که در سطح وسیع به موضوع "خود" و "خودشناسی" پرداخته است. هدف کلی این پژوهش، بررسی تطبیقی مفهوم خود از دیدگاه روانشناسی انسانگرا و عرفان اسلامی میباشد. با توجه با این هدف، ابتدا دیدگاه مازلو و راجرز بهعنوان اصلیترین نمایندگان روانشناسی انسانگرا و نجمالدین رازی و عزیزالدین نسفی بهعنوان نمایندگان عرفان اسلامی بررسی و سپس به شباهتها و تفاوت‌های این دیدگاهها در خصوص مفهوم خود پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع کیفی و با روش تطبیقی انجام شده است.نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با وجود تفاوت‌ها، شباهتهای زیادی نیز میان این دو دیدگاه در خصوص خود و خودشناسی وجود دارد. لذا تعامل و گفتگوی سازنده میان این دو دیدگاه امکانپذیر است.
