اضطراب و عملکرد شناختی: اثر شرایط القای اضطراب بر کارکرد بازداری حافظه فعال
الموضوعات :نسرین السادات حسینی رمقانی 1 , حبیب هادیان فرد 2 , سیدمحمدرضا تقوی 3 , عبدالعزیز افلاک سیر 4
1 -
2 -
3 -
4 -
الکلمات المفتاحية: اختلال اضطراب اجتماعی, کارکرد بازداری, کارآمدی پردازش, اثربخشی عملکرد,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی اثر اضطراب اجتماعی بر عملکرد در کارکرد بازداری حافظهی فعال، در دو شرایط عادی و القای اضطراب طرح شده است. عملکردی که افراد در تکلیف مربوط به کارکرد بازداری داشتند، از دو بعد کارآمدی پردازش و اثربخشی عملکرد بررسی شده است. بدین منظور 24 نفر بیمار مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و 24 فرد بهنجار به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و مصاحبهی بالینی، پرسشنامهی اضطراب اجتماعی کانور، مقیاس میزان تلاش ذهنی صرف شده و آزمون استروپ رنگ-کلمه اجرا گردید. نتایج با استفاده از طرح اندازهگیری مکرر مختلط، آزمون مقایسههای جفتی با بن فرنی اصلاح شده و آزمون T مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین دو گروه در شرایط عادی و القای اضطراب در کارآمدی پردازش(26/0p< و 79/0p<) و اثربخشی عملکرد(1 p <) تفاوت معناداری وجود ندارد. اما در شرایط القای اضطراب اجتماعی، بین دو گروه مضطرب اجتماعی و بهنجار در دو بعد کارآمدی پردازش(001/0p<) و اثربخشی عملکرد(001/0 p<) تفاوت معناداری وجود داشت. این نتایج حاکی از این بود که افراد مضطرب اجتماعی در کارکردهای اجراییشان نقصهایی را نشان میدهند. این نقصها میتواند منطبق با مدلهای شناختی تبیینکنندهی این اختلال باشد؛ بهخصوص این تبیین که این افراد نمیتوانند توجهشان را به سمت محرکهای بیرونی در موقعیت اجتماعی تغییر دهند.