کفایت روان سنجی نسخه ی فارسی مقیاس تمایل به عضلانی بودن در ورزشکاران مرد رشته ی پرورش اندام شهرستان گرگان
الموضوعات :رضا مولودی 1 , سامان نونهال 2 , اصغر دادخواه اصغر دادخواه 3
1 - دانشجوی دکتری روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
3 - استاد گروه روان شناسی بالینی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
الکلمات المفتاحية: مقیاس تمایل به عضلانی بودن, کفایت روان سنجی, پرورش اندام,
ملخص المقالة :
هدف از این مطالعه، بررسی خصوصیات روانسنجی نسخهی فارسی مقیاس تمایل به عضلانی بودن در ورزشکاران رشتهی پرورش اندام بود. 400 نفر از ورزشکاران مرد رشتهی پرورش اندام شهرستان گرگان بصورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامههای پژوهش شامل مقیاس تمایل به عضلانی بودن، مقیاس وابستگی به تمرین، پرسشنامهی بررسی اختلالهای خوردن، و پرسشنامهی اختلال در عملکرد پاسخ دادند. نتایج مربوط به تحلیل عاملی اکتشافی سه عامل نگرش به تصویر تن عضلانی، رفتارهای مربوط به عضلانی بودن، و مصرف دارو برای پرورش عضلات را آشکار ساخت. عامل مصرف دارو برای پرورش عضلات برای اولین بار در پیشینهی پژوهشی مقیاس تمایل به عضلانی بودن ظاهر شد. این عاملها از همسانی دورنی و روایی همگرایی مناسب و رضایتبخشی برخوردارند. یافتههای این مطالعه شواهد اولیه را در مورد روایی و اعتبار مناسب مقیاس تمایل به عضلانی بودن عرضه میکنند، اما در مورد تأیید روایی عامل جدید مصرف دارو برای پرورش عضلات و همچنین بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس در ورزشکاران سایر رشتهها به تحقیقات بیشتری نیاز است.