نقش استراتژیهای توسعه شهری CDS در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی با تلفیق مدلهایANP و SWOT (مطالعه موردی: شهرک بهار شیراز)
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
محمدرضا رضایی
1
(استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران)
ببراز کریمی
2
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران)
الکلمات المفتاحية: سکونتگاههای غیررسمی, ANP, استراتژیهای ساماندهی, کلان شهر شیراز,
ملخص المقالة :
اسکان غیررسمی نمودی از روند رو به رشد نابرابریهای فضایی در شهرهاست، که ناشی از رشد سریع و نامتعادل شهرها میباشد و پیامدهای نامطلوب اقتصادی، اجتماعی، کالبدی را به همراه دارد. استراتژیهای توسعه شهر از دیدگاههای جدید و تأثیرگذار در بهبود روند برنامهریزی سکونتگاههای غیررسمی میباشد. مهمترین هدف تحقیق بررسی شرایط و مشکلات سکونتگاههای غیررسمی شهرک بهار شیراز با رویکرد CDS در جهت ساماندهی شرایط آنهاست، و با بررسی شاخصهای کالبدی، اجتماعی- اقتصادی، زیستمحیطی و برخورداری از خدمات اساسی به تحلیل سکونتگاه غیررسمی شهرک بهار شیراز میپردازد. پژوهش حاضر با ماهیت کاربردی و روش تحقیق ترکیبی (پیمایش و توصیفی- تحلیلی) به بررسی نقش استراتژیهای توسعه شهری در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی با تلفیق مدلهای ANP و SWOT در شهرک بهار شیراز میپردازد. جامعه آماری متخصصان و مدیران شهری شیراز می باشد، حجم نمونه 100 نفر برآورد شد و از طریق روش نمونهگیری چند مرحلهای شناسایی و پرسشنامههای تحقیق تکمیل گردید، سپس با استفاده از مدل تحلیل شبکه و از طریق نرمافزار تصمیمگیری چندمعیاره SuperDecisons اوزان هر یک از استراتژیهای ساماندهی مسکن در سکونتگاه غیررسمی شهرک بهار به دست آمد و همه معیارها با توجه به هدف بهبود وضعیت ساکنان شهرک بهار نیز به ترتیب مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان میدهد که بخش عمده سکونتگاه غیررسمی شهرک بهار ناشی از مهاجرتهای روستا -شهری است که از احساس تعلق شهروندی پایینی برخوردار بوده و برای سکونتگاه غیررسمی شهرک بهار شیراز، ایجاد اشتغال ساکنین و بهبود کیفیت مصالح و ساخت و سازها با 86/22 درصد اهمیت، استراتژی برتر، حکمروایی خوب محلی با1/18 درصد استراتژی دوم و بهبود و افزایش کیفیت خدمات با 12درصد در اولویت سوم استراتژی قرار دارد.