• الصفحة الرئيسية
  • ارزیابی تناسب اراضی برای برنامه ریزی گردشگری عشایری با استفاده از GIS در منطقه کوهرنگ

شارک

عنوان URL للمقالة


رقم المقالة : JZPM-2310-4292 (R2) زيارة : 30 الصفحة: 81 - 94

10.30495/jzpm.2024.32671.4292

نوع المخطوط: ابحاث

ارزیابی تناسب اراضی برای برنامه ریزی گردشگری عشایری با استفاده از GIS در منطقه کوهرنگ

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

حجت الله صادقی 1 (استادیار، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران)
احمد تقدیسی 2 (دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران)

تاريخ الإرسال : 16 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1445 تاريخ التأكيد : 16 الأحد , رجب, 1445 تاريخ الإصدار : 13 الثلاثاء , ذو القعدة, 1445

الکلمات المفتاحية: GIS, برنامه ریزی, تناسب اراضی, گردشگری عشایری, منطقه کوهرنگ,

ملخص المقالة :

شناخت نواحی مستعد توسعه گردشگری از جمله گردشگری عشایری می تواند بسترساز برنامه ریزی و توسعه باشد. منطقه کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری به واسطه جامعه عشایری، از ظرفیت مطلوبی برای توسعه گردشگری عشایری برخوردار است. با توجه به این ظرفیت، بایستی برنامه ریزی مناسب با توجه به کاربری اراضی آن انجام شود. هدف این پژوهش ارزیابی تناسب اراضی منطقه کوهرنگ برای برنامه ریزی گردشگری عشایری در سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر داده های مکانی سازمان نقشه برداری کشور در سال 1392 است. تحلیل ها بر اساس روش AHP فازی در نرم افزار Arc GIS انجام شده است. داده ها در محیط نرم افزار، فازی سازی و استاندارد شدند. برای مقایسه معیارها و زیرمعیارها نیز از دیدگاه 10 کارشناس جهت مقایسه در نرم افزار Expert Choice استفاده شد. در نهایت نقشه های مربوط به هر معیار تهیه و در نهایت نیز، نقشه تناسب اراضی برای برنامه ریزی گردشگری منطقه تدوین شد. نتایج نشان داد که هشت معیار در ارزیابی تناسب اراضی برای برنامه ریزی گردشگری عشایری قابل استفاده هستند. سه معیار مجاورت با منابع آب با وزن 268/0 ، پوشش اراضی با وزن 237/0 و مجاورت با جاده با وزن 145/0 به عنوان مهمترین معیارها در ارزیابی تناسب اراضی برای گردشگری عشایری شناخته شدند. نتایج نشان داد که اراضی بسیار مناسب منطقه برای گردشگری عشایری 258/471 کیلومترمربع بوده که معادل 80/12 درصد از مساحت منطقه است. همچنین اراضی نسبتاً مناسب برای برنامه ریزی گردشگری عشایری نیز 57/27 درصد از اراضی منطقه را به خود اختصاص داده است. تحلیل الگوریتم موران در زمینه الگوی توزیع اراضی مستعد گردشگری عشایری نشانگر آن است که اراضی شناسایی شده به صورت خوشه ای توزیع شده اند و بیشترین تمرکز اراضی مستعد در بخش شمال غربی و همچنین شرق منطقه قرار دارد. در مجموع منطقه، دارای اراضی مستعدی برای برنامه ریزی و توسعه گردشگری عشایری است.

المصادر:


  1. Aghdar, H., Mohammadyari, F., Pourkhabaz, H., & Rahimi, V. (2017). Comparison Fuzzy-AHP and ANP Decision Making methods for The Land Suitability Rating In order to Ecotourism Landuse (Case study: Khaeiz region of Behbahan). Human Geography Research, 49(3), 621-635. doi: 10.22059/jhgr.2016.57276
    2.
  2. Agustina, S. (2017). Eco camp Educational tourism phEnomEnon in indonEsia. Journal of Sustainable Development Education and Research, 1(1), 45-54. https://pdfs.semanticscholar.org/ab58/4905c74675a2cd601dc3bb2b678ba8f12005.pdf
    3.
  3. Ambecha, A. B., Melka, G. A., & Gemeda, D. O. (2020). Ecotourism site suitability evaluation using geospatial technologies: a case of Andiracha district, Ethiopia. Spatial Information Research, 28(5), 559-568.‌Doi: 10.1007/s41324-020-00316-y
    4.
  4. Ayhan, Ç. K., Taşlı, T. C., Özkök, F., & Tatlı, H. (2020). Land use suitability analysis of rural tourism activities: Yenice, Turkey. Tourism Management, 76, 103949. org/10.1016/j.tourman.2019.07.003
    5.
  5. Bharadwaj, S. (2018). Customer satisfaction leads to sustainable competitive advantage: with special reference to the Lalimou eco-tourism camp in Nameri national park. International Journal of Research in Humanities, Arts and Literature, 6(7), 29-38. https://archive.org/details/5.Format.HumCUSTOMERSATISFACTIONLEADSTOSUSTAINABLECOMPETITIVEADVANTAGE
    6.
  6. Buckley, R. (2011). Tourism and environment. Annual review of environment and resources, 36, 397-416. doi/10.1146/annurev-environ-041210-132637
    7.
  7. Bunruamkaew, K., & Murayam, Y. (2011). Site suitability evaluation for ecotourism using GIS & AHP: A case study of Surat Thani province, Thailand. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 21, 269-278. org/10.1016/j.sbspro.2011.07.024
    8.
  8. Chang, S. H., Hernández-Díaz, R. J., & Lo, W. S. (2020). The impact of low-carbon service operations on responsible tourist behavior: The psychological processes of sustainable cultural tourism. Sustainability, 12(12), 1-21. org/10.3390/su12124943
    9.
  9. Chevtaeva, E. (2021). Coworking and coliving: The attraction for digital nomad tourists. Information and Communication Technologies in Tourism, 202–209. Doi. 10.1007/978-3-030-65785-7_17
    10.
  10. Choudhury, A. S. B. (2019). Eco-tourism: The mantra for sustainable rural livelihood. IJRAR-International Journal of Research and Analytical Reviews (IJRAR), 6(1), 227-229.‌https://www.ijrar.org/papers/IJRAR1AGP042.pdf
    11.
  11. Ebrahimi, M., Nejadsoleymani, H., & Mansouri Daneshvar, M. R. (2019). Land suitability map and ecological carrying capacity for the recognition of touristic zones in the Kalat region, Iran: a multi-criteria analysis based on AHP and GIS. Asia-Pacific Journal of Regional Science, 3, 697-718.‌Doi: 10.1007/s41685-019-00123-w
    12.
  12. Erfani, M., & EhsanZadeh, N. (2021). Recreation suitability zoning in part of the Oman sea coast. Journal of RS and GIS for Natural Resources, 12(1), 107-123. doi: 10.30495/girs.2021.677894
    13.
  13. Gantemur, D. (2020). Nomadic tourism: stakeholder collaboration management for tourism development in Mongolia. Proceedings of the Mongolian Academy of Sciences, 59-72. https://mongoliajol.info/index.php/PMAS/article/view/1426
    14.
  14. Guo, W., Wu, D. F., Li, Y., Wang, F. X., Ye, Y. Q., Lin, H. W., & Zhang, C. F. (2022). Suitability evaluation of popular science tourism sites in university towns: case study of guangzhou university town. Sustainability, 14(4), 1-22. org/10.3390/su14042296
    15.
  15. Ildroumi, A., Hosseini, M., Ghorbani, M. (2019). Feasibility of creating an ecotourism camp in Garmab city, Balkhali Bolaghi resort, Tourism Management Studies, 15(51), 175-209. doi: 10.22054/tms.2020.17412.1489
    16.
  16. Jamini, D., Shahabi, H., Nazari, H., & Atashbahar, R. (2023). Identifying rural settlements at risk of landslides in nomadic ecosystems (case study: Paveh county). Nomadic Territory Planning Studies, 3(1), 107-122. doi: 10.22034/jsnap.2023.410697.1066
    17.
  17. Jayaraman, R., Kumar, B. S., & Singh, S. K. (2021). Remote Sensing and GIS based site suitability analysis for tourism development in Vaishali block, Bihar: Remote Sensing and GIS based site suitability analysis for tourism development. Acta geographica Debrecina Landscape & Environment series, 15(2), 12-22. org/10.21120/LE/15/2/2
    18.
  18. Karami, F., akbarian ronizi, S. R., & Jabbari, A. (2021). Investigation of Effective Motivational Factors in the Development of Nomadic Tourism (Case Study: Qashqai Tribe). Journal of Tourism Planning and Development, 10(37), 39-63. doi: 10.22080/jtpd.2021.21024.3489
    19.
  19. Kumari, S., Behera, M.D., Tewari, H.R.(2010). Identification of potential ecotourism sites in West District, Sikkim using geospatial tools. Tropical Ecology, 51(1), 75-85.Doi.https://scstsenvis.nic.in/WriteReadData/links/potential%20ecotourism%20site%20west%20sikkim-114207307.pdf
    20.
  20. Lazoglou, M., & Angelides, D. C. (2020). Development of a spatial decision support system for land-use suitability assessment: The case of complex tourism accommodation in Greece. Research in Globalization, 2, 1-19. org/10.1016/j.resglo.2020.100022
    21.
  21. Lotfi, H., Mouszadeh, H., Jurabello, K. (2018). Nomadic tourism planning in line with the economic development of nomadic areas of North Khorasan province using the Vicor method and factor analysis, the first international conference of Lute Desert, May 11 and 12, Birjand University. https://www.researchgate.net/publication/340307040
    22.
  22. Mansour, S., Al-Awhadi, T., & Al-Hatrushi, S. (2020). Geospatial based multi-criteria analysis for ecotourism land suitability using GIS & AHP: a case study of Masirah Island, Oman. Journal of Ecotourism, 19(2), 148-167. org/10.1080/14724049.2019.1663202
    23.
  23. Mehdiabadi, A., Wanke, P. F., Khorshid, S., Spulbar, C., & Birau, R. (2021). A new hybrid fuzzy model: Satisfaction of residents in touristic areas toward tourism development. Mathematical Problems in Engineering, 2021, 1-21. org/10.1155/2021/6650735
    24.
  24. Musavengane, R. (2019). Small hotels and responsible tourism practice: Hoteliers’ perspectives. Journal of cleaner production, 220(1), 786-799. org/10.1016/j.jclepro.2019.02.143
    25.
  25. Nazarova, S. A., Mirzarahimov, B. H., Narmanov, U. A., Ortikov, O. H., & Uktamov, K. F. (2021). The Role Of Uzbek Tourism Culture And Its Historical And Cultural Transformation Processes In Economic Development. Int. J. Of Aquatic Science, 12(3), 2776-2785. https://www.journal-aquaticscience.com/article_137391.html
    26.
  26. Niñerola, A., Sánchez-Rebull, M. V., & Hernández-Lara, A. B. (2019). Tourism research on sustainability: A bibliometric analysis. Sustainability, 11(5), 1-17. org/10.3390/su11051377
    27.
  27. Pareta, K. (2013). Remote sensing and GIS based site suitability analysis for tourism development. International Journal of Advanced Research in Engineering and Applied Sciences, 2(5), 43-58.‌https://www.academia.edu/5332873/Remote_Sensing_and_GIS_based_Site_Suitability_Analysis_for_Tourism_Development
    28.
  28. Parvar, Z., Heshmat nia, B., & Shayesteh, K. (2019). Site Suitability Evaluation for Ecotourism Using GIS & AHP: A Case Study of Hamedan Township. Journal of Environmental Science and Technology, 21(6), 227-241. doi: 10.22034/jest.2019.22883.3190
    29.
  29. Pourebrahim, S., Hadipour, M., & Mokhtar, M. B. (2011). Integration of spatial suitability analysis for land use planning in coastal areas; case of Kuala Langat District, Selangor, Malaysia. Landscape and Urban Planning, 101(1), 84-97. org/10.1016/j.landurbplan.2011.01.007
    30.
  30. Sabirdjahnovna, K. D. (2019). Strategy of tourism development in Uzbekistan. Проблемы современной науки и образования, (11-2 (144)), 42-43. https://cyberleninka.ru/article/n/strategy-of-tourism-development-in-uzbekistan
    31.
  31. Sadeghi, H., & Kouravand, H. (2022). Analysis of the status of green tourism indicators in Kohrang region. Journal of Green Management and Development, 1(1), 37-54. https://gmd.birjand.ac.ir/article_2280.html?lang=en
    32.
  32. Sadeghi, H., Seidaiy,S.(2023). Tourism and Rural Development. London:Intechopen. Pp1-26. DOI: http://dx.doi.org/10.5772/intechopen.111400
    33.
  33. Seidiy, S. S., & Sadeghi, H. O. (2023). Locating the construction of nomadic tourism ecocamps in Chaharmahal and Bakhtiari region. Nomadic Territory Planning Studies, 3(1), 13-30. doi: 10.22034/jsnap.2023.167726
    34.
  34. shahdadi, A., ghanbari, Y., salmani zadeh, E., & azareh, A. (2019). Potentiometric and Location Predatory Areas for Construction nomadic EcoCamp (Case Study: Part of Semirom Province). Geography (Regional Planning), 9(35), 293-306. Doi. 1001.1.22286462.1398.9.3.42.0
    35.
  35. Sharpley, R. (2020). Tourism, sustainable development and the theoretical divide: 20 years on. Journal of sustainable tourism, 28(11), 1932-1946. org/10.1080/09669582.2020.1779732
    36.
  36. Šiljeg, A., Cavrić, B., Šiljeg, S., Marić, I., & Barada, M. (2019). Land suitability zoning for ecotourism planning and development of Dikgatlhong Dam, Botswana. Geographica Pannonica, 23(2),34-51. org/10.5937/gp23-20633
    37.
  37. Van Berkel, D. B., Munroe, D. K., & Gallemore, C. (2014). Spatial analysis of land suitability, hot-tub cabins and forest tourism in Appalachian Ohio. Applied Geography, 54, 139-148. org/10.1016/j.apgeog.2014.07.012
    38.
  38. Wang, C., & Yang, Z. (2021). Suitability evaluation for mountain-based adventure tourism: A case study of Xinjiang Tianshan, China. Plos one, 16(2), 1-17. org/10.1371/journal.pone.0247035
    39.
  39. Wu, W., Zhang, X., Yang, Z., Qin, W., Wang, F., & Wang, C. (2015). Ecotourism Suitability and Zoning from the Tourist Perspective: a Nature Reserve Case Study. Polish Journal of Environmental Studies, 24(6),2682-2697. DOI: https://doi.org/10.15244/pjoes/59422
    40.
  40. Zerva, K., Huete, R., & Segovia-Pérez, M. (2022). Digital Nomad Tourism: The Experience of Living at the Destination. In International Conference on Modern Trends in Business Hospitality and Tourism (pp. 15-26). Cham: Springer International Publishing.‌Doi. 10.1007/978-3-031-19656-0_2
    41.
  41. ziyaenazhad, H., pourkhabaz, H., & farkhiyan, F. (2016). Land Capability Evaluation for Tourism Using GIS (Case Study: the Tight Solk Bahmaei, Kohgiloyeh and Boyerahmad). Environmental Researches, 6(11), 33-118. Doi.1001.1.20089597.1394.6.11.9.3
    42.

 

_||_

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]