تحلیل ساختاری زیست پذیری شهری در کلان‌شهر اهواز با رویکرد آینده‌پژوهی
حسن حویزاوی
1
(
دانشجوی دکتری
)
نوبخت سبحانی
2
(
دانش اموخته دکتری برنامه ریزی شهری
)
الکلمات المفتاحية: آینده‌پژوهی, تحلیل ساختاری, کلان‌شهر اهواز, زیست پذیری شهری,
ملخص المقالة :
امروز بیشتر کلان‌شهرها چالش‌های در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیست‌محیطی و غیره مواجه هستند و رویکردهای گوناگونی برای حل مشکلات در وضع موجود مطرح شده است که یکی از آن‌ها زیست پذیری و آینده‌پژوهی می‌باشد. این دو مقوله علاوه بر توسعه پایدار شهری، می‌توانند به عنوان یک اصل راهنما در چارچوب گفتمان پایداری در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی شهری گسترش پیدا کنند. بنابراین، توجه به ابعاد زیست پذیری در وضع موجود و آینده‌نگری آن از اهمیت و ضرورت خاصی برخوردار است. در این امتداد هدف پژوهش تحلیل ساختاری زیست پذیری شهری در کلان‌شهر اهواز با رویکرد آینده‌پژوهی می‌باشد که از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت بر اساس روش آینده‌پژوهی، تحلیلی و اکتشافی است. جامعه آماری در این پژوهش مشتمل بر 8 نفر از متخصصان آینده‌پژوهی، برنامه ریزان و مدیران شهری که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند، می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از روش تحلیل اثرات متقابل، میک مک استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که بیش از 2درصد متغیرها بدون تأثیر، 24 درصد متغیرها تأثیرگذار، 65 درصد متغیرها تقویت کننده و در نهایت نزدیک به 8 درصد متغیرها توانمند ساز بوده‌اند. از سوی دیگر، متغیر داشتن پس‌انداز مناسب و دسترسی به امکانات و خدمات شهری به ترتیب دارای تأثیرگذارترین و اثرپذیرترین متغیر شناخته شده‌اند. همچنین بر اساس نتایج متغیر پس‌انداز و دسترسی به امکانات و خدمات شهری به ترتیب دارای تأثیرگذارترین و اثرپذیرترین متغیر شناخته شده‌اند. در حالت کلی پراکنش متغیرها در صفحه پراکندگی افق 1410 نشان می‌دهد که وضعیت زیست پذیری در محدوده مورد مطالعه ناپایدار است.
_||_
