امکان سنجی توسعة منطقه ای بر پایة صنعت گردشگری در استان خوزستان با استفاده از مدل ترکیبی FAHP- GIS
الموضوعات :
فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
مصطفی محمدی ده چشمه
1
,
نادیا داری پور
2
1 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
تاريخ الإرسال : 11 الأحد , ذو الحجة, 1435
تاريخ التأكيد : 12 الخميس , شعبان, 1437
تاريخ الإصدار : 13 الأربعاء , رجب, 1437
الکلمات المفتاحية:
توسعه,
گردشگری,
منطق فازی,
تحلیل سلسله مراتبی,
استان خوزستان,
ملخص المقالة :
ایجاد توسعه همه جانبه و پایدار و جایگزینی منابع جدید کسب درآمد مستلزم بهره‌گیری از پتانسیل‌های بالقوه است. گردشگری در قلمرو جغرافیایی ایران یکی از این ظرفیت‌های بالقوه است که با توجه به اکولوژی طبیعی- انسانی مناطق مختلف ایران، توان تحقق چشم‌انداز توسعه منطقهای را دوچندان نموده است. از این‌رو شناخت جاذبهها و ارزیابی زیرساخت‌های گردشگری (اقامتی، پذیرایی، حمل و نقل و ارتباطی) از ارکان اساسی فعالیت گردشگری و بستر ساز توسعه منطقهای به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته است. با این رویکرد هدف از این پژوهش کاربردی شناسایی و ارزیابی جاذبهها و زیرساخت‌های گردشگری در استان خوزستان است. اطلاعات مورد نیاز از بانک داده‌های موجود و به روش کتابخانه‌ای گردآوری و به روش توصیفی- تحلیلی تفسیر شده است. روش آنالیز داده‌ها کمی- کیفی و مبتنی بر روش ترکیبی مدل‌سازیFAHP و تحلیل مکانی در محیط GIS است. معیارهای مؤثر در رتبه‌بندی فعالیت گردشگری استان خوزستان پس از انتخاب به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی وزن‌دهی شدند و پس از تعیین اوزان نهایی در محیط GIS، نقشه شاخص‌ها تهیه گردید. در نهایت پس از اعمال اوزان در لایه‌های مکانی، نقشه قابلیت شهرستان‌های مختلف استان به منظور شکل بخشی به توسعه منطقهای بر پایه گردشگری استخراج شد. تحلیل مکانی یافته‌ها نشان میدهد که شهرستان اهواز به عنوان برخوردارترین شهرستان بیشترین ظرفیت را برای توسعه منطقهای ایجاد نموده است. همچنین شهرستان‌های بندر ماهشهر و آبادان به عنوان شهرستان‌های نسبتاً برخوردار و سایر شهرستان‌های استان به عنوان شهرستان‌های کمتر برخوردار از لحاظ قابلیت‌های گردشگری مؤثر در توسعه منطقهای شناسایی شدند. در این راستا وجود جاذبه‌های گردشگریِ مذهبی و جاذبه‌های تاریخی با ارزش 19/0 و جاذبه‌های فرهنگی- یادمانی با ارزش 16/0 بالاترین ارزش وزنی را به خود اختصاص داده‌اند.
المصادر:
الوانی، مهدی و زهره دهدشتی (1373): اصول و مبانی جهانگردی، معاونت اقتصادی و برنامه‌ریزی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی، چاپ اول، تهران.
الوانی، مهدی و معصومه پیروزبخت (1385): فرآیند مدیریت جهانگردی، انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی، چاپ اول، تهران.
احمدنژادروشتی، محسن و حیدر صالحی میشانی (1391): «ارزیابی توزیع فضایی زیر ساخت‌های گردشگری و تعیین نقش فرایندهای اقتصادی- سیاسی و رشد فیزیکی شهرها در شکل‌گیری آن، مطالعه موردی: شهر زنجان»، مجله مطالعات گردشگری، سال 1، شماره اول، تهران، صص105-91.
استانداری خوزستان (1390): نتایج اولیه سرشماری عمومی نفوس و مسکن، معاونت برنامه‌ریزی، اهواز.
پور کاظمی، محمدحسین و جواد رضایی (1389): «بررسی کارایی فعالیت گردشگری با استفاده از روش‌های ناپایداری، ایران و کشورهای منطقه»، فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی، تهران، صص 301-281.
پاپلی یزدی، محمد حسین و مهدی سقایی (1386): گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، انتشارات سمت، تهران.
حسین زاده دلیر، کریم؛ پور محمدی، محمد رضا و صمد مدادی (1391): «ارزیابی پراکنش فضاهای گردشگری تاریخی– فرهنگی و خدمات جانبی آن در شهر تبریز»، فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی، شماره41، تبریز، صص 94-67.
دیناری، احمد (1384): گردشگری شهری در (ایران و جهان)، نشر واژگان خرد، چاپ اول، تهران.
رضوانی، علی اصغر (1384): جغرافیا و صنعت توریسم، انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران.
رضوانی، محمدرضا (1387): توسعه گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
رهنمایی، محمد تقی (1386): «توسعه گردشگری و فرصتی جدید برای مدیریت شهری»، مجله شهرداری ها، سال چهارم، شماره 43، صص32-35.
رهنمایی، محمد تقی؛ ملک نیا، محبوبه و منوچهر جهانیان (1390): «نقش محورهای فرهنگی و تاریخی منطقه 12 در توسعه گردشگری شهر تهران»، فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال 3، شماره12، گرمسار، صص 86-73.
طرح جامع گردشگری استان خورستان: شناخت و بررسی وضع موجود (1387): بخش اول، سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان خوزستان، معاونت پژوهشی دانشگاه شهید چمران اهواز.
عطایی، محمد (1389): تصمیم‌گیری چند معیاره فازی، انتشارات دانشگاه صنعتی شاهرود، چاپ اول، شاهرود.
قالیباف، محمدباقر و محمد شعبانی فرد (1390): «ارزیابی و اولویت بندی جاذبه‌های گردشگری برای توسعه گردشگری شهری بر اساس مدل‌های تصمیم گیری چند متغیره»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 101، مشهد، صص 172- 147.
کرم، عبدالامیر (1384): «کاربرد روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در ارزیابی زمین برای توسعه کالبدی بر پایه عوامل طبیعی- مطالعه موردی: مجموعه شهری شیراز)، مجله علوم جغرافیایی، جلد8، شماره11، مشهد، صص 114-103.
لطفی، صدیقه (1386): «بررسی توسعه گردشگری شهری در تعامل با اکوتوریسم»، دو فصلنامه اندیشه جغرافیایی، سال اول، شماره اول، زنجان، صص 24-5.
مهدی‌زاده، جواد (1383): «مبانی و راهکارهای توسعه گردشگری شهری در ایران»، مجله مجلس و پژوهش، شماره 44، تهران، صص 152- 121.
محمدی ده چشمه، مصطفی و علی زنگی آبادی (1387): «امکان سنجی قابلیت های اکوتوریستی چهارمحال و بختیاری به روش swot»، فصلنامه محیط شناسی، شماره 47، تهران، صص 11-1.
مولایی هشتجین، نصراله و نادعلی خوشنود (1386): «اکوتورسسم و توسعه در کنار عملکرد مسلط جزایر خارک و خارکو»، مجموعه مقالات همایش منطقهای جغرافیا، گردشگری و توسعه پایدار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ترهان مرکزی، تهران.
ناصرپور، نادر و مهرداد مدهوشی (1382): «ارزیابی موانع توسعه صنعت گردشگری در استان لرستان»، فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، شماره28، تهران، صص 25-58.
یداله، فرید (1381): «لزوم نگاه ویژه بر گردشگری و صنعت توریسم در شهرستان‌های ارسباران»، فصلنامه فضای جغرافیایی، سال دوم، شماره8، اهر، صص 48-33.
Cipriana,. S, (2004): Aspects of urban tourism and its educational implications in the city of Timisoara , International on Economy and Management Transformation , pp : 568 – 573.
Chen , S ., and C . Hwang, (1992): Fuzzy multiple attribute decision marking : method and application, Springer-Verilog .
Hudman, . E .Richard, . H, (2003): Geography of Travel and Tourism, United States. Misra, . N, Sadual,. S, (2008): Basics of Tourism Management, New Dehli .
Sharpley , R ., (2009): Tourism Development and the Environment: Beyond Sustainability ? , London , Sterling , VA.
Jim Hayes, (2002(: Strategies for Ecotourism Development in the Quibbling, London press, vol12.
Han Brezet1, Michael Beckmann, and Received 15 January (2003): the entrepreneurship factor in sustainable tourism development Maya Lordkipanidze, vol 14.
_||_
