تحلیل فضایی توزیع شاخصهای رشد هوشمند شهری در سطح محلات مورد: شهر ملایر
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
میترا انصاری
1
,
مجید ولی شریعت پناهی
2
,
عباس ملک حسینی
3
,
مهدی مدیری
4
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد یادگار امام (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرری، ایران
3 - دانشیارگروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
4 - دانشیارگروه جغرافیا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: توزیع فضایی, محلات شهری, شاخصهای رشد هوشمند, تکنیک ویکور, شهر ملایر,
ملخص المقالة :
در دو دهه گذشته راهبرد رشد هوشمند در چارچوب نظریه توسعه پایدار شهری و حمایت از الگوی شهر فشرده بنا شده است. در حقیقت، توجه به شهر فشرده و رشد هوشمند به عنوان یکی از راههای رسیدن به این فرم شهری، به دلیل آثار نامطلوب الگوهای توسعه پراکنده در زمینه های سیاسی و زیست محیطی به صورت وسیعی افزایش یافته است. در این راستا هدف از این پژوهش، تحلیل فضایی توزیع شاخصهای رشد هوشمند در محلات شهر ملایر میباشد. بدین منظور 18 محله از لحاظ شاخصهای زیربنایی در قالب 82 شاخص قابل سنجش بررسی شدند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از مدل آنتروپی شانون تعمیمیافته، تکنیک ویکور (Vikor)، ضریب همبستگی پیرسون در قالب نرمافزارهای GIS و SPSS استفاده شده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که توزیع فضایی شاخصهای رشد هوشمند شهری در محلات 18 گانه شهر ملایر یکسان نبوده و بین محلات فاصله زیادی وجود دارد. بر این اساس محلههای 17، 1، 14، 4، 3، 16، 18، 11، 9، 10، 12، 13 به ترتیب بیشترین برخورداری را از شاخصهای اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی رشد هوشمند شهری را دارا میباشند و این شاخصها در محلات 7،8،6،2،5،15 به ترتیب کمترین امتیاز را به خود اختصاص دادهاند. نتایج دیگر پژوهش نشانگر این است که بین شاخصهای رشد هوشمند در شهر ملایر و میزان جمعیت آنها تقریباً رابطه و همبستگی مثبتی وجود دارد. بطوریکه میزان برخورداری از شاخصهای رشد هوشمند شهری و جمعیت شهر 512/0 و در سطح 007/0 از لحاظ آماری معنادار است. پس در حالت کلی میتوان نتیجهگیری کرد که در شهر ملایر امکانات و زیرساختهای رشد هوشمند شهری به سمت محلاتی سوق دارد که از جمعیّت بیشتری برخوردارند.
WWW.SGN.org/about. (2012)
_||_