بررسی نقش منطقه ی ویژه اقتصادی در توسعه نواحی روستایی (مطالعه موردی: منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان- استان قم)
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
علیرضا دربان آستانه
1
(استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مصطفی توکلی نغمه
2
(کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
امیر تلخاب
3
(کارشناسی ارشد جغرافیای روستایی- اقتصاد فضا، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: توسعه روستایی, توسعه اقتصادی, توسعه اجتماعی, منطقه ویژه اقتصادی, سلفچگان,
ملخص المقالة :
مناطق ویژه اقتصادی امروزه نقش و جایگاه ویژهای در توسعه اقتصادی منطقهای دارند. به طوریکه با توجه به آمارها و ارقام در داخل و خارج از کشور این مناطق در توسعه اقتصادی و در قالب شاخصهای مختلفی چون درآمد افراد، اشتغال، تثبیت و ماندگاری افراد در محل سکونت خود و جلوگیری از مهاجرت به شهر، ایجاد زیرساختهای ارتباطی و خدمات زندگی و.... تأثیر به سزایی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش منطقه ویژه اقتصادی سلفچگانِ استان قم در توسعه اقتصادی و اجتماعی منطقهای به اجرا درآمد. روش تحقیق در پیمایشی میباشد. جامعه آماری کلیه روستاییان شهرستان سلفچگان در سال 1393 میباشد که با استفاده از فرمول نمونهگیری کوکران، حجم نمونه 110 نفر برآورد شد و از طریق روش نمونهگیری چند مرحلهای شناسایی و پرسشنامههای تحقیق تکمیل شدند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات صاحب نظران و پایایی آن با استفاده از آزمون کرونباخ آلفا برای مقیاسهای مختلف مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. دادههای حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. از آزمون کای اسکوئر به منظور بررسی اختلاف نسبت افراد موافق یا مخالف در زمینه مؤلفههای پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد که پاسخ دهندگان به جز گویه تثبیت جمعیت در مؤلفه تثبیت جمعیت، با سطح اطمینان 99 درصد اثرات مثبت همه مؤلفهها و گویهها را تأیید نمودند. نتایج آزمون t نیز با سطح اطمینان 99 درصد نشان داد که منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان سبب بهبود مؤلفههای اشتغال، درآمد، تثبیت جمعیت، خدماترسانی و توسعه زیرساختهای حمل و نقل شده است.