بررسی الگوی سرمی کوکسیلا بورنتی در نمونه های بالینی کارکنان کشتارگاه های شهرستان های اصفهان
الموضوعات :فهیمه نوربخش 1 , حسین چهارده معصومی 2 , محمدرضا صائبی 3
1 - دکتری تخصصی سم شناسی، کارشناس معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان-ایران.
2 - دکتری دامپزشکی، کارشناس معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان-ایران.
3 - 1- دانشجوی دکتری بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
الکلمات المفتاحية: کوکسیلا بورنتی, تب کیو, کشتارگاه های اصفهان,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: تب کیو به عنوان یک بیماری نو پدید در بسیاري از کشورها از جمله ایران مطرح است. تعیین میزان شیوع آلودگی و فاکتورهاي خطر باعث می شود که اهمیت عفونت براي مسئولین بهداشتی نمایان گردد و امکانات و تجهیزات لازم جهت کنترل و پیش گیري و نیز، اولویت هاي پژوهشی مشخص شود.
روش کار: در این بررسی که به مدت یک سال طی سال 1403 در کشتارگاه های شهرستان اصفهان انجام شد، 100 نمونه سرمی از کارکنان کشتارگاه های سطح اصفهان جداسازی و اطلاعات آن تهیه و تنظیم گردید. نتایج حاصل از این بررسی پس از آنالیز ارئه گردیده است.
یافته ها: 100 نمونه جداسازی شده از کارکنان کشتارگاه های مورد مطالعه، 33 % از موارد بعنوان مثبت گزارش شدند. جهت تایید نهایی از حضور باکتری در این 33 % نمونه مورد مطالعه مثبت، از روش مولکولی استفاده گردید. از بین موارد مثبت جداسازی شده، 12 مورد کارکنان بخش دام های زنده، 20 مورد کارکنان بخش کشتارگاه و 1 مورد کارکنان بخش اداری بودند. در روش مولکولی ژن های گروه OMP جداسازی گردیدند. در این میان ژن های گروه 10 مورد از نمونه های مورد بررسی واجد ژن COM1 بودند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعات نشان می دهد که روش واکنش زنجیره ي پلی مراز تک مرحله اي جهت تشخیص کوکسیلا بورنتی داراي حساسیت کافی نمی باشد و پیشنهاد می شود که از روش واکنش زنجیره ي پلی مراز آشیانه اي استفاده گردد. این روش نسبت به روش هاي کلاسیک از سرعت، دقت، اختصاصیت و حساسیت بالایی برخوردار است.
1. Doosti A, Arshi A, Sadeghi M, et al. (2012). Investigation of Coxiella burnetii in Iranian Camels. Journal of Medical Microbiology. 6: 56-62.
2. Dupuis G, Petite J, Peter O, et al. An important outbreak of human Q fever in a Swiss Alpine Valley. International Journal of Epidemiology, 1987; 16: 282-287.
3. Fretz R, Schaeren W, Tanner M, et al. Screening of various foodstuffs for occurrence of
Coxiella burnetii in Switzerland. International Journal of Food Microbiology, 2007; 116: 414–418.
4. Guatteo R, Beaudeau F, Shedding routs of Coxiella burnetii in dairy Cows: implications for detection and control. Journal of Veterinary Research, 2006; 37: 827-833.
5. Gyuranecz M, Hornok S, Viktor J, et al. Prevalence of Coxiella burnetii in Hungary: Screening of Dairy Cows, Sheep, Commercial Milk Samples, and Ticks. Vector-borne and Zoonotic Diseases, 2012; 12: 650-653.
6. Hirai A, Nakama A, Chiba T, et al. Development of a method for detecting Coxiella burnetii in Cheese samples. Journal of Veterinary Medical Science, 2011; 74: 175-180.
Hendrik J R, Coxiella burnetii in pregnant goats. GVO drukkers&vormgevers. 2013; 1: 10-21.
7. Howe GB, Loveless BM, Nonwood D, Craw P, et al. Real-time PCR for the early detection and Quantification of Coxiella burnetii as an alternative to the murine bioassay. Journals Molecular and Cellular probes 2009; 23: 127-31.
8. James H. Steele (Edit.) CRC Handbook Series in Zoonoses, Bacterial, Rickettsial and Mycotic Diseases, 2nd edition, volume 2, pp. 507-528.
9. Khalili M, Sakhaee E. An update on a serologic survey of Q fever in domestic animals in Iran. American Journal of Tropical Medicine and Hygiene. 2009; 80(6): 1031-2.
10. Khalili M, Sakhaee E, Golchin M, Q fever serology in febrile patients in Southeast Iran.
Transactions of the Royal society of Tropical Medicine & Hygiene. 2010; 104(9): 623-4.
11. Kim S, Kim E, Lafferty C, et al. Coxiella burnetii in bulk tank milk samples, United States. Emerging Infectious Diseases, 2005; 11: 619-621.
12. Madariaga MG, Rezai K, Trenholme GM, et al. Q fever: a biological weapon in your backyard. 2003; 3(11): 709-21.
13. Maurin M, Q fever. Clinical Microbiology Revoiution, 1999; 12: 518-553.18-2/2.
14. Motohiko O, Agus S, Kozue S, et al. Evaluation of PCR and Nested PCR assays currently used for detection of Coxiella burnetii in Japan. National Institute of Infectious Diseases, 2004; 35: 852-855.
15. Niemczuk K, Szymańska M. Epidemiology, Zoonotic Aspect and Current Epidemiological Situation of Q fever in Poland. National Veterinary Research Institute, 2012; 51: 380-392.
16. Rodolakis A. Q fever, state of: Epidemiology, diagnosis and prophylaxis.Journal Small ruminant Research, 2006; 62(1): 121-4.
17. Rudolf R, Rebecca M, Description of a Coxiella burnetii abortion outbreak in a Dairy Goat herd, and associated serology, PCR and genotyping results. Research in Veterinary Science, 2012; 93:1217–1224.
18. Trinidad A, Dookeran S, Stewart-Johnson A. Frequency of seropositivity for Coxiella burnetii immunoglobulins in livestock and abattoir workers in Trinidad. J New Microbiol 2011; 34(2): 219-24.
19. Abebe A. Prevalence of Q fever infection in the Addis Ababa abattoir. Ethiop Med J 1990; 28(3): 119-22.
20. Cetinkaya B, Kalender H, Ertas HB, Muz A, Arslan N, Ongor H, Gurçay M. Seroprevalence of coxiellosis in cattle, sheep and people in the east of Turkey. Vet Rec 2000; 146(5): 131-6.
21. Asadi J, Khalili M, Kafi M, Ansari-Lari M, Hosseini SM. Risk factors of Q fever in sheep and goat flocks with history of abortion. Comp Clin Pathol 2012; DOI 10.1007/s 00580-012-1661-9.
22. Khalili M, Sakhaee E. An update on a serologic survey of Q fever in domestic animals in Iran. Am J Trop Med Hyg 2009; 80(6): 1031–2.
23. Khalili M, Shahabi-Nejad N, Golchin M. Q fever serology in febrile patients in southeast Iran. Trans R Soc Trop Med Hyg 2010; 104(9): 623-4.
24. Esmaieli S, Gooya MM, Shirzadi MR, Esfandiari B, Amini FB, Behzadi MY, et al. Seroepidemiological Survey of tularemia among different groups in wetern Iran. Int J Infect Dis 2014; 18: 27-31.
25. Kirkan S, Kaya O, Tekbiyik S, Parin U. Detection of Coxiella burnetii in cattle by PCR. Turk J Vet Anim Sci 2008; 32(3): 215-20.