واقعیت افزوده، کاربردها، فرصت‌ها و چالش‌ها در فضاهای شهری (نمونه موردی: محله پاساژ تبریز)
الموضوعات :
ائلیار محمدزاده نبیی
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.)
مرتضی میرغلامی
2
(گروه شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز)
مینو قره بگلو
3
(استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز)
الکلمات المفتاحية: واقعیت افزوده, فضاهای شهری, حضورپذیری, شهر هوشمند,
ملخص المقالة :
امروزه، با پیشرفت تکنولوژی‌های نوین و گسترش مفهوم شهر هوشمند، بسیاری از شهرها شروع به ایجاد بستر و زیرساخت های لازم برای وارد‌کردن چنین تکنولوژی‌هایی کرده‌اند. هوشمندسازی شهرها در ابعاد مختلف اقتصادی و زیرساخت فرهنگی - هنری می‌تواند انجام‌گیرد. یکی از فناوری‌های نوظهور که می‌تواند کمک شایانی به هوشمندسازی شهرها در حوزة فرهنگی‌وهنری کند، واقعیت افزوده می‌باشد. واقعیت افزوده، توانایی ادغام جهان مجازی با جهان واقعی پیرامونی دارد که می‌تواند مخاطب را در عین گشت‌وگذار و پرسه‌زنی در فضاهای شهری، به انجام فعالیت هایی خاص سوق‌دهد؛ در واقع، مدل‌ها، نوشته‌ها، صداها و هرگونه عناصر مجازی طراحی‌شده دیگر را می‌توان با استفاده از ابزارهای نمایش واقعیت افزوده، همانند گوشی‌های همراه یا تبلت، به جهان واقعی، گره‌زد؛ به همین‌جهت، پرسش تحقیق بدین‌گونه می‌باشد که واقعیت افزوده چه کاربردها، فرصت‌ها و چالش‌هایی می‌تواند، در فضای شهری داشته‌باشد؟ در این پژوهش، سعی شده‌است تا با رویکردی توصیفی-تحلیلی، مروری بر ادبیات پیرامون این موضوع و نیز بررسی نمونه‌های موفق اجراشدة جهانی، نقش این فناوری در فضاهای شهری ارزیابی‌شود؛ همچنین فرصت‌هایی که واقعیت افزوده می‌تواند در حضورپذیری افراد و گردشگران ایفا نماید و همچنین چالش‌های فنی و اقتصادی به‌کارگیری این فناوری در فضاهای شهری، مورد بررسی قرار گرفته‌است؛ در نهایت، پس از ارائة چیستی واقعیتِ افزوده و سخت افزارها و اقدام‌های لازم برای پیاده‌سازی آن و نیز گذری کوتاه بر پیشینة آن، زمینه‌هایی که واقعیت افزوده در شهرها می‌تواند کاربرد داشته‌باشد، تشریح گردید. در ضمن، این پژوهش می‌تواند مقدمه‌ای بر مطالعات تخصصی‌تر و عمیق‌تر در حیطه‌های مختلف طراحی و برنامه‌ریزی شهری، واقع شود تا متخصصان و ذی‌مدخلان شهری، بتوانند از واقعیت افزوده، بهره‌گیری‌های خلاقانه‌تری کرده و به سمت هوشمندسازی شهرها بروند.
Azuma, R. T. (1997). A survey of Augmented Reality, Presence: Teleoperators and Virtual Environments (Vol. 6): MIT Press.
Berck, C. (2017). Aug City: The Cyber-Spatial Impacts of Augmented Reality on the Field of Urban Planning Nebraska - Lincoln: Community and Regional Planning Program: Student Projects and Theses..
Carmingiani, J & Furht, B., (2011), Augmented Reality: An overview, Handbook of Augmented Reality, springer, New York, pp: 3-46.
G. Klinker, D. S., D. Reiners. (2001). Augmented Reality for exterior construction applications. Fundamentals of Wearable Computers and Augmented Reality, 379-427
Innocenti, A. (2017). Virtual reality experiments in economics. Journal of Behavioral and Experimental Economics, 69, 71-77.
Kipper, G., & Rampolla, J. (2013). Augmented Reality: An Emerging Technologies Guide to AR. USA: Elsevier
Manifesto, A. A. (2011). AR Artist group Retrieved from www.manifestar.info
P. Milgram, H. C. (1999). A taxonomy of real and virtual world display integration,Mixed Reality - Merging Real and Virtual Worlds. Y.O.a.H.Tamura, Ohmsha (Tokyo) & Springer Verlag (Berlin), 1-16
Russell, B. (2003). karosta workshop notes. Retrieved from www.rixc.lv
Schneider, R. (2008). Web 3.0 ante portas? Integration von Social Web und Semantic Web. Retrieved from www.idsmannheim. de/gra/texte/schneider_web30.pdf
Wang, X. (2009). Augmented Reality in Architecture and Design: Potentials and Challenges for Application 07international journal of architectural computing, 7(2), 309-326
X Wang, P. S. D., M. Skiniewski. (2004). Mixed Reality technology applications in construction equipment operator training. Paper presented at the Proceedings of the 21st International Symposium on Automation and Robotics in Construction (ISARC 2004), Jeju, Korea
Xiangyu Wang, P. S. D., (2006), Mobile Augmented Reality for support of procedural tasks. Paper presented at the,Proceedings of Joint International Conference on Computing and Decision Making in Civil and Building Engineering, Montreal, Canada
Al-Modwahi, A.A.M., Parhizkar, B., Lashkari, A.H., 2012. Web-based AR advertising & branding for proton company. Int. J. Comput. Sci. 9 (2), 149–158.
Billinghurst, M., Kato, H., 2002. Collaborative augmented reality. Commun. ACM 45 (7), 64–70.
Boboc, R.G., Duguleana, M., Voinea, G.-D., Postelnicu, C.-C., Popovici, D.-M., Carrozzino, M., 2019. Mobile augmented reality for cultural heritage: following the footsteps of Ovid among different locations in Europe. Sustainability 11 (4), 1167.
Botella, C.M., Juan, M.C., Banos, R.M., Alca ~ niz, M., Guill ~ en, V., Rey, B., 2005. Mixing realities? An application of augmented reality for the treatment of cockroach phobia. Cyberpsychol. Behav. 8 (2), 162–171.
Carlson, K.J., Gagnon, D.J., 2016. Augmented reality integrated simulation education in health care. Clin. Simulat. Nurs. 12 (4), 123–127.
Chou, T.-L., ChanLin, L.-J., 2012. Augmented reality smartphone environment orientation application: a case study of the Fu-Jen University mobile campus touring system. Procedia Soc. Behav. Sci. 46, 410–416.
Chung, N., Han, H., Joun, Y., 2015. Tourists’ intention to visit a destination: the role of augmented reality (AR) application for a heritage site. Comput. Hum. Behav. 50, 588–599.
Cranmer, E.E., 2019. Designing valuable augmented reality tourism application experiences. In: Augmented Reality and Virtual Reality. Springer, pp. 73–87.
Dangkham, P., 2018. Mobile augmented reality on web-based for the tourism using HTML5. In: Paper presented at the 2018 International Conference on Information Networking (ICOIN).
رفیع‌زاده اخویان، ریحانه و همکاران. (1395). تبیین هنر واقعیت افزوده و نسبت آن با جهان واقعی. فصلنامه علمی پژوهشی کیمیای هنر، سال پنجم، شماره 20.
گرویمنکو, و. (1397). هنر واقعیت افزوده (ح. م. م. رمضانی, Trans. 1 ed. Vol. 1). تهران: سازمان زیباسازی شهر تهران.
نیک‌نام لاله، ایوب؛ ذوقی، فریبرز. 1386. تبریز در گذر تاریخ (شناسنامه تاریخی تبریز) نگاهی به تاریخ و سرزمین آذربایجان. تبریز: نشر یاران
میمنت‌نژاد، کریم؛ جعفرزاده، یونس. 1389. تاریخ محلات و مشاهیر تبریز. تبریز: نشر اختر
