بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد و کود نیتروژن بر کیفیت دانه آفتابگردان (.Helianthus annus L)

الموضوعات : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

رامتین محمد ورزی ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت.دانشگاه ازاد اسلامی واحد کرج)
داوود حبیبی ² (استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج)
سعید وزان ³ (دانشیار دانشگاه ازاد اسلامی واحد کرج)
علیرضا پازکی ⁴ (استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری)

تاريخ الإرسال : 19 الإثنين , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 19 الإثنين , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , شوال, 1431

الکلمات المفتاحية: آفتابگردان, عملکرد روغن, باکتری های محرک رشد و کود نیتروژن,

ملخص المقالة :

به منظور مطالعه اثر کود شیمیایی نیتروژن و باکتری های محرک رشد (نیتروکسین و بیوفسفر) بر کیفیت دانه آفتابگردان (.Helianthus annus L) در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه ای گیاه آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1388 به اجرا در آمد. تیمار های آزمایشی شامل چهار سطح کود نیتروژن 0، 54، 108 و 161 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و باکتری های محرک رشد در چهار سطح شاهد (بدون مصرف)، نیتروکسین (حاوی باکتری های محرک رشد ازوتوباکتر و آزوسپیریلوم)، بیوفسفر (حاوی باکتری های محرک رشد باسیلوس و سودوموناس) و کود تلفیقی (نیتروکسین + بیوفسفر) بود. کاربرد باکتری های محرک رشد منجر به افزایش عملکرد روغن، نیتروژن و فسفر دانه نسبت به تیمار شاهد (بدون باکتری) شد. بیشترین عملکرد روغن به عنوان با اهمیت ترین صفت مورد بررسی در تیمار کود تلفیقی (نیتروکسین+بیوفسفر) با1042.24کیلوگرم در هکتار که نسبت به شاهد (721.32کیلوگرم روغن در هکتار)، افزایش30.08درصدی را نشان داد. همچنین مشاهده شد کاربرد سطوح کود نیتروژن تاثیر معنی داری بر عملکرد روغن، نیتروژن دانه و پتاسیم دانه گذاشت به طوری که بالاترین میزان عملکرد روغن در سطح 161 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به مقدار953.32کیلوگرم روغن در هکتار، که نسبت به تیمار شاهد (803.5کیلوگرم روغن در هکتار) افزایش15.72درصد رشد را نشان داد. اثر متقابل باکتری های محرک رشد و نیتروژن بر روی نیتروژن دانه دارای تاثیر معنی داری بود. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد توانایی ازوتوباکتر و آزوسپیریلوم در فرایند تثبت نیتروژن و اینکه توانمندی سودوموناس وباسیلوس در کنترل عوامل بیماری زایی گیاه و انحلال فسفات های نامحلول، به طور موثری باعث افزایش عملکرد روغن می شود، همانطور که از نتایج مشخص می شود کاربرد کودهای بیولوژیک نقش مفید و موثری در بهبود خصوصیات کیفی گیاه آفتابگردان دارد.