اثر شوری کلرید سدیم بر جذب عناصر معدنی ضروری در ارقام بادمجان
الموضوعات : Agroecology Journalحمید صادقی 1 , حسن رسولی 2 , مسعود زاده باقری 3
1 - استادیار فیزیولوژی گیاهی گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم، جهرم، ایران.
2 - کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی خنج، خنج، ایران.
3 - استادیار فیزیولوژی گیاهی گروه علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران.
الکلمات المفتاحية: تغذیه گیاهی, Solanummelongena, تغذیه معدنی, تنش شوری, عناصر پرمصرف, غربالگری,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی اثر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم بر وضعیت جذب عناصر معدنی در اندام های مختلف سه رقم بادمجان (محلی جهرم، قلمی دزفول و دلمه هندی) پرورش یافته در هوای آزاد، پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار انجام شد. نشاهای 10 هفته ای یکسان از نظر ارتفاع و قطر ساقه در محل یقه، به گلدان های پلاستیکی حاوی 9 کیلوگرم خاک غالب منطقه منتقل و به مدت 20 روز با آب شاهد آبیاری شدند. سپس تیمارهای شوری در 7 سطح شامل غلظت های شاهد، 10، 20، 40، 60، 80 و 100 میلی مولار کلرید سدیم مورد استفاده قرار گرفتند. مقادیر مختلف کلرید سدیم به آب آّبیاری با هدایت الکتریکی 219 میکروزیمنس بر سانتی متر اضافه و به مدت پنج ماه اعمال شد. نتایج به دست آمده از اندازه گیری جذب عناصر معدنی نشان داد که شوری باعث افزایش غلظت سدیم ریشه، ساقه و برگ و افزایش کلسیم ریشه شد. افزون بر آن شوری بیشتر باعث کاهش در غلظت پتاسیم ریشه، کلسیم برگ و نسبت پتاسیم به سدیم ریشه، ساقه و برگ شد. ضمن اینکه شوری اثر معنی داری بر پتاسیم ساقه و برگ، کلسیم ساقه و همچنین میزان نیترات برگ نداشت. در بین ارقام مورد بررسی براساس اندازه گیری میزان انباشت یون های اضافی، رقم محلی جهرم به عنوان رقمی با بردباری بیش تر و رقم قلمی دزفول به عنوان حساس ترین رقم در برابر شوری ناشی از کلرید سدیم ارزیابی گردید.
