پهنه بندی قابلیت زمین های دشت خضرآباد برای کشت زعفران با استفاده از منطق فازی

الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعی

محمد حسن صادقی روش ¹ (استادیار گروه محیط زیست دانشکده کشاورزی واحد تاکستان دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان، ایران)

تاريخ الإرسال : 24 الأحد , رجب, 1437 تاريخ التأكيد : 29 الأحد , محرم, 1438 تاريخ الإصدار : 21 السبت , محرم, 1438

الکلمات المفتاحية:  Crocus sativus,  روش بونیسون,  بهره‌برداری بهینه,  توسعه پایدار,  تصمیم‌گیری چند معیاره,

ملخص المقالة :

یکی از اهداف مهم انجام طرح های کشاورزی پایدار کاهش محرومیت، تأمین امنیت غذایی و رفع تبعیض بین مناطق مختلف در چارچوب حفظ محیط زیست است. ارزیابی قابلیت اراضی نخستین گام در فرایند توسعه پایدار منطقه ای می باشد. با توجه به ویژگی های فیزیولوژیک زعفران و مقاومت آن در برابر خشکی و گرما و نقش آن در وضعیت اقتصادی – اجتماعی و با در نظر گرفتن مساحت وسیع اقلیم خشک در کشور، این پژوهش تحلیلی با هدف تعیین قابلیت اراضی به منظور کشت زعفران به انجام رسید. به این منظور در قالب روش های تصمیم گیری چند معیاره فازی، روش بونیسون به منظور تعیین قابلیت اراضی در هر واحد کاری استفاده شد. در این روش لایه های اطلاعاتی مورد نیاز نیز در نرم افزار Arc Gis تهیه شد. سپس اقدام به فازی سازی داده ها از روش چن و هوانگ شد و فرایند تحلیل فازی روی داده ها صورت گرفت و در نهایت تبدیل داده های فازی به غیرفازی و برآورد پتانسیل قابلیت اراضی به انجام رسید. از مجموع 785 کیلومترمربع اراضی دشت خضرآباد، 56/46% از کل منطقه مطالعاتی مناسب و نسبتاً مناسب، 9/40% دارای توان متوسط و 54/12% دارای توان نسبتاً نامناسب جهت کشت زعفران ارزیابی شدند. مطالعه صورت گرفته نشان از کارایی و سهولت کاربرد منطق فازی در ارزیابی قابلیت اراضی داشت و کاربرد نتایج حاصل از این پژوهش امکان ایجاد تعادل بین طرح های توسعه و محیط را میسر می سازد.