بررسی و مقایسه دو روش خاکورزی سطحی و مرسوم از نظر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در کشت آبی
الموضوعات :
مسعود زابلستانی
1
(عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی)
علی رشاد صدقی
2
(عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی)
علی سالک زمانی
3
(عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی)
الکلمات المفتاحية: عملکرد, گندم, اجزای عملکرد, روش خاک&rlm, ورزی,
ملخص المقالة :
دراثر روش های خاک ورزی غیر علمی هر سال شاهد افزایش زمین های تخریب شده هستیم. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی و مقایسه دو روش خاک ورزی مرسوم وخاک ورزی سطحی است که در آن تأثیرات این دو روش برعملکرد گندم و اجزای آن بررسی شده است. این تحقیق با دو تیمار و چهار تکرار به مدت سه سال متوالی در شهرستان خسروشهر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- خاک ورزی مرسوم در منطقه (شاهد) شامل شخم با گاو آهن برگردان دار به عمق 25-20 سانتی متر، دیسک زدن به عمق 15-12 سانتی متر، تسطیح، کود پاشی وکاشت با خطی کار 2- خاک ورزی سطحی شامل هرس زدن سبک با هرس بشقابی به عمق 8- 6 سانتی متر بلافاصله پس از جمع آوری کاه و کلش، دیسک زدن به عمق 15- 12 سانتی متر، استفاده از هرس دندانه میخی، کود پاشی و کاشت با خطی کار. تجزیه مرکب نتایج سه ساله نشان داد که تیمار خاک ورزی مرسوم از نظر عملکرد دانه، تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، وزن کاه و شاخص برداشت، نسبت به تیمار خاک ورزی سطحی برتری دارد ولی این اختلاف ها معنی دار نیستند. در تیمار خاک ورزی مرسوم عملکرد به طور متوسط 79 کیلوگرم درهکتار نسبت به تیمار خاک ورزی سطحی بیشتر بوده است. عملکرد دانه در روش خاک ورزی سطحی حدود 5/97 % عملکرد با روش خاک ورزی مرسوم است. خاک ورزی مرسوم در مقایسه با خاک ورزی سطحی ضمن مصرف انرژی و زمان بیشتر، موجب فرسایش بیشتر ادوات شده و در نتیجه سبب افزایش هزینه می گردد. با توجه به این که در بیشتر مناطق کشور فرصت اجرای عملیات زراعی محدود است و هم چنین از نظر عملکرد دانه اختلاف چندانی بین دو روش خاک ورزی وجود ندارد، به نظر می رسد که خاک ورزی سطحی می تواند به عنوان جایگزین روش مرسوم مد نظر باشد.
1- خسروانی، ع.، س. زارعیان. و ص. افضلینیا. 1379. اثر روشهای مختلف خاکورزی بر عملکرد گندم آبی. مجله علوم کشاورزی ایران، شماره2: 277 – 269.
2- خلیلوند بهروزیار، ا.، م. یارنیا، ص. دربندی و ه. آلیاری. 1386. تأثیر تنش کمبود آب بر برخی از صفات فیزیولیک و مورفولوژیک آفتابگردان در تراکمهای مختلف کاشت. مجله علوم کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، سال اول شماره2: 52-37.
3- روزبه، م. 1378. ارزیابی و مقایسه میزان انرژی مورد نیاز روشهای مختلف خاکورزی. پایاننامه فوق لیسانس، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشگاه کشاورزی، 77 صفحه.
4- کشاورز، ع.، م. ج. کمالی، ع. دهقانی، م. حمیدنژاد، ب. صدری، ا. حیدری و م. محسنین. 1381. افزایش عملکرد و تولید گندم آبی و دیم کشور. طرح وزرات جهاد کشاورزی، 146 صفحه.
5- همت، ع. و ا. اسدی خشوئی. 1376. اثرات روشهای مستقیم کاشت، بی برگردانورزی و خاکورزی مرسوم بر عملکرد دانه گندم پاییزه آبی. مجله علوم کشاورزی ایران، شماره 1: 33 – 19.
6- یزدی صمدی، ب.، ع. رضایی و م. ولیزاده. 1376. طرحهای آماری در پژوهشهای کشاورزی. انتشارات دانشگاه تهران، 764 صفحه.
7. Allen, R. R., J. T. Musick and A. F. Wiese. 1976. Limited tillage of furrow irrgated winter wheat. Trans. of the ASAE 19: 234 – 236.
8. Catizone, P., M. Tedeschi and G. Baldoni. 1990. Influence of crop management on weed populations and wheat yield. Symposium on integrated weed management in cereals. Proceeding of an EWRS symposium, Helsinki, finland.
9. Dickey, E. C. 1983. Yield comparison between continuous no–till and tillage rotation. Trans. of the ASAE. 26: 1682–1686 .
10. Gill, K. and B. Aulakh. 1990. Wheat yield and soil bulk density rensity response to some tillage systems on anoxisoil. Soil and Tillage Research 18 (1): 37-45.
11. Hargrave, W. L. 1982. Influence of tillage practices on the fertility status of acid soil double – cropped to wheat and soybean. Agronomy Journal 74: 684- 687.
12. Karlen, D. L. and D. T. Gooden. 1987. Tillage systems for wheat production in the souteast Coastal Plain. Agronomy Journal 79: 582 – 587.
13. Larwrence, P. A., B. J. Radford, G. A. Thomas, D. P. Sinclair and A. J. Key. 1994. Effect of tillage practices on wheat performance in a semi–arid environment. Soil Tillage Research 28: 347-364.
14. Lindwall. C. W., F. J. Larney and J. M. Carefoot. 1995. Rotation. tillage and seeder effects on winter wheat performance and soil moisture regime. Canadian Journal of Soil Science 75: 109 – 116.
15. Patterson, D. E., W. C. T. Chamen, and C. D. Richardson. 1980. Long– term experiments with tillage system to improve the economy of cultivation for cereals. Journal Agricultural Engineering Research 25: 1-35.
16. Platonov. I. G., G. G. Manolii and K. A. Mironyehev. 1992. Productivity of a cereal– grass rotation depending on tilage liming and mineral ferilizers. Izvestiya, Timiryazevskoi, Sel Skokhozyaistvennoi Akademii, No. 3: 25-35.
17. Tessier, S., C. A. Peru, C. A. Campbell, R. P. Zenter and F. B. Dyck. 1990. Conservation tillage for spring wheat in semi –arid Saskatchewan. Soil Tillage Research 18: 73 – 90.
18. Unger, P. W. 1977. Tillage effects on winter wheat production where the irrigated and dryland crops are alternated. Agronomy Journal 69: 944 – 950.
_||_