تأثیر آبیاری با آب رودخانه گرمرود بر صفات زراعی و عملکرد برنج در منطقه دشتسر آمل
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعیالهیار فلاح 1 , محمد محمدیان 2 , کیوان مهدوی ماشکی 3 , حسین الیاسی 4 , بهروز احسانی 5
1 - مؤسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل
2 - مؤسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل
3 - مؤسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل
4 - مؤسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل
5 -
الکلمات المفتاحية: عملکرد, زودرسی, ژنوتیپ برنج, شوری,
ملخص المقالة :
بخشی از اراضی شالیزاری منطقه دشتسر شهرستان آمل بوسیله آب رودخانه گرمرود با شوری کم (لب شور)، آبیاری میشود. جهت بررسی تأثیر آب آبیاری گرمرود بر رشد و عملکرد 9 ژنوتیپ انتخابی حاصل از نسل نهم (M9)، همراه با رقم استاندارد متحمل به شوری ((FL478 و ارقام طارم محلی، حسنی، عنبربو و برکت، جمعاً 14 ژنوتیپ در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1399، مورد ارزیابی قرار گرفت. مزرعه آزمایشی در روستای شهنه کلای دشت سر آمل با مشخصات ارتفاع از سطح دریا (75 متر)، فاصله از جنگل (3200 متر) و عرض جغرافیایی (40 درجه و 30 دقیقه شمالی و 63 درجه و 1 دقیقه شرقی)، قرار داشت. نتایج نشان داد که زودرسترین ژنوتیپ، لاینهای شماره 2310 و 2212 بودند که از بذرپاشی تا مرحله 50% گلدهی، معادل 85 و 88 روزه بودند. ژنوتیپ شماره 133 با ارتفاع بوته معادل 124 سانتیمتر، کوتاهترین لاین بوده است. صفات تعداد خوشه در کپه، طول خوشه (سانتیمتر)، تعداد دانه پُر، پوک و کل در خوشه، وزن هزار دانه (گرم) بهترتیب بین 25-15، 27-20، 112-55، 91-10،161-83 و 27-20 عدد متغیر بودند. عملکرد ژنوتیپها بین 1500 تا 6000 کیلوگرم در هکتار متغیر بود. با توجه به تنوع تغییرات صفات زراعی، ژنوتیپهای 2212، 2310، 133 و رقم حسنی برای کاشت در این اراضی شالیزای توصه میشوند.
_||_