ارزیابی مدلهای تجربی شوریزدایی خاکهای شور و تعیین مدل مناسب برای اراضی شمال اهواز
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعیمعروف سیوسهمرده 1 , فریدون کاوه 2 , ابراهیم پذیرا 3 , حسین صدقی 4 , سیدجمیل قادری 5
1 - عضو هیأت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد.
2 - عضو هیأت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم تحقیقات.
3 - عضو هیأت علمی گروه تخصصی خاک شناسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران واحد علوم تحقیقات.
4 - عضو هیأت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم تحقیقات.
5 - عضو هیأت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد.
الکلمات المفتاحية: شوری زدایی, مدل&lrm, های تجربی, خاک&lrm, شویی, جلگه خوزستان,
ملخص المقالة :
شوری و افزایش سدیم خاک به علت تجمع نمک پدیدهای است که در اراضی فاریاب مناطق خشک و نیمهخشک اتفاق میافتد و اصلاح اراضی شور تأثیر بسزایی در افزایش تولید محصول دارد. کشاورزی فاریاب که از چند دهه قبل توسعه زیادی پیدا کرده است باعث افزایش شوری در اراضی آبی شده و افزایش اراضی آبی که در اثر تجمع نمک بصورت لم یزرع درآمدهاند ساختار اجتماعی، اقتصادی و زیست بوم محلی را تهدید میکند. هدف اصلی این تحقیق بررسی میزان اعتبار مدلهای تجربی شوری زدایی نمکهای محلول خاکهای شور و سدیمی و همچنین ارایه فرمول تجربی مناسب جهت برآورد آب خاکشویی برای اصلاح خاک مناطق مورد نظر بوده است. بنابراین آزمایش خاکشویی روی 2 سری خاک، یکی سری خاک ابوبقال در زیر گروه Typic Salorthids در رده اریدی سول (Aridisals) با کلاس شوری و قلیائیت S4A4 (منطقه 1) و دیگری سری خاک رامین در زیر گروه Typic Torrifluvents در رده انتی سول (Entisols) با کلاس شوری و قلیائیت S3A2 (منطقه 2)، با استفاده از آب رودخانه کارون با چهار تیمار 25، 50، 75 و 100 سانتیمتر آب خاکشویی و در سه تکرار تا عمق نمونهبرداری 200 سانتیمتری خاک در استوانه های مضاعف در جلگه خوزستان (شمال اهواز) انجام گرفت. نتایج نشان داد که با کاربرد 100 سانتیمتر عمق آب خاکشویی در منطقه 1، 12/87% و در منطقه 2، 54/84% املاح تا عمق 100 سانتیمتری شسته شده اند. همچنین نتایج ارزیابی 18 مدل مختلف شوریزدایی نشان داد که در منطقه 1، مدل تجربی درجه سوم و در منطقه 2، مدل نمایی بالاترین همبستگی و دقت را دارا بودند.
Asensioa MI, Ayusob B, Ferraguta L, Sangalli G (2008) Numerical methods for modelling leaching of pollutants in soils. 23(8): 1045-1055.
Anonymous (2006) Global network on integrated soil management for sustainable use of salt-affected soil. http://www.fao.org/ag/agl.
Dieleman PJ (1963). Reclamation of salt-affected soils in Iraq. Veenman,Wageningen, 175 pp.
Haidari N (1994) Studing of leaching models and determine leaching efficiency at saline and sodic soils. M.Sc. Thesis. Department of Irrigation and Reclamation Engineering, Faculty of Agriculture, University of Tehran. Karaj, Iran. 125 pp. [In Persian with English Abstract].
Leffelaar PA, Sharma P (1977) Leaching of a highly saline-sodic soil. Journal of Hydrology. 32: 203-218.
Mohsenifar K, Pazira A, Najafi P (2006) Evaluation of different types of leaching models in two pilots of south east Khoozestan province. 18th World Congress of Soil Science. Philadelphia, Pennsylvania, USA.
Pazira E (2005) Application and Evaluation of empirical and theoretical leaching models of salt-affected soils. Volume 276, Iranian Water Resources Management Company. 275 pp . [In Persian with English Abstract].
Pazira E, Keshavarz A, Torii K (1998) Studies on appropriate depth of leaching water. International Workshop on the Use of Saline and Brackish-Water for Irrigation, Indonesia.
Rajabzadeh F, Pazira E, Mahdian MH, Mahmoudi S, Heidarizadeh M (2009) Leaching saline and sodic soils along with reclamation-rotation program in the mid-part of Khuzestan, Iran. Journal of Applied Science
9: 4020-4025.
Richards LA (1954) Diagnosis and improvement of saline and alkalin soils. United States Department of Agriculture, Washington DC.
Shi Z, Cheng JL, Huang MX, Zhou LQ (2006) Assessing reclamation levels of coastal saline lands with integrated stepwise discriminant analysis and laboratory hyperspectral data. Pedosphere 16(2): 154-160.
_||_