بهینه¬سازی حوزه غذایی استان تهران
الموضوعات :مریم اکبرپور 1 , عبدالمجید مهدوی دامغانی 2
1 - دانشجوی دکتری، گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
2 - دانشیار گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
الکلمات المفتاحية: امنیت غذایی, برنامه¬ریزی خطی, بومی¬سازی, بهینه¬سازی, سبد غذایی, کشاورزی پایدار, معادل¬سازی گیاهی.,
ملخص المقالة :
چکیده مقدمه: این پژوهش پیشنهاد¬دهنده الگویی بهینه¬سازی برای بررسی حوزه¬های غذایی در ایران است. این الگو در استان تهران به¬کار گرفته شد. در کشور ما تاکنون پژوهشی با موضوع بهینه¬سازی حوزه¬های غذایی انجام نشده است. هدف از عمل بهینه¬سازی در این پژوهش، تخصیص سبد غذایی مطلوب تولید¬شده از مبدأ (چهار منطقه تولیدی استان تهران) به مقصد (۱۶ شهرستان مصرف¬کننده استان تهران) با اعمال حداقل فاصله است. مواد و روش¬¬ها: عمل بهینه¬سازی به کمک نرم¬افزار لینگو، برای تخصیص مواد غذایی تولیدی منطقه مورد بررسی در راستای تأمین نیاز¬های غذایی جمعیت مربوطه در کمترین فاصله ممکن صورت گرفت. هم¬چنین فاصله متوسط بین تولید¬کننده و مصرف¬کننده مواد غذایی با توجه به میزان تخصیص برآورد گردید. نتایج: نرم¬افزار لینگو با توجه به تابع هدف (حداقل¬سازی فاصله) و داده¬های ورودی (میزان عرضه و تقاضا)، کل تولید موجود استان که از چهار منطقه تأمین می¬شوند را به مناطق تقاضا¬کننده اختصاص داده (جمع مقادیر تخصیص بهینه در خروجی نرم¬افزار، برابر با کل میزان تولید است)، البته همه¬ی نیاز¬ها برآورده نشده چون تولید کمتر از میزان تقاضا بود و دیگر تولیدی نبوده که به بقیه مناطق اختصاص پیدا کند. عمل تخصیص-دهی با توجه به فاصله کمتر و تقاضای بیشتر صورت گرفته است، یعنی تخصیص به نقاطی صورت گرفته که حداقل فاصله را با نقاط عرضه¬کننده داشته (نزدیکتر بوده و درنتیجه هزینه کاهش پیدا می¬کند) و هم¬چنین نیازشان بیشتر بوده است. نتیجه¬گیری: بنابراین با بررسی مسیر¬های حمل¬و¬نقلی از تولید¬کننده به مصرف¬کننده، میزان تخصیص مواد غذایی (با حداقل فاصله) و فاصله متوسط بین تولید¬کننده و مصرف¬کننده سیاست¬گذاری¬های حوزه غذا، کشاورزی و هم¬چنین محیط زیست با دیدی وسیع¬تر صورت خواهد گرفت.
اصغرپور، محمد¬جواد. ۱۳۹۲. برنامه¬ریزی خطی. تهران: دانشگاه تهران. چاپ دوازدهم. ۳۱۱ ص. #
حیدری، عقیله. ۱۳۹۳. بهینه¬سازی خطی. تهران: دانشگاه پیام¬نور. ۳۴۳ ص. #
Galzki, Jake, David J. Mulla, and Christian J. Peters. 2015. “Mapping the potential of local food capacity in Southeastern Minnesota.” Renewable #Agriculture and Food Systems Journal 30: 364–372. doi: 10.1017/S1742170514000039.
Hu, G. L. Wang, S. Arendt, and R. Boeckenstedt. 2011. “Analyze Sustainable, Localized Food Production System with a Systematic Optimization Model.” Journal of Hunger and Environmental Nutrition 2: 1-13. #
Mas-Colell, Andreu, Michael D. Whinston, and Jerry R. Green. 1995. Microeconomic theory (Vol. 1). New York: Oxford University Press.#
Peters, C.J., N.L. Bills, A.J. Lembo, J.L. Wilkins, and G.W. Fick. 2009. “Mapping potential foodsheds in New York State: A spatial model for evaluating the capacity to localize food production.” Renewable Agriculture and Food Systems 24 (01): 72-84. doi: 10.1017/S1742170508002457 # 2009.#
