بررسی مولکولی فراوانی کریپتوسپوریدیوم پارووم در مدفوع گوساله های مبتلا به اسهال در استان البرز

الموضوعات : clinical veterinary science

رضا حسینی ¹ , میلاد حمزه علی طهرانی ² , نوید صادقی ³

1 - استادیار، گروه آموزشی انگل شناسی،دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی،شهرکرد، ایران
2 - گروه پاتوبیولوژی- دانشکده دامپزشکی- واحد علوم و تحقیقات تهران- دانشگاه آزاد اسلامی نهران
3 - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

تاريخ الإرسال : 26 الإثنين , ذو القعدة, 1445 تاريخ التأكيد : 06 الإثنين , ربيع الأول, 1446 تاريخ الإصدار : 21 الأحد , صفر, 1446

الکلمات المفتاحية: بررسی مولکولی, کرج, کریپتوسپوریدیوم پارووم, گوساله های استان البرز, مدفوع,

ملخص المقالة :

زمینه مطالعه: کریپتوسیوریدیوم یکی از عوامل اصلی بیماری و مرگ و میر در دام های جوان می باشد و بعلاوه یکی از مهمترین عوامل روده ای در پستانداران به ویژه حیوانات اهلی و انسان است. علائم کلینیکی در دام های مبتلا به صورت اسهال سوء جذب کاهش وزن و کاهش شیر بروز می کند به دلیل زئونوتیک بودن این انگل برای جوامع انسانی بسیار خطرناک می باشد امروزه کریپتوسیوریدیوم به عنوان یکی از عوامل اتیولوژیکی سندرم اسهال نوزاد نشخوارکنندگان بخصوص در گوساله مطرح است که با عفونت دستگاه گوارش همراه است و یا بصورت مستقل باعث ایجاد اسهال می گردد. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی مولکولی فراوانی کریپتوسپوریدیوم پارووم در مدفوع گوساله های مبتلا به اسهال در استان البرز بوده است. روش کار: پس از جمع آوری 52 نمونه اسهال از گوساله های 12 عدد از گاوداری های استان البرز و انتقال آن به آزمایشگاه، اقدام به استخراج DNA شد، سپس PCR به روش RFLP-PCR انجام داده شد. نتایج حاصل از آزمایش توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد. نتایج: 7% نمونه ها از میان 52 نمونه آلوده به کریپتوسپوریدیوم، پس انجام آزمایش و آنالیز مشخص گردید که 2 پارووم است، همچنین احتمال آلودگی به کریپتوسپوریدیوم پارووم در گوساله های زیر 1 ماه بیشتر از سن 1 تا 6 ماه می باشد و اما سطح معنی داری در این مورد دیده نشد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه و بررسی گزارشات گذشته نشان می دهد که میزان شیوع آلودگی به انگل کریپتوسپوریدیوم پارووم در گاوداری های استان البرز نسب به سایر نقاط ایران میزان پایینی را دارد. اما با توجه به آلودگی مشترک توسط انسان و حیوانات توسط این انگل باید اقدامات پیشگیرانه و درمانی مناسب جهت ریشه کنی این انگل صورت گیرد.